คบกับแฟนมาได้5เดือนครับ แต่ช่วงพอเข้าเดือนที่4 เขาเริ่มสนใจผมน้อยลง ผมเข้าใจครับเราควรให้เวลาส่วนตัวกันบ้าง ซึ่งผมให้ครับ และผมก็เป็นฝ่ายรอเขาตลอด ภายในเดือนที่4ก็มีเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันเยอะอยู่ครับ  

พอนานวันเข้าเราได้โทรกันบ้างครับ แต่น้อยลงจากช่วงเดือนแรกๆมาก ซึ่งเขาเป็นพวกที่อารมณ์หงุดหงิดง่าย โกรธง่าย ในตอนที่โทรกันอ่ะครับเราควรจะได้คุยกันบ้างทั้งๆที่มันเป็นเวลาของเราสองคน เขากลับไปดูสื่อบันเทิงต่างๆที่เขาชอบอ่ะครับ ผมก็ไม่ว่านะครับที่เขาจะดู แต่พอผมชวนคุยเขาจะหงุดหงิดตลอด กลายเป็นว่าเราไม่ได้คุยกันเลย

เขาเป็นคนติดเพื่อนครับ เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตเขาจะอยู่กับเพื่อนครับ เขาบอกว่าเพื่อนสำคัญกว่าแฟน เวลาเขาอยู่กับเพื่อนเขาดูมีความสุขมากเลยครับ
แต่เวลาอยู่กับผมมีบ้างครับที่เขาดูมีความสุข แต่ส่วนใหญ่จะทำเสียงหงุดหงิดใส่ตลอดเวลา ผมพยายามจะทำให้เขามีความสุขบ้างครับ แต่เขาจะหงุดหงิดเสมอเพราะมักจะตอบว่าจะดูคลิปในเฟส จะทำอะไรต่างๆ
ที่เขาชอบอ่ะครับ อย่างที่บอกไปว่าผมเคารพเวลาส่วนนี้เขานะ แต่อย่างน้อยคุยกันแบบปกติบ้างก็ดีซึ่งมันทำให้เราคุยกันน้อยมาก

เคยลองเล่นเกมกับเขาครับแต่พออยู่กับผม เขาเล่นกับผมจะหงุดหงิดง่ายมาก ต่างกับตอนที่อยู่กับเพื่อน เขาบอกว่าอยู่กับเพื่อนแล้วมันสบายใจ ผมก็โทษตัวเองนะครับว่าทำอะไรให้เธอไม่ได้เลย

ผมก็เป็นคนเซ้าซี้นะครับถามอะไรแต่คำถามเดิมๆ ซึ่งผมก็พยายามปรับตัวมาตลอด  แต่พอผมลองให้เขาปรับตัวเพื่อผมบ้าง เขากลับไม่เคยทำได้เลย ผมให้อภัยเขาตลอดครับให้โอกาสเขาตลอดครับ ผมพยายามเข้าใจว่าการปรับอะไรอย่างงี้มันยาก

มีช่วงนึงผมทนต่อไม่ได้ครับที่ผมชวนเขาคุยแต่เขาหงุดหงิดใส่ ผมบอกไปประมาณว่าผมไม่อยากทนแล้ว เขาเลยบอกมาว่างั้นเลิกกันมั้ย แต่ผมไม่เลิกครับ เจตนาของผมคืออยากให้เขาปรับตัว แต่เขาไม่เคยปรับตัวเพื่อผมบ้างเลย

ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ เราสามารถอยู่ต่อหรือว่าแก้ไขอะไรได้มั้ยครับ แต่เขาเลิกกับผมไปเขาก็ยังมีเพื่อนอยู่ครับ เขาคงไม่เสียใจเลยด้วยซ้ำ