ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า ผมกับแฟนอายุเท่ากัน คบกันมา 2 ปี แฟนมีลูกติด 1 คน  คบกันแรกๆก็ไปกันได้ดี ผ่านมาปีที่ 2 แฟนผมเขาไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านทำงานบ้าน วันใหนเขาอารมณืไม่ดี ก็ทักมาด่าผม ด่าทุกเรื่อง เห็นแก่ตัวบ้างละ  โง่บ้างละ  ไอ้เฮี้..... บ้างละ  เกือบจะทุกวัน แรกๆผมโกรธ หลังๆเหมือนกับว่าผมเสียความรู้สึกไปมากแล้ว จนไม่มีความรู้สึก  ผมคิดไตร่ตรองมาตลอด  ผมทำงานคนเดียว ผมเหนื่อย เจอเเรงกดดันที่ทำงาน ยังมาเจอเเรงกดดันที่บ้านอีก  แล้วภาระค่าใช้จ่ายผมคนเดียว  บอกเลยว่าทำงานไม่เคยมีวันหยุดเลย เพราะกลัวเงินไม่พอใช้  แล้วก็มาว่ากันว่าทำงานทุกวันนี้ไม่อยากกลับบ้านใช่ใหม ผมก็ไม่ตอบโต้ เฉยๆ แล้วตอนนี้ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว  เรื่องงานที่ทำงานผมเขาก็เปิดรับ ก็บอกให้มาทำด้วยกัน เขาบอกไม่ชอบสังคมแบบนี้  ผมเลยปล่อย  ผมเหนื่อย อยากหาที่ระบาย จะเจอหน้าเพื่อนก็ไม่ได้  มีครั้งหนึ่งผมไปทำบุญกับแม่ผมแล้วก็ชวนเขา เขาบอกไม่ไป เคร(เขาคิดว่าพ่อแม่ผมเกรียดเขาอยู่แล้ว)  พอไปถึงวัดทักมาด่าเหมือนหมูเหมือนหมา วันนั้นผมกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าจะเลิกเลย ไม่ไหวแล้ว เขาก็มาขอโทษ ย้อนกลับไปเรื่องที่ว่าเข้ากับพ่อแม่ไม่ได้ คือ เขาเคยพูดถึงพ่อแม่แฟนเก่าว่าดียังงั้นดียังงี้ให้เงินใช้ Support ทุกอย่าง ผมคิดในใจนี้ต้องการอะไรจากครอบครัวผม ท้อ... มีบ้านใหนเป็นแบบนี้บ้านครับ