เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมเอง จะเรียกว่าป้อปปี้เลิฟก็ได้
ผมเป็นคนที่ชอบเล่นดนตรี เเละใช้ชีวิตอยู่กับการเล่นเกมคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ อยู่มาวันนึงต้องกลับต่างจังหวัด(ต้องกลับทุกปีเนื่องจากหยุดปีใหม่)จึงทำให้ผมต้องโหลดเกมมือถือมาเล่นไปเรื่อย จนมาเจอเกมเกมนึง ที่ผมเล่นเเล้วสนุกมากในช่วงวัยนั้นคือเก้าเกไทย เล่นค่าเวลาได้เพลินๆ
ทำให้ผมได้เจอกับคนคนนึงในเกม นามสมมุติว่า คิม ซึ่งผมก็ได้เล่นอยู่ในห้องเดียวกันในเกมกับเขาสักพัก ตอนนั้นจำได้ว่าเขาน่าจะมากับพี่ชาย เขาเเชทคุยกันในห้องนั้น ผมพึ่งเคยเห็นคนเเชทในเกม เพราะส่วนใหญ่คนมักจะใช้คำสั่ง AI พิมพ์เอา ผมจึงร่วมทำความรู้จักกับสองคนนั้น..
คือ คิม กับพี่ของเขา
วันต่อมาผมก็ตื่นมา อาบน้ำ กินข้าว ตามปกติ แล้วเปิดมือถือเข้าเกมเก้าเกไทยไปเล่น เล่นไปสักพักเขาก็ออน เราก็เลยตามเขาไปเล่นด้วย จากนั้นเล่นไปสักพัก เขาก็อยากรู้จักเรามากขึ้น เราก็ด้วยหละสิ ทำไงได้ เราก็แลกไลน์กันเลยครับ😆
หลังจากนั้นเราก็คุยกันเหมือนเพื่อนคนนึง (แต่เพื่อนอะไรคุยกันทุกวัน🤔)จนกระทั่งถึงเวลาที่ผมต้องกลับ กทม. ต้องไปเรียนต่อเทอม.2 ซึ่งเเน่นอนผมจะไม่ค่อยมีเวลาในการเล่นเกมมือถือเเน่นอน (ตื่น 6 เช้า เลิกเรียน 17.30 เนื่องจากซ้อมดนตรีต่อตอนช่วงเย็น กลับถึงบ้าน 17.00 นอกนั้นใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว) ผมทำได้เเค่คุยวันละคำสองคำกับคิม ตื่นเช้าบอกมอนิ่งกันทุกวัน ตอนนั้นเป็นโมเม้นที่ผมยิ้มก่อนออกจากบ้านตลอดเลย ผมรู้สึกมีพลังบวกอะไรสักอย่าง แต่พอมาวันๆนึง เป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เราต้องจากกัน คือวันนั้นวันเกิดผม แล้วคิมเคยถามตอนที่ผมอยู่ต่างจังหวัดว่าวันเกิดวันไหน ตอนเเรกก็ตอบๆไปไม่คิดอะไร แต่พอมาถึงวันเกิด มีกล่องๆนึงมาส่งที่บ้าน พ่อก็ไปรับมา พ่อบอกเป็นชื่อเรา เราก็งงว่าเราไม่เคยซื้อของออนไลน์เลยช่วงนั้น เราก็หยิบมายังไม่แกะ เปิดดูแชทไลน์ คิมบอกว่า ชอบหรือป่าว เราก็เลยสงสัยเปิดกล่องดู เป็นผ้าเล็กๆน่ารักผืนนึง พร้อมกับจดหมายที่เขียนว่า ไม่รู้ว่าชอบหรือป่าว เพราะเคยส่งของให้ผู้ชายเป็นครั้งแรก เราแอบเขิล ยิ้มมุมปากแล้วก็ตอบแชทไปว่าชอบมาก ขอบคุณนะ😆😆
แล้วเราก็คุยกันตามปกติไม่มีอะไรมาสักระยะครับ ที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมาก
เราขาดการติดต่อกันครับ โดยการที่เราไม่รอบคอบเอง เราลืมไอดีไลน์เก่า พาสเก่า เมลล์เก่า เพราะตอนนั้นพ่อซื้อมือถือมาให้ใหม่เลยเปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง ตอนเเรกเปลี่ยนมือถือใหม่ดีใจจนลืมว่า เราจำไลน์เก่าไม่ได้ เศร้ามาก ผมรู้สึกผิด และเสียใจมาก ผมอยากเจอเขาสักครั้ง อยากคุยกันอีก อยากมีทุกวันอีก แต่มันคงไม่ง่ายหรอกครับ😭
ผมชื่อเอฟนะครับ ข้อความจากด้านบนเป็นเหตุการณ์เมื่อตอนผมอยู่ ม.1
ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมผมต้องมาเขียนลงในนี้ แต่ตอนเขียนไปก็ยิ้มไป เหมือนได้อยู่ตรงที่เก่า
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ 😁✌
พบเพื่อจากในเก้าเกไทย
ผมเป็นคนที่ชอบเล่นดนตรี เเละใช้ชีวิตอยู่กับการเล่นเกมคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ อยู่มาวันนึงต้องกลับต่างจังหวัด(ต้องกลับทุกปีเนื่องจากหยุดปีใหม่)จึงทำให้ผมต้องโหลดเกมมือถือมาเล่นไปเรื่อย จนมาเจอเกมเกมนึง ที่ผมเล่นเเล้วสนุกมากในช่วงวัยนั้นคือเก้าเกไทย เล่นค่าเวลาได้เพลินๆ
ทำให้ผมได้เจอกับคนคนนึงในเกม นามสมมุติว่า คิม ซึ่งผมก็ได้เล่นอยู่ในห้องเดียวกันในเกมกับเขาสักพัก ตอนนั้นจำได้ว่าเขาน่าจะมากับพี่ชาย เขาเเชทคุยกันในห้องนั้น ผมพึ่งเคยเห็นคนเเชทในเกม เพราะส่วนใหญ่คนมักจะใช้คำสั่ง AI พิมพ์เอา ผมจึงร่วมทำความรู้จักกับสองคนนั้น..
คือ คิม กับพี่ของเขา
วันต่อมาผมก็ตื่นมา อาบน้ำ กินข้าว ตามปกติ แล้วเปิดมือถือเข้าเกมเก้าเกไทยไปเล่น เล่นไปสักพักเขาก็ออน เราก็เลยตามเขาไปเล่นด้วย จากนั้นเล่นไปสักพัก เขาก็อยากรู้จักเรามากขึ้น เราก็ด้วยหละสิ ทำไงได้ เราก็แลกไลน์กันเลยครับ😆
หลังจากนั้นเราก็คุยกันเหมือนเพื่อนคนนึง (แต่เพื่อนอะไรคุยกันทุกวัน🤔)จนกระทั่งถึงเวลาที่ผมต้องกลับ กทม. ต้องไปเรียนต่อเทอม.2 ซึ่งเเน่นอนผมจะไม่ค่อยมีเวลาในการเล่นเกมมือถือเเน่นอน (ตื่น 6 เช้า เลิกเรียน 17.30 เนื่องจากซ้อมดนตรีต่อตอนช่วงเย็น กลับถึงบ้าน 17.00 นอกนั้นใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว) ผมทำได้เเค่คุยวันละคำสองคำกับคิม ตื่นเช้าบอกมอนิ่งกันทุกวัน ตอนนั้นเป็นโมเม้นที่ผมยิ้มก่อนออกจากบ้านตลอดเลย ผมรู้สึกมีพลังบวกอะไรสักอย่าง แต่พอมาวันๆนึง เป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เราต้องจากกัน คือวันนั้นวันเกิดผม แล้วคิมเคยถามตอนที่ผมอยู่ต่างจังหวัดว่าวันเกิดวันไหน ตอนเเรกก็ตอบๆไปไม่คิดอะไร แต่พอมาถึงวันเกิด มีกล่องๆนึงมาส่งที่บ้าน พ่อก็ไปรับมา พ่อบอกเป็นชื่อเรา เราก็งงว่าเราไม่เคยซื้อของออนไลน์เลยช่วงนั้น เราก็หยิบมายังไม่แกะ เปิดดูแชทไลน์ คิมบอกว่า ชอบหรือป่าว เราก็เลยสงสัยเปิดกล่องดู เป็นผ้าเล็กๆน่ารักผืนนึง พร้อมกับจดหมายที่เขียนว่า ไม่รู้ว่าชอบหรือป่าว เพราะเคยส่งของให้ผู้ชายเป็นครั้งแรก เราแอบเขิล ยิ้มมุมปากแล้วก็ตอบแชทไปว่าชอบมาก ขอบคุณนะ😆😆
แล้วเราก็คุยกันตามปกติไม่มีอะไรมาสักระยะครับ ที่ทำให้ผมรู้สึกเสียใจมาก
เราขาดการติดต่อกันครับ โดยการที่เราไม่รอบคอบเอง เราลืมไอดีไลน์เก่า พาสเก่า เมลล์เก่า เพราะตอนนั้นพ่อซื้อมือถือมาให้ใหม่เลยเปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง ตอนเเรกเปลี่ยนมือถือใหม่ดีใจจนลืมว่า เราจำไลน์เก่าไม่ได้ เศร้ามาก ผมรู้สึกผิด และเสียใจมาก ผมอยากเจอเขาสักครั้ง อยากคุยกันอีก อยากมีทุกวันอีก แต่มันคงไม่ง่ายหรอกครับ😭
ผมชื่อเอฟนะครับ ข้อความจากด้านบนเป็นเหตุการณ์เมื่อตอนผมอยู่ ม.1
ผมไม่รู้เหมือนกันทำไมผมต้องมาเขียนลงในนี้ แต่ตอนเขียนไปก็ยิ้มไป เหมือนได้อยู่ตรงที่เก่า
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ 😁✌