คือ..เราเคยมีแฟนตอนม.3ค่ะ เขาเป็นผู้ชายที่จะอบอุ่นมากๆ แต่ด้วยนิสัยและเวลาในการทำกิจกรรม เรามันไม่เท่ากัน
ทำให้เรารู้สึกว่า เราคงคบกันไม่ได้นาน
เราเป็นเด็กที่ถามว่เด็กเรียนมั้ยก็ ไม่เชิง เอาเป็นว่าเราเป็นคนตั้งใจเรียน อ่านหนังสือมากกว่าเล่นเกม สอบได้คะแนนเยอะ ไม่นอนดึก
แต่เขาคือ เป็นคนติดเกม นอนดึก เสาร์อาทิตย์ไปทำงาน กว่าจะได้คุยกันก็2ทุ่ม
เราสองคนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ เขาเป็นคนขอเราคบ เขาบอกว่าแอบชอบตั้งแต่ม.1 แต่ตอนนั้นเราแอบชอบเพื่อนของเขาอยู่เขาเลยไม่กล้าบอกความรู้สึกค่ะ....
แต่เพื่อนเขามีแฟนตอนช่วงต้นม.3เราเลยตัดใจค่ะ อยู่ดีๆเขาก็มาคุยมาเล่นด้วย ทักมาหาบ่อยๆค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันนึ่งเขาก็ขอคบค่ะ ตอนนั้นจะบอกว่าดีใจหรือเสียใจมันก็ไม่ใช่เพราะ ทางบ้านค่อนข้างจะกีดกันเรื่องคนที่คบค่ะ เราชอบคนอบอุ่นยิ้มหวานอยู่แล้วแต่ เราไม่ค่อยชอบคนติดเกมค่ะไม่รู้ทำไม แบบเล่นได้แต่เวลาคุยกันต้องมีเวลาให้บ้าง ไม่ใช่เล่นจนดึก ด้วยความที่เราเป็นคนตั้งใจอ่านหนังสือเพราะ จะเข้ารร.ดังในเมือง จ.อุดร
เลยไม่ค่อยมีเวลาให้กัน เวลาไปโรงเรียนนั่งใกล้กันก็จริงแต่แทบจะไม่คุยกัน เพราะเราก็ตั้งใจเรียนของเราไป จนมาถึงวันจบการศึกษาม.3 เรายิ่งต้องอ่านหนังสือสอบเข้าม.ปลาย เรารู้สึกว่าถ้าคบต่อไปเขาคงเสียใจเพราะเราไม่ได้รักเขามากมายขนาดนั้น เดี๋ยวเขาจะมาเสียใจทีหลัง เราเลยปล่อยเขาไปค่ะ เราคิดว่าเราเป็นคนซึมนิดๆเพราะ เวลาเขาไม่โทรหาหรือโทรคุยด้วยเราจะชอบงอน แต่พอเขาโทรหาแล้วเราจะชอบบอกว่าโทรมาทำไม เราว่าเขารู้ค่ะว่าเรามีนิสัยแบบนี้เขาเลยแกล้งเราแบบนี้บ่อยๆ แต่เรารู้สึกว่าเหมือนขาดอะไรไปเราเลยตัดใจจากเขาค่ะ
#แฟนเก่า คิดว่าเราจะกลับไปคุยกันหรือมองหน้ากันเหมือนเดิมได้มั้ยคะ(╥﹏╥)