สวัสดีค่ะ เคยมีคนบอกกับเราว่า คนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อความสัมพันธ์ไม่สามารถให้ความรักที่แท้จริงกับใครได้
ที่ยังคบกัน ยังอยู่ด้วยกันได้ เพราะพวกเขา "สนองความต้องการของกันและกัน" ได้ แต่นั่นไม่ใช่ความรัก
พอเราถามว่ามันต่างจากความรักยังไง เค้าก็บอกให้เราไปคิดเอาเอง สำหรับเพื่อน ๆ เพื่อน ๆ คิดยังไงกับข้อความข้างต้นหรอคะ

         สำหรับเรานั้น เรามองว่าความรักคือการที่คน ๆ นึง ชื่นชมในข้อดี ยอมรับในข้อเสีย ตักเตือนในข้อผิดพลาด และซื่อสัตย์กับเราในยามที่คบกัน เมื่อมีปัญหาอะไรก็พร้อมจะปรับ จะคุย จะเรียนรู้ไปด้วยกัน เรารักเขาที่เป็นเขา ไม่ใช่รักเพราะชอบใน "ข้อดี" ของเขา หรือชอบที่เขามีสิ่งที่เราต้องการ