สวัสดีค่ะทุกคน เราอยากระบายเรื่องที่เรารู้สึกอึดอัดอยู่ตอนนี้ คือ เรามีความรู้สึกยิ่งโตขึ้น เรายิ่งไม่ชอบนิสัยแม่ของเราสักเท่าไหร่ 
ด้วยที่เราต้องทนรับมาตั้งแต่เด็ก แต่ตอนเด็กอาจจะไม่รู้เรื่องอะไรมาก แต่พอโตขึ้น มันสะสมเรื่อยๆ จนเราเองก็ไม่ไหว....
แม่เรา ไม่ใช่คนไม่ดี เขาเป็นคนดีมากๆๆคนนึง เขามีน้ำใจกับคนอื่น แต่เขาจะมีนิสัยขี้โมโห ขี้หงุดหงิด ไม่พอใจใคร ก็จะด่าเขา ชอบพูดจาประชดประชัน 
หรือบางที ที่เรามีปัญหา เราเองเกิดโมโหขึ้นมา แต่เราไม่ได้โมโหแม่นะ เราโมโหกับเรื่องนั้นๆ แม่ก็จะบอกว่า โมโหทำไม พอเราโมโห แม่ก็รู้สึกโมโหที่เราเป็นแบบนี้ แต่เรา มีความรู้สึกว่า ที่เราเป็นแบบนี้ ส่วนนึงก็เพราะเราซึมซับมาจากแม่ เพราะเราอยู่กับแม่คนเดียว นิสัยอะไรต่างๆ เราก็จะเหมือนเขา
แต่แม่มักบอกว่า เรานิสัยเหมือนพ่อเลย พ่อก็ชอบขี้โมโห อะไรนิดหน่อยก็หงุดหงิด แต่...ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแทบไม่ได้อยู่กับเราเลย เขาแทบไม่ได้เลี้ยงเราโตมาเลย แค่มีคุยกันติดต่อกับบ้าง บางทีเราก็แอบคิด ว่านิสัยมันถ่ายทอดมาจากพันธุกรรมได้ด้วยหรอ มันไม่ใช่ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมหรอ
เราเองพยายามจะใจเย็นขึ้น แต่ทุกครั้งที่เจอปัญหา แม่กลับมาบอกเราว่า ก็ไม่ใช่แกคนเดียวที่เจอ คนอื่นเขาก็เจอ  
คือเรามีอารมณ์ เราเครียด เราก็อยากระบายออกมาบ้าง อยากให้เขารับฟังและเข้าใจเราบ้าง แต่เหมือนกับ พอเราพูดอะไรไป เขาก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่
เขาไม่จำเป็นต้องพูดปลอบใจเรา แต่แค่อยากให้รับฟัง และไม่พูดใส่เราในด้านลบๆสักที  เราเหนื่อยมากที่เจอแบบนี้ 
แต่เราทำอะไรไม่ได้ เราได้แต่เก็บเอาไว้ เพราะเขาเป็นแม่ เราไม่อยากโต้ตอบอะไรที่จะทำให้มันแย่ไปมากกว่านี้ 
หลายครั้ง ที่เราคิดจะย้ายออกไปอยู๋คนเดียว แต่เราก็เป็นห่วงเขา เพราะเขาก็อายุเริ่มมากขึ้น อยู่คนเดียวก็อันตราย 

อยากรู้ว่ามีใครเจอปัญหาแบบนี้บ้างไหมคะ เรามีวิธีแก้ไขยังไงได้บ้าง 
มันจะมีทางไหน ที่จะไม่ทำให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวแย่ลงไปกว่านี้ไหมคะ  
เพราะเราเอง ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้บ่อยๆ ถ้าใครมีคำแนะนำดีๆ ก็ขอขอบคุณมากๆนะคะ