นี่เป็นการเขียนครั้งแรกของเราค่ะ
คือด้วยความที่เกิดมา เราเป็นผญ.แต่เกิดมามีขน(ซึ่งขนแลดกอยู่ค่ะ)ซึ่งขนเราขึ้นทั่วร่างกาย แขนขา หรือไม่ว่าจะเป็นท้องหรือหลังก็ขึ้น เรื่องหน้าตาด้วยเช่นกัน
ตอนเด็กๆสมัยประถมปลาย เราคิดมากเรื่องร่างกายเราแบบสุดๆ เพราะเพื่อนชอบถามว่าไมขนขึ้นเยอะจังวะ แล้วบางคนมันก็ดึงขนเล่นขนเรา โดนถามตลอดจนเกลียดตัวเอง  เคยพยายามเอากาวลาเท็กซ์มาทาแขนแล้วจะดึงออก(ซึ่งตอนนั้นไม่สำเร็จ) เคยขอพ่อแม่ว่าอยากแว็กซ์ขนพ่อแม่ก็ไม่ให้ ส่วนเรื่องหน้าตาเราไม่ชอบมากๆ ชอบโดนเพื่อนว่าว่าหน้าตาเราเหมือนผช.ไม่เหมือนผญ. รวมเรื่องขนด้วยก็เลยเหมือนผช. แม้แต่ญาติก็ยังบอกว่าหน้าเราเหมือนผช. มีหนวดด้วย เคยมีเพื่อนผช.บนรถตู้ซึ่งมันเคยพูดซำ้เราว่า 'มองยังไงก็ไม่เหมือนผญ.' ฮอร์โมนเราก็แรงสิวเลยขึ้นเยอะ กลายเป็นว่าความสวยสำหรับเราไม่มีเลย เราคิดลบและร้องไห้บ่อยมากๆ แม้แต่แค่มองกระจกเราก็ดาวน์แล้วร้องไห้หนักมาก กว่าจะหยุดร้องก็ต้องใช้เวลานาน เวลาไปเที่ยวก็แลเสพติดกับการส่องกระจกแปปๆส่องแปปๆส่อง ที่ไหนมีเงาสะท้อนเราจะส่องตลอดเหมือนเราต้องสวยเสมอ แต่แม้แต่อดีตจนถึงปัจจุบันตอนนี้ก็ยังโดนเรื่องขนและหน้าตาอยู่ค่ะ5555 เราควรรักษายังไงหรือคิดบวกยังไงดีคะ