คือ อยากรู้ว่าเราทำแรงไปรึเปล่า?
เกริ่นเลยว่า
สมัยเรายังเรียนอยู่ปวช.มีผู้ชายคนนึงมาติดพันธ์ เราก็คุยๆอยู่นะ แล้วเราค่อยตกลงคบกัน แต่แปลกมาที่เราคบกันแต่สถานะรู้กันแค่2 เราเริ่มตะหงิดใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรให้เขาไป คบกับได้ประมาณปีกว่า มีวันนึง เราไปเที่ยวด้วยกัน เราก็โพสต์เฟซบุ๊กเป็นธรรมดา เลยแทร็กชื่อของเขาไป แต่ๆมีผู้หญิงคนนึงมากด😠ให้เรา อันนี้เราก็เลยงงว่าไม่รู้จักกันทำไมมากดโกรธให้เรา พอคุยกันได้เดือนกว่าๆ แชทเขาก็มีการโทรเข้ามาหา เราก็รับตามปกติ ทีนี่เป็นผู้หญิงคุยสายจ้าา เราก็ถามว่าคุณเป็นใคร เขาก็ถามเราว่า แล้วคุณเป็นใครเป็นไรกับแฟนเรา? คืออออ แฟนอ่ะ ใช้คำว่าแฟนเลย เราเลยตอบไปว่า(อ๋อ ก็คบกันอยู่) เขาก็ถามอีกว่า คบกันมานานรึยัง บอกปีกว่าแล้ว เราก็ถามชื่อเขาว่าเขาชื่ออะไร เขาบอกชื่อ ฟ้า (นามสมมุติ) จากนั้นเขาก็บอกเราว่า เขาคือแฟนของ "A" (นามสมมุติ) แล้วกำลังจะแต่งงานกันแล้ว
วินาทีนั้น คือ เราหน้าชามากๆ ไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขามีแฟนแล้ว เพราะเขาทำตัวปกติ มารับ-ส่งเรา ไปเที่ยว ดูหนัง เอาง่ายๆคือเปย์เรา มีเวลาให้เราอ่ะ ใครจะคิดว่ามีแฟนแล้ว
เราเลยกลับไปถามเขา เขาให้คำตอบมาอย่างชัดเจนมาก ว่า เขาเป็นแฟนกัน แล้วหมั้นกันแล้วด้วย อีกอย่างผู้หญิงก็ท้องแล้วด้วย บอกให้เราเผื่อใจไว้ ไปรักคนที่ดีกว่าเขา เขาก็บอกขอโทษที่หลอกเรา
คือ เราก็ถอยนะ ถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจนะ แต่เราแค้นมากกว่าเสียใจ ว่าทำไมต้องโกหกกัน ทำไมถึงได้โกหกหน้าตายขนาดนี้ ไม่รู้สึกผิดบ้างหรอ เสียเวลาคบกันเป็นปีๆเลย ยอมถอยดีกว่าเจ็บแบบนี้
หลังจากเรียนจบปวช.มาเรามาต่อ ปวส. ที่ต่างจังหวัด เราก็เลือกเรียนแบบเรียนวันเดียว(ภาควันอาทิตย์) แล้วมาเปิดธุรกิจเป็นของตัวเอง มีบ้าน มีรถ ที่สำคัญ เรามีครอบครัวใหม่ ที่อบอุ่นมากๆ เราแต่งงาน(ทั้งที่เรียนอยู่ด้วย) เขาซัพพอร์ตเราทุกอย่าง คือเอาง่ายๆ เขาเป็นคนอบอุ่นมากๆ เท่าที่เคยเจอมา แล้วทางบ้านเราสกรีนให้แล้วว่าไม่ผ่านมือหญิง ไม่เคยมีใครแถมเป็นคนกตัญญูอีก เลยศึกษาดูใจ แล้วตกลงแต่งงานกัน (อยู่กินกันมาจนถึงปัจจุบันแล้ว ประมาณ8ปีได้) จนตอนนี้เราเรียนจบ ป.ตรีแล้ว (นายA ก็ยังติดตามเรานะ คอยส่องเรา ดูสตอรี่เรา กดถูกใจเรา)
จนวันนึง....นายA มันก็ทักมาหาเรา แบบบอกเราว่าเลิกกันกับเมียแล้ว (บอกเราทำไม) แล้วบอกอีกว่า อยากจะกลับมาคบกับเรา ในสถานะคนในความลับก็ได้ เราเลยบอกคุยได้นะ แต่ไม่สามารถเข้ามาในพื้นที่เซฟโซนเราได้ นางก็ตอบตกลงนะ (เข้าแผนเราเลย เพราะความเจ็บแค้นฝังใจ) เราก็คุยๆกันเหมือนคนรักแหละ ให้เขาได้ตายใจอละเชื่อใจ เราแล่อยให้เวลากินไปประมาณ 4เดือนได้ เราก็เริ่มตีตัวออกห่าง แล้วบอกว่า "เราเลิกคุยกันเหอะ เราทำสิ่งที่ละอายใจกับครอบครัวเราไม่ได้เก่งเหมือนคุณอ่ะ" นางก็ไม่ยอมจ้า เราเลยบอกว่าเราท้องง(แกล้งนะที่บอกว่าท้อง เพราะเราอยากหักอกเขาบ้างเหมือนที่เขาทำกับเรา ) เรากับสามีกำลังมีลูกด้วยกัน คุณก็เผื่อใจไว้บ้าง ก็อย่างที่คุณเคยบอกเราไว้ไง แล้วอย่าเที่ยวไปหลอกใคร เพราะถ้าเขารักจริงจังขึ้นมา แล้วมารู้ทีหลังว่าโดนหลอกมันเจ็บมากเลยนะ
เขาก็ตอบว่า เขาก็ได้รับบทเรียนนี้แล้ว ทำไมไม่ลืมมันสักทีล่ะ (ก็คนมันเจ็บฝังใจใครจะลืมว่ะ)
หลายวันต่อมา...เขาก็เพ้อนะในเฟสบุ๊คอ่ะนะ แบบเสียใจนู้น นี่ นั่น (เราไม่ลบเพื่อนเขา เพราะเรารู้ว่าเขาส่องเราอยู่ เราอยากให้เขาเจ็บเหมือนที่เราเจ็บ)
คิดว่าแบบนี้เราทำแรงเกินไปไหมค่ะ เขาจะรู้สึกสำนึกแบบจริงจังบ้างมั้ย?
เคยโดนผู้ชายคนนึงหลอกเราให้รักแล้วหักอกเราวันนึงเขากลับมาคุยกับเรา เราคุยด้วยนะแต่การคุยครั้งนี้คือการแก้แค้น
เกริ่นเลยว่า
สมัยเรายังเรียนอยู่ปวช.มีผู้ชายคนนึงมาติดพันธ์ เราก็คุยๆอยู่นะ แล้วเราค่อยตกลงคบกัน แต่แปลกมาที่เราคบกันแต่สถานะรู้กันแค่2 เราเริ่มตะหงิดใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรให้เขาไป คบกับได้ประมาณปีกว่า มีวันนึง เราไปเที่ยวด้วยกัน เราก็โพสต์เฟซบุ๊กเป็นธรรมดา เลยแทร็กชื่อของเขาไป แต่ๆมีผู้หญิงคนนึงมากด😠ให้เรา อันนี้เราก็เลยงงว่าไม่รู้จักกันทำไมมากดโกรธให้เรา พอคุยกันได้เดือนกว่าๆ แชทเขาก็มีการโทรเข้ามาหา เราก็รับตามปกติ ทีนี่เป็นผู้หญิงคุยสายจ้าา เราก็ถามว่าคุณเป็นใคร เขาก็ถามเราว่า แล้วคุณเป็นใครเป็นไรกับแฟนเรา? คืออออ แฟนอ่ะ ใช้คำว่าแฟนเลย เราเลยตอบไปว่า(อ๋อ ก็คบกันอยู่) เขาก็ถามอีกว่า คบกันมานานรึยัง บอกปีกว่าแล้ว เราก็ถามชื่อเขาว่าเขาชื่ออะไร เขาบอกชื่อ ฟ้า (นามสมมุติ) จากนั้นเขาก็บอกเราว่า เขาคือแฟนของ "A" (นามสมมุติ) แล้วกำลังจะแต่งงานกันแล้ว
วินาทีนั้น คือ เราหน้าชามากๆ ไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขามีแฟนแล้ว เพราะเขาทำตัวปกติ มารับ-ส่งเรา ไปเที่ยว ดูหนัง เอาง่ายๆคือเปย์เรา มีเวลาให้เราอ่ะ ใครจะคิดว่ามีแฟนแล้ว
เราเลยกลับไปถามเขา เขาให้คำตอบมาอย่างชัดเจนมาก ว่า เขาเป็นแฟนกัน แล้วหมั้นกันแล้วด้วย อีกอย่างผู้หญิงก็ท้องแล้วด้วย บอกให้เราเผื่อใจไว้ ไปรักคนที่ดีกว่าเขา เขาก็บอกขอโทษที่หลอกเรา
คือ เราก็ถอยนะ ถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจนะ แต่เราแค้นมากกว่าเสียใจ ว่าทำไมต้องโกหกกัน ทำไมถึงได้โกหกหน้าตายขนาดนี้ ไม่รู้สึกผิดบ้างหรอ เสียเวลาคบกันเป็นปีๆเลย ยอมถอยดีกว่าเจ็บแบบนี้
หลังจากเรียนจบปวช.มาเรามาต่อ ปวส. ที่ต่างจังหวัด เราก็เลือกเรียนแบบเรียนวันเดียว(ภาควันอาทิตย์) แล้วมาเปิดธุรกิจเป็นของตัวเอง มีบ้าน มีรถ ที่สำคัญ เรามีครอบครัวใหม่ ที่อบอุ่นมากๆ เราแต่งงาน(ทั้งที่เรียนอยู่ด้วย) เขาซัพพอร์ตเราทุกอย่าง คือเอาง่ายๆ เขาเป็นคนอบอุ่นมากๆ เท่าที่เคยเจอมา แล้วทางบ้านเราสกรีนให้แล้วว่าไม่ผ่านมือหญิง ไม่เคยมีใครแถมเป็นคนกตัญญูอีก เลยศึกษาดูใจ แล้วตกลงแต่งงานกัน (อยู่กินกันมาจนถึงปัจจุบันแล้ว ประมาณ8ปีได้) จนตอนนี้เราเรียนจบ ป.ตรีแล้ว (นายA ก็ยังติดตามเรานะ คอยส่องเรา ดูสตอรี่เรา กดถูกใจเรา)
จนวันนึง....นายA มันก็ทักมาหาเรา แบบบอกเราว่าเลิกกันกับเมียแล้ว (บอกเราทำไม) แล้วบอกอีกว่า อยากจะกลับมาคบกับเรา ในสถานะคนในความลับก็ได้ เราเลยบอกคุยได้นะ แต่ไม่สามารถเข้ามาในพื้นที่เซฟโซนเราได้ นางก็ตอบตกลงนะ (เข้าแผนเราเลย เพราะความเจ็บแค้นฝังใจ) เราก็คุยๆกันเหมือนคนรักแหละ ให้เขาได้ตายใจอละเชื่อใจ เราแล่อยให้เวลากินไปประมาณ 4เดือนได้ เราก็เริ่มตีตัวออกห่าง แล้วบอกว่า "เราเลิกคุยกันเหอะ เราทำสิ่งที่ละอายใจกับครอบครัวเราไม่ได้เก่งเหมือนคุณอ่ะ" นางก็ไม่ยอมจ้า เราเลยบอกว่าเราท้องง(แกล้งนะที่บอกว่าท้อง เพราะเราอยากหักอกเขาบ้างเหมือนที่เขาทำกับเรา ) เรากับสามีกำลังมีลูกด้วยกัน คุณก็เผื่อใจไว้บ้าง ก็อย่างที่คุณเคยบอกเราไว้ไง แล้วอย่าเที่ยวไปหลอกใคร เพราะถ้าเขารักจริงจังขึ้นมา แล้วมารู้ทีหลังว่าโดนหลอกมันเจ็บมากเลยนะ
เขาก็ตอบว่า เขาก็ได้รับบทเรียนนี้แล้ว ทำไมไม่ลืมมันสักทีล่ะ (ก็คนมันเจ็บฝังใจใครจะลืมว่ะ)
หลายวันต่อมา...เขาก็เพ้อนะในเฟสบุ๊คอ่ะนะ แบบเสียใจนู้น นี่ นั่น (เราไม่ลบเพื่อนเขา เพราะเรารู้ว่าเขาส่องเราอยู่ เราอยากให้เขาเจ็บเหมือนที่เราเจ็บ)
คิดว่าแบบนี้เราทำแรงเกินไปไหมค่ะ เขาจะรู้สึกสำนึกแบบจริงจังบ้างมั้ย?