สวัสดี มิตรรักแฟนเพลง

                       กลับมาต่อกันกับชีวิตลุง หลังกำแพง ในซีซั่น 2 นี้ จะเล่าถึงการใช้ชีวิตเกือบ 1 ปี ในเรือนจำช่วงวิกฤตโควิต-19 ลุงเขียนไดอารี่และจดหมายกว่า 100 ฉบับออกมาเพื่อเป็นการบันทึกชีวิตของลุงอย่างละเอียดในคุก เพราะแน่นอน ลุงวางแผนว่าจะไม่เข้ามาอีกแล้ว ครั้งเดียวเลยจะต้องเก็บเอาความทรงจำไว้เป็นประสบการณ์ชีวิตให้ได้มากที่สุด ใจจริงก็อยากจะเอาจดหมายและบันทึกมาแสกนลงให้อ่านเลย จะได้ไม่ต้องพิมพ์ 555 แต่ก็เกรงใจลายมือนรกของลุง กลัวจะต้องเอานักโบราณคดีมาแกะ มาเริ่ม

ใครพึ่งมาอ่านกระทู้นี้ สามารถไปอ่าน ซีซั่นแรกได้ที่ลิ้งค์นี้เลยครับ รีวิวชีวิต หลังกำแพงเรือนจำ เวอร์ชั่น COVID-19 by ลุงหมูหลังกำแพง

พร้อมแล้ว ไปอ่านกัน 



Season 2, EP 1  [แดน 2 ห้อง 4]
 
          กลางเดือน มิย 63 ในที่สุดก็ถึงวันนัดสำคัญ การตัดสินของศาลอุธรณ์ นับจากวันอิสระครั้งก่อน ก็ครบ 1 ปี 15 วันพอดี คราวนี้ลุงไม่พลาดแล้ว ลุงใช้เวลา 1 ปี ไปศึกษาข้อมูลเกี่ยวการติดคุก มาอย่างดี คราวนี้ลุงเตรียมตัวมาพร้อม วันนี้ลุงใส่ชุดสุภาพเหมือนคราวที่แล้ว แต่ แต่ ลุงมีเสื้อผ้าไซส์ยักษ์ มา 3 ชุด พร้อมหน้ากากอนามัยแบบผ้าอย่างดี รองเท้าแตะ เพราะที่ศึกษามา คิดว่าไม่น่ารอด แม้ทนายจะยังให้ความหวังอีก 50% ก็ตามที แต่ลางสังการลุงบอกว่า ไม่รอด งวดนี้ลุงพาพี่สาว พี่ชายและน้าชายไป ไม่ได้ให้พ่อและแม่ไป เพราะกลัวว่าเค้าจะเสียใจมากตอนที่ลุงโดนใส่กุญแจมือ เดินเข้าห้องขัง และก็เป็นไปตามที่ลุงคาด ศาลอุทรณ์ยืนคำตัดสินตามศาลชั้นต้น 4 ปี ถ้วนๆ ไม่มีเศษ ทุกสิ่งอย่างก็เป็นไปอย่างเดิมเหมือนตอนที่แล้ว ลงไปใต้ศาลเดิม ห้องเดิม แก้ผ้าเหมือนเดิม แหกตูด ยกไข่ เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ลุงเอาเสื้อผ้าที่จะใส่ในคุกไปเปลี่ยนเรียบร้อย พร้อมรองเท้าแตะ อันนี้ให้เป็นความรู้สำหรับคนที่วางแผนจะเข้าคุกเลยนะ เค้าให้เราเตรียมเสื้อผ้าเข้าไปได้นะ ที่ศาลลุงตัดสินนี้ เค้าให้พกไปได้ 2 ชุด ไม่ให้เอาหน้ากากอนามัยเข้ามา บอกข้างในมีให้ (แมร่งโกหก ข้างในขายก็แพง เหม็นด้วย) ใครคิดจะติดคุกก็พกไปนะ ข้างในหายากนะ 
 
          ลุงก็เข้าห้องขังไปด้วยอารมณ์หม่นหมองเหมือนเดิม เพิ่มเติมความหม่นคือ ช่วงโควิดนี้ เค้าไม่ให้ญาติมาเยี่ยมที่ห้องขังใต้ศาลแล้ว ลุงก็ไม่รู้ก่อน คาดหวังว่าพี่สาวจะเข้ามาเยี่ยม จะได้ล่ำลากันเลยไม่ได้เลย มารู้ตอนที่ผู้คุมเอาข้าวที่ญาติซื้อมาให้ ถามผู้คุมเค้าเลยบอก สักเดี๋ยวก็ได้ยินเสียงพี่สาว มาตะโกนเรียกอยู่ด้านหลัง เพราะด้านหลังของห้องขัง จะเป็นกำแพงศาล พี่สาวกับญาติๆ มาตะโกนส่งเสียงร่ำรา น้ำตานองหน้ากันทั้ง 2 ฝั่ง “เดี่ยวกูไปเยี่ยมนะ เดี่ยวกูไปเยี่ยม ไม่เป็นไรนะ ทนหน่อยนะ” (เขียนไปก็น้ำตาไหลอีกกรู) จนมี จนท มาตะโกนว่าห้ามติดต่อผู้ต้องขัง ห้ามตะโกนคุย ทำให้ญาติๆ ต้องกลับไป หลังร้องไห้น้ำตานอง ลุงก็มาเปิดกล่องข้าว คิดถูกที่พาพี่สาวมา รอบนี้ได้กิน ข้าวผัดปูนะ รอบนี้ลุงกินนะ เพราะรู้เลยว่าจะไม่ได้กินของแบบนี้ไปอีกนาน แบ่งกิน 2 รอบด้วยเพราะกินไม่ค่อยลง เป็นข้าวผัดปูที่ไม่เห็นเนื้อปูที่อร่อยมากก เค็มมากเพราะน้ำตาลุง
 
          ขอตัดภาพมาถึงตอนที่รถมาถึงเรือนจำเลย วิธีการอื่นๆ เหมือนเดิมนะกับคราวที่แล้ว อย่าลืมกลับไปอ่านถ้าลืม ลุงก็ผ่านกระบวนการเดิมๆ เข้ามา ที่ต่างไปก็คือ ตามปกติ ผตข คนใหม่จะต้องเข้าพักที่แดน 1 ก่อน เรียกว่าแดนแรกรับ แต่คราวนี้ ผตข ใหม่ทุกคนจะต้องเข้าไปที่ แดน 2 ก่อนเรียกว่า แดนกักโรค (จากเดิมเรียก แดนเตรียมความพร้อมก่อนปล่อย) ที่เข้ามาพร้อมลุงรอบนี้มี 34 คน พอเข้ามาทุกคนจะถูกสั่งให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อหลวงกางเกงหลวง แล้วถอดเสื้อผ้าที่ใส่มาทั้งหมดข้างล่าง จะมีผู้ช่วยทำการซักให้และจะเอาให้ภายหลัง แล้วก็พาเราทั้งหมดขึ้นห้อง ซึ่งห้องด้านบน ชั้น 2 ของแดนนี้ ทั้ง 11 ห้อง จะเป็นห้องกักโรคทั้งหมด ลุงได้ห้อง 4 นะ [แดน 2 ห้อง 4] เผื่อใครจะตีเลข 555