สวัสดีค่ะคือ อยู่ๆแฟนก็ถามเรื่องแต่งงาน เราอายุ 22 แฟนอายุ 23 คะ ก็ตกใจมาก เราคบและรู้จักกันมาประมาณ 5 - 6 ปี เคยเลิกกันด้วย 1 ครั้ง ตอนนั้นเราคบกันได้ 2 ปี แล้วก็เลิกกันไปเพราะด้วยอารมณ์ของเด็กละมั้งคะ สุดท้ายโลกมันกลมก็ได้กลับมาเจอกันอีกได้คบกันอีก ในเวอร์ชั่นที่เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทางความคิดและการตัดสินใจ แฟนเป็นคนไม่พูดเยอะ แต่จะเป็นเราที่พูดมากอยู่ฝ่ายเดียว55 ไม่ค่อยมีเรื่องผู้หญิง แต่ก็มีบ้างตามนิสัยของผู้ชาย โดยรวมก็เป็นคนดีคนหนึ่ง ยกเว้นเรื่องคำพูด ชอบพูดไม่คิดและไม่ค่อยรักษาน้ำใจเท่าไหร่ หรือเป็นแค่กับเราก็ไม่รู้นะคะ  นิสัยส่วนใหญ่เรากับแฟน ค่อนข้างจะตรงข้ามกันเลยคะ เรานี่สายฮาเลยอะ แต่แฟนคือแบบสุขุมมากก บ้านเรากับบ้านแฟน ก็แนะนำให้รู้จักกันแล้ว คบกันในสายตาผู้ใหญ่  ตอนนี้เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดเลยค่ะ เพราะเราต้องทำงานธุระกิจส่วนตัวของที่บ้านแล้วก็เรียนไปด้วย ส่วนเขาพึ่งเรียนจบ บวชแล้ว แต่ผ่อนผันการเป็นทหารอยู่ ตอนนี้ก็ทำงานอยู่บ้านเหมือนกัน ปกติก็ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ นานๆวันหยุด หรือเราว่างก็จะไปหาเขา ต่างคนต่างหาเวลาว่างไปหากันอะค่ะ ยิ่งโควิดยิ่งไม่ได้เจอกันเลย แต่มันไม่ใช่ปัญหาหรืออุปสรรคเลยค่ะ เราก็คุยกันปกติทุกวัน แล้วอยู่ๆก็เขาพูดขึ้นมาประมาณว่าจะขอแต่ง แม่จะเรียกค่าดองเท่าไหร่ อย่าแพงนะ จะให้มาอยู่ด้วยกันช่วยกันทำมาหากินประมาณนี้ เราถึงกับช็อคเลยค่ะ 55 คือมันเร็วไปไหม เราคิดว่าเขาพูดเล่น แต่ไม่เลย จริงจังมาก แบบเห้ย! มันเร็วไป เขาก็ให้เราคิดว่าจะเอายังไง คือเรารู้ว่าทางบ้านเราจะไม่ค่อยเห็นด้วยแน่ๆ เพราะเรียนอยู่ด้วยไหนจะงานที่บ้านที่ต้องทำต่อ เราก็ปวดหัวคิดแทนคนทางบ้าน คิดเองเออเอง จะต้องไม่เห็นด้วยแน่ๆ จะต้องแบบ พร้อมแล้วหรอ พร้อมใช้ชีวิตคู่แล้วหรอ จะอยู่กันยังไง อายุแค่นี้ อารมณ์แบบห่วง ไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องคิดเรื่องนี้แล้ว แฟนเราจะพร้อมหยุดที่เราแล้วหรอ พร้อมเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้วหรอ เราต่างยังมีสิทธิเลือกและเจอคนอีกมากมาย เกิดคำถามในหัวเยอะแยะ ใจหนึ่งเราก็ยังไม่พร้อมแต่อีกใจคิดมันก็ดีเหมือนกัน เริ่มเร็วสร้างเร็ว สับสนมากค่ะ  ยังไม่ได้ปรึกษาใครเลย ควรเริ่มยังไงดีค่ะ?