อายุมากขึ้นเรื่อยๆๆอยากทำตามฝัน ถ้ากลับช้าลงหนึ่งปีจะดีมั้ยตอนนี้ อายุ 30 แล้ว กลับตอน31จะดีกว่ามั้ย
เอาละพร้อมเล่ายาวๆๆเลยแล้วกันครับ ลองตั้งกระทู้ดู เลยพิมพ์ไปนิดเดียว
ประวัติ
เรียนจบ ปวช.สาขา อิเล็กทรอนิกส์ครับ
เรียนจบ ปวส.สาขา เทคนิคคอมพิวเตอร์
จบ.ปริญญาตรีภาคพิเศษ สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ
ส่งเสียตัวเองเรียนตั้งแต่อยุ่ปวช.3ครับตอนนั้นพ่อแม่แยกทางกันครับ
ปัจจุบันอายุ28ปีครับ
ประสบการณ์ทำงาน
-เคยทำร้านอาหารประเภทฟาต์สฟู้ด ตอนเรียนน่าจะ5ปี ได้ชมละ44บาท
-ช่างไฟฟ้า 1อาทิตย์ ตอนนั้นไปติดกับขายตรงฮาๆๆเลยย้ายไปทำงานที่เลิก5โมง
-ช่างช้อมโฟล์คลิฟท์ 3เดือน เงินเดือน 11000บาท
-คุมเครื่องcnc 1ปีน่าจะได้ครับ 9000บาทแต่มีโอที2ซมต่อวัน
- แล้วก็เปลี่ยนมาสาย it support ทำได้ 3ปีน่าจะได้ เปลี่ยน2ที่ ก่อนที่จะมาทำงานต่างประเทศ เงินเดือนงวดสุดท้ายก่อนออกน่าจะ17000บาท ที่แรกได้10000บาท
เล่าต่อครับมาทำงานต่างประเทศตอนไหน
เรียนจบปริญญาตรี แล้วประมาณ3-4เดือนก็ออกจากงานไอที(เรียนไปทำงานไปนะครับ)
ประเทศที่มาก็เกาหลีครับ ลักษณะงานก็ กรรมกร ฝ่ายผลิต ทำเกษตร อะไรแบบนี้เลยครับ
แต่ผมทำโรงงานครับฝ่ายผลิต
เหตุผลที่มาแบบที่พอจำความได้นะครับ
บ้านเกิดภูมิลำเนา อยุ่ต่างจังหวัดครับ พิษณุโลกครับแล้ว แม่ ตา ยายก็อยุ่ที่โน้นครับ ผมก็ต้องอยุ่กับพ่อตั้งแต่แยกทางกันนะครับ
แต่ผมอยากจะไปดูแลแม่บ้าง อีกอย่างที่ทางก็ไม่มีคนทำไร่ทำนาต่อแล้ว ปกติตายายจะทำกับน้าชายอีกคนนะครับ ทำกันไม่ไหวแล้ว
ผมเลยว่าจะไปจัดการให้มันดีขึ้น แต่ไม่ใช่ความฝันลึกๆของผมนะ
อ้อ ผมมาเกาหลีปลายปี2561 ตอนนี้ก็จะ3ปีแล้ว จริงๆๆสัญญาจ้างก็ครบปีนี้แหละครับ แต่สามารถต่อได้อีก 1ปี10เดือน บวกกับมีนโยบายช่วยเหลือแรงงาน
เลยออกวีซ่าให้อีก1ปี เท่ากับผมอยุ่ทำงานที่นี่ได้5ปี10เดือนครับ
ความตั้งใจแรกผมจะอยุ่แค่4ปี10เดือนครับ ตอนนั้นก็อายุ 30ครับเพราะตอนนี้28ปี
เหตุผล**เล่าแบบเขินๆๆ^^เลยครับ
มีฝันที่อยากลองทำครับ ผมอยากเป็นนักดนตรีครับผมชอบเล่นกีต้ารมากครับแต่เอาจริงๆผมก็ไม่มั่นใจว่านั้นคือสิ่งที่ผมรักและอยากจะทำได้ตลอดไปมั้ย
จะมีวงหรือไม่มีวงก็ได้ เพราะไม่รุ้ว่านานวันเข้าเพื่อนยังจะเอาด้วยมั้ย555 เพราะมันดูย้อนแย้งกับข้างบนที่เล่าไปว่าอยากดูแลแม่และจะเข้าไปจัดการไร่นานะครับ ใช่ครับมันดูสวนทางกันมาก ผมเลยคิดว่าถ้าไปลองทำแบบเอาจริงเอาจังดูตอนต้นๆๆอายุ30ถ้าผิดพลาดมันก็ดูไม่สายหรือเพื่อนๆมีความเห็นว่าอย่างไรครับ จริงๆผมพยายาม จดออกมาว่า มีอะไรที่ทำได้ เคยทำ เคยเรียน หรือที่คิดว่าชอบ หรือลองเจาะดูว่าถ้าจะทำเกษตรแบบจริงจังว่าตรงกับไลฟ์สไตล์เรามั้ย อ้ออีกอย่างผมชอบลงทุนมาก ก็มีซื้อกองทุนหุ้น มีเกร็งกำไรระยะสั้น forex. 555อันนี้จะรุ่งจะร่วงไม่รุ้ครับ อนาคตคงจะลงทุนหุ้นรายตัว
สุดท้ายคำถามวนๆๆซ้ำๆว่าชอบอะไรกันแน่ ขอโทษครับที่ใช้คำหยาบครับ
พิมพ์ไปงงไปครับ555++
ต่อมาเป็นเหตุผลที่ว่าทำมัยถึงสับสนว่าจะกลับหรือไม่กลับ4ปี10เดือนอย่างที่ตั้งใจไว้เอาจริงๆตั้งใจจะมาแค่3ปีด้วย
จริงๆๆก็ตอบสั้นๆก่อนก็ได้ครับ โลภ 555+++
คืออยุ่มาวันหนึ่ง พ่อก็โทรมาแบบเร่งด่วน บอกว่าปู่โทรมาบอกพ่อว่า เค้าจะมายึดที่แล้ว เพราะเอาที่ไปเข้าธกส. เพื่อเอาเงินออกมาใช้จ่ายในบ้าน
ซื้อรถด้วย แต่เรื่องจริงเจ้าหน้าที่ไม่ได้จะยึดตอนนี้หรอกครับ เค้ามาเจรจาปรับโครงสร้างหนี้ใหม่
ไม่น่าเชื่อนะครับว่าหนี้จะเยอะถึง 640000บาท ต้น 530000บาทดอกเบี้ย 100000กว่าบาทครับ ซึ่งทราบมาว่าน่าจะกู้มาแล้ว10ปีไม่รู้ได้จ่ายบ้างมั้ยทำไม
หนี้เพิ่มขึ้น ผมไม่เคยรู้เลย ขนาดตอนก่อนจะมาผมก็ไปช่วยปู่ทำไร่อยู่นะครับ แต่ทราบว่าพ่อรู้แต่คงไม่รู้กลไกการคำนวณดอกเบี้ยแต่อีกอย่างพ่อก็ให้เงินไปจ่ายทุกปีแต่ต้นไม่ลดเลย
ถามว่าพ่อมีพี่น้องมั้ยมีครับ ทุกคนภาระตึงมือเลยครับผมเลยจะข้ามจุดนี้ไป
ต่อมาแล้วทำมัยทำให้ผมคิดเยอะคิดไม่ตก ก็เพราะผมวางแผนเงินเป็นส่วนๆไว้แล้ว เช่น เงินสำรอง เงินเริ่มต้นสำหรับเตรียมเกษียณ เงินต่อเติมบ้าน เงินซื้อรถ เงินลงทุนทำธุรกิจหรืออาชีพ จริงๆๆก็มีแอบอยากเก็บไว้แต่งงานบ้างแต่ยังหาไม่ได้คงข้ามไปก่อนชาตินี้คงหาไม่ได้555 ก็อย่างที่กลาวมาข้างต้นมันก็ตึงเพราะระยะเวลามันไม่ได้มากเงินเดือนมันก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย
ก็นั้นแหละครับ ตอนนี้ก็กำลังตัดสินใจว่าจะวางแผนชำระหนี้อย่างไร จ่ายทีเดียวก็ต้องยอมตัดเป้าบางอย่างออก แต่อยุ่เพิ่มอีกปีมันก็ทำให้ลดหนี้ไปได้เยอะถึงจะไม่หมดหรือหมดก็ตัดเป้าบางเป้าออกที่สำคัญน้อย หรือไม่อยุ่ต่อ แต่ทยอยจ่าย อันนี้กระทบกับ Cash flow แบบยาวเป็น10ปีเลยหรือก็ต้องหารายได้ให้มากกว่าที่ประเมินไว้ไปอีก
สรุปคือมันก็สับสนทางความคิดว่าอยุ่เพิ่มอีกปี มันจะสายไปมั้ยที่จะไปลองทำตามฝัน อีกอย่างตากับยายก็อายุมากแล้วด้วยท่านก็รออยู่ไม่รุ้จะทันได้พบกันมั้ย หรือถ้าอยู่อีกนิดหนี้สินมันก็ลดไปเยอะ ทำให้อนาคตมันก็เหมือนจะง่ายขึ้น แต่ใจก็ไม่อยากปิดหนี้ทีเดียวหมดมันเหมือนง่ายคนรอบตัวไม่รุ้สึกว่าเป็นอะไรเลยกลัวจะสร้างหนี้ไปอีก ขณะนี้ที่พิมพ์ก็ตี1กว่าแล้ว คงต้องนอน นอนไม่ค่อยหลับทุกวันนี้คิดมากครับ อาจจะพิมพ์งงๆวนไปวนมา ใครผ่านมากก็แนะนำหรือติเตือนผมได้เลยนะครับ เดี๋ยวมาพิมพ์ใหม่
อ้อปกติจะไม่รุ้ใช่มั้ยครับว่าเป็นใครเป็นคนขี้อาย^^
อยากกลับไทยแต่เสียดายเงินเดือน
เอาละพร้อมเล่ายาวๆๆเลยแล้วกันครับ ลองตั้งกระทู้ดู เลยพิมพ์ไปนิดเดียว
ประวัติ
เรียนจบ ปวช.สาขา อิเล็กทรอนิกส์ครับ
เรียนจบ ปวส.สาขา เทคนิคคอมพิวเตอร์
จบ.ปริญญาตรีภาคพิเศษ สาขาเทคโนโลยีสารสนเทศ
ส่งเสียตัวเองเรียนตั้งแต่อยุ่ปวช.3ครับตอนนั้นพ่อแม่แยกทางกันครับ
ปัจจุบันอายุ28ปีครับ
ประสบการณ์ทำงาน
-เคยทำร้านอาหารประเภทฟาต์สฟู้ด ตอนเรียนน่าจะ5ปี ได้ชมละ44บาท
-ช่างไฟฟ้า 1อาทิตย์ ตอนนั้นไปติดกับขายตรงฮาๆๆเลยย้ายไปทำงานที่เลิก5โมง
-ช่างช้อมโฟล์คลิฟท์ 3เดือน เงินเดือน 11000บาท
-คุมเครื่องcnc 1ปีน่าจะได้ครับ 9000บาทแต่มีโอที2ซมต่อวัน
- แล้วก็เปลี่ยนมาสาย it support ทำได้ 3ปีน่าจะได้ เปลี่ยน2ที่ ก่อนที่จะมาทำงานต่างประเทศ เงินเดือนงวดสุดท้ายก่อนออกน่าจะ17000บาท ที่แรกได้10000บาท
เล่าต่อครับมาทำงานต่างประเทศตอนไหน
เรียนจบปริญญาตรี แล้วประมาณ3-4เดือนก็ออกจากงานไอที(เรียนไปทำงานไปนะครับ)
ประเทศที่มาก็เกาหลีครับ ลักษณะงานก็ กรรมกร ฝ่ายผลิต ทำเกษตร อะไรแบบนี้เลยครับ
แต่ผมทำโรงงานครับฝ่ายผลิต
เหตุผลที่มาแบบที่พอจำความได้นะครับ
บ้านเกิดภูมิลำเนา อยุ่ต่างจังหวัดครับ พิษณุโลกครับแล้ว แม่ ตา ยายก็อยุ่ที่โน้นครับ ผมก็ต้องอยุ่กับพ่อตั้งแต่แยกทางกันนะครับ
แต่ผมอยากจะไปดูแลแม่บ้าง อีกอย่างที่ทางก็ไม่มีคนทำไร่ทำนาต่อแล้ว ปกติตายายจะทำกับน้าชายอีกคนนะครับ ทำกันไม่ไหวแล้ว
ผมเลยว่าจะไปจัดการให้มันดีขึ้น แต่ไม่ใช่ความฝันลึกๆของผมนะ
อ้อ ผมมาเกาหลีปลายปี2561 ตอนนี้ก็จะ3ปีแล้ว จริงๆๆสัญญาจ้างก็ครบปีนี้แหละครับ แต่สามารถต่อได้อีก 1ปี10เดือน บวกกับมีนโยบายช่วยเหลือแรงงาน
เลยออกวีซ่าให้อีก1ปี เท่ากับผมอยุ่ทำงานที่นี่ได้5ปี10เดือนครับ
ความตั้งใจแรกผมจะอยุ่แค่4ปี10เดือนครับ ตอนนั้นก็อายุ 30ครับเพราะตอนนี้28ปี
เหตุผล**เล่าแบบเขินๆๆ^^เลยครับ
มีฝันที่อยากลองทำครับ ผมอยากเป็นนักดนตรีครับผมชอบเล่นกีต้ารมากครับแต่เอาจริงๆผมก็ไม่มั่นใจว่านั้นคือสิ่งที่ผมรักและอยากจะทำได้ตลอดไปมั้ย
จะมีวงหรือไม่มีวงก็ได้ เพราะไม่รุ้ว่านานวันเข้าเพื่อนยังจะเอาด้วยมั้ย555 เพราะมันดูย้อนแย้งกับข้างบนที่เล่าไปว่าอยากดูแลแม่และจะเข้าไปจัดการไร่นานะครับ ใช่ครับมันดูสวนทางกันมาก ผมเลยคิดว่าถ้าไปลองทำแบบเอาจริงเอาจังดูตอนต้นๆๆอายุ30ถ้าผิดพลาดมันก็ดูไม่สายหรือเพื่อนๆมีความเห็นว่าอย่างไรครับ จริงๆผมพยายาม จดออกมาว่า มีอะไรที่ทำได้ เคยทำ เคยเรียน หรือที่คิดว่าชอบ หรือลองเจาะดูว่าถ้าจะทำเกษตรแบบจริงจังว่าตรงกับไลฟ์สไตล์เรามั้ย อ้ออีกอย่างผมชอบลงทุนมาก ก็มีซื้อกองทุนหุ้น มีเกร็งกำไรระยะสั้น forex. 555อันนี้จะรุ่งจะร่วงไม่รุ้ครับ อนาคตคงจะลงทุนหุ้นรายตัว
สุดท้ายคำถามวนๆๆซ้ำๆว่าชอบอะไรกันแน่ ขอโทษครับที่ใช้คำหยาบครับ
พิมพ์ไปงงไปครับ555++
ต่อมาเป็นเหตุผลที่ว่าทำมัยถึงสับสนว่าจะกลับหรือไม่กลับ4ปี10เดือนอย่างที่ตั้งใจไว้เอาจริงๆตั้งใจจะมาแค่3ปีด้วย
จริงๆๆก็ตอบสั้นๆก่อนก็ได้ครับ โลภ 555+++
คืออยุ่มาวันหนึ่ง พ่อก็โทรมาแบบเร่งด่วน บอกว่าปู่โทรมาบอกพ่อว่า เค้าจะมายึดที่แล้ว เพราะเอาที่ไปเข้าธกส. เพื่อเอาเงินออกมาใช้จ่ายในบ้าน
ซื้อรถด้วย แต่เรื่องจริงเจ้าหน้าที่ไม่ได้จะยึดตอนนี้หรอกครับ เค้ามาเจรจาปรับโครงสร้างหนี้ใหม่
ไม่น่าเชื่อนะครับว่าหนี้จะเยอะถึง 640000บาท ต้น 530000บาทดอกเบี้ย 100000กว่าบาทครับ ซึ่งทราบมาว่าน่าจะกู้มาแล้ว10ปีไม่รู้ได้จ่ายบ้างมั้ยทำไม
หนี้เพิ่มขึ้น ผมไม่เคยรู้เลย ขนาดตอนก่อนจะมาผมก็ไปช่วยปู่ทำไร่อยู่นะครับ แต่ทราบว่าพ่อรู้แต่คงไม่รู้กลไกการคำนวณดอกเบี้ยแต่อีกอย่างพ่อก็ให้เงินไปจ่ายทุกปีแต่ต้นไม่ลดเลย
ถามว่าพ่อมีพี่น้องมั้ยมีครับ ทุกคนภาระตึงมือเลยครับผมเลยจะข้ามจุดนี้ไป
ต่อมาแล้วทำมัยทำให้ผมคิดเยอะคิดไม่ตก ก็เพราะผมวางแผนเงินเป็นส่วนๆไว้แล้ว เช่น เงินสำรอง เงินเริ่มต้นสำหรับเตรียมเกษียณ เงินต่อเติมบ้าน เงินซื้อรถ เงินลงทุนทำธุรกิจหรืออาชีพ จริงๆๆก็มีแอบอยากเก็บไว้แต่งงานบ้างแต่ยังหาไม่ได้คงข้ามไปก่อนชาตินี้คงหาไม่ได้555 ก็อย่างที่กลาวมาข้างต้นมันก็ตึงเพราะระยะเวลามันไม่ได้มากเงินเดือนมันก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย
ก็นั้นแหละครับ ตอนนี้ก็กำลังตัดสินใจว่าจะวางแผนชำระหนี้อย่างไร จ่ายทีเดียวก็ต้องยอมตัดเป้าบางอย่างออก แต่อยุ่เพิ่มอีกปีมันก็ทำให้ลดหนี้ไปได้เยอะถึงจะไม่หมดหรือหมดก็ตัดเป้าบางเป้าออกที่สำคัญน้อย หรือไม่อยุ่ต่อ แต่ทยอยจ่าย อันนี้กระทบกับ Cash flow แบบยาวเป็น10ปีเลยหรือก็ต้องหารายได้ให้มากกว่าที่ประเมินไว้ไปอีก
สรุปคือมันก็สับสนทางความคิดว่าอยุ่เพิ่มอีกปี มันจะสายไปมั้ยที่จะไปลองทำตามฝัน อีกอย่างตากับยายก็อายุมากแล้วด้วยท่านก็รออยู่ไม่รุ้จะทันได้พบกันมั้ย หรือถ้าอยู่อีกนิดหนี้สินมันก็ลดไปเยอะ ทำให้อนาคตมันก็เหมือนจะง่ายขึ้น แต่ใจก็ไม่อยากปิดหนี้ทีเดียวหมดมันเหมือนง่ายคนรอบตัวไม่รุ้สึกว่าเป็นอะไรเลยกลัวจะสร้างหนี้ไปอีก ขณะนี้ที่พิมพ์ก็ตี1กว่าแล้ว คงต้องนอน นอนไม่ค่อยหลับทุกวันนี้คิดมากครับ อาจจะพิมพ์งงๆวนไปวนมา ใครผ่านมากก็แนะนำหรือติเตือนผมได้เลยนะครับ เดี๋ยวมาพิมพ์ใหม่
อ้อปกติจะไม่รุ้ใช่มั้ยครับว่าเป็นใครเป็นคนขี้อาย^^