พี่คนนี้เขาไม่ใช่พี่สาวเราแท้ๆ แต่พวกเราโตมาด้วยกัน เล่นด้วยกัน อยู่บ้านติดกัน สนิทกันพอสมควร จนวันนึงพี่เขาเรียนทางด้านสายครู แต่ พอเขาได้เป็นครูแล้วมีเงิน มีรถ มีทุกอย่าง กลับมาดูถูกคนจนๆแบบเรา แบบว่าวันไหนที่ไปตลาดด้วยกัน เขาก็จะถามว่ากินไหม แต่เราบอกว่าวันนี้ไม่กิน เขาก็จะพูดมาคำนึงว่า "ไม่มีเงินล่ะสิ" พูดให้เรารู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ แต่เราไม่เคยโกรธแค่น้อยใจว่าทำไมต้องดูถูกญาติพี่น้อง ไม่ว่าเราจะทำอะไร จะเอาเรื่องเงินมาล้อขำๆ จะพูดถึงเรื่องอะไรก็จะต้องเอาเรื่องที่เราไม่มีเงินซื้อมาพูดเล่น เหมือนเป็นเรื่องตลก เราไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดออกไป คนจนแบบเราไม่มีสิทธิ์ที่จะมีปากเสียงกับเขา เราช่วยเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการตกแต่งรายงานการสอน อื่นๆที่เราพอทำได้ เราได้ค่าจ้างตอบแทนงานที่ทำ แค่ประมาณ 20-50 บาทต่องาน ถ้างานพวกนี้จ้างร้านทำก็ 100+ บาท แต่ก่อนที่จะให้เราทำก็พูดแต่ว่า จะคิดแพงทำไม พี่น้องกัน เราเบื่อและอึดอัดมากไม่รู้จะระบายกับใคร เราเกิดมา ไม่เคยดูถูกใคร ไม่เคยเอาเรื่องฐานะคนอื่นมาล้อเล่น มาพูดให้อับอาย แต่เขาก็โตพอสมควร เป็นครู เป็นแม่พิมพ์ของเด็กๆ แต่ยังดูถูกฐานะคนอื่นแบบนี้ เหยียบคนอื่นให้ตัวเองดูสูงขึ้น เขาคงภูมิใจมากเลยใช่ไหมคะ อยากหนีไปจากตรงนี้มากเลยค่ะ