ผมเสียใจมากครับเมื่อเดือนถ.ค ที่ผ่านมาผมได้เสียเเฟนเพราะเกิดอุบัติเหตุทางรถจักรยานยนต์หลุดโค้งเเล้วมันตรงกับวันเกิดเค้าด้วยอายุ20พอดี
เค้าจากผมไปไม่มีวันกลับตอนนั้นใจสะหลายเลยครับเมื่อผมรู้ข่าวว่าเค้าเสียเเล้วผมทำได้เเค่ไปฝั่งพระสวดส่งเค้าไปสวรรค์
โดยที่ไม่ได้กอดเป็นครั้งสุดท้ายเเละความจำ รูปภาพ เสียง รอยยิ้ม เเละเวลาที่อยู่ด้วยกันมาตลอด6-7ปี มันมีความสุขมากผมถามพ่อเเม่ว่าเค้าไปสบาย
เเล้วเราอยู่ทรามานที่ไม่มีเค้า เเม่บอกว่าผ.ญมีเยอะเเยะจะพอหรือหยุดก็คิดเอาใช่เวลารักษาเเผลเค้าไปสบายเเล้ว ผมควรหยุดหรือเดินต่อดีครับทั้งใจผมสะหลายเเล้ว กลับความรัก ความทรงจำ ความรู้สึก ไม่มีเค้าผมมืดมากครับตอนนี้