ด้านยุทธศาสตร์
กรณีของไป่ฉี การส่งกำลังบำรุงทำได้ยากลำบาก การยึดเมืองรายทางก็ใช่ว่าจะเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ตอนนั้นยังอยู่ในรูปแบบยุทธศาสตร์คบใกล้ตีไกล คบไกลตีใกล้ เป็นแค่การผูกมิตรการฑูตเพื่อไม่ให้เคลื่อนไหวกำลังทหารเท่านั้น แต่ไม่ได้ถึงกับให้การสนับสนุน เสบียงที่ไป่ฉีมีจึงเป็นเสบียงที่โหลดมาจากแคว้นฉินเท่านั้น ถ้าหากขอเพิ่มเติมก็เสี่ยงที่จะโดนแคว้นพันธมิตรหักหลังและปล้นระหว่างทาง ต่างกรณีของโจโฉ ที่สามารถส่งกำลังบำรุงจากเมืองข้างเคียงได้

ด้านการเมืองการปกครอง
ไป่ฉีไม่ได้มีอำนาจบริหารแคว้นเบ็ดเสร็จ100% เรื่องบางเรื่องที่เกินขอบเขตโครงการณ์ที่ร่างไว้ก่อนออกศึกต้องเขียนฎีกาทูลต่อเจ้าแคว้นฉิน เช่น ขอเสบียงหรือขอกำลังทหารเพิ่มเติม ซึ่งทำให้เสียเวลาและเสี่ยงต่อการเกิดจราจล การฆ่าเชลยศึกแคว้นจ้าวจึงเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน ต่างจากโจโฉที่มีอำนาจสั่งการเบ็ตเสร็จได้ทันทีโดยไม่ต้องเขียนฎีกาย้อนไปขอคำสั่งจากฮ่องเต้