เราเป็น dek6... ที่อยากเรียนคณะที่ตัวเองชอบมาก เป็นมหาลัยราชภัฎที่ดังแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน เพราะชอบการสอนเลยเลือกคณะนี้ แต่พอมาเรียนพบว่าการเรียนการสอนไม่ค่อยได้เรียน อาจารย์ไม่ค่อยสอนเลย แล้วก็ยกคลาสบ่อยมาก ก็เลยพยายามเรียนจนจบปี1 เพราะสังคมดี เพื่อนดีกับเรามากๆ ตอนนี้ก็น่ารักกับเราทุกคน ช่วยกันเรียนมากๆ แต่เรามีความคิดที่ว่าอยากไปเรียนคณะเดิม เพราะขึ้นว่าเป็นมหาวิทยาลัย มหาลัยข้างกันเลย เราก็สมัครดู ปรากฏว่าติด ก็เลยลาออกจากมอเดิม เพราะคิดว่าตัวเองมาเรียนที่นี่จะได้รับความรู้เพิ่มมากกว่า แต่พอมาเรียนจริงๆ มันก็โอเคเลยแหละ การสอนของอาจารย์ยอมรับเลยว่าดีมากๆ ความรู้แน่นสุดๆ แต่พอขึ้นปีสองมา เริ่มมีการทำงานกลุ่ม แล้วเริ่มไม่ค่อยโอเคกับคนที่ทำงานด้วยกันมาก เพราะเขาทำงานจริงจังสุดๆ แล้วเขาบอกว่าไม่ค่อยโอเคกับเราด้วยงี้ แล้วเราก็ขอย้ายกลุ่มไปทำงานกับกลุ่มอื่น เพราะเคมีอาจจะตรงกันมากกว่า แต่ปรากฏว่าไม่มีกลุ่มไหนรับเราเข้ากลุ่มเลย ซึ่งเราเป็นคนที่เข้าได้กับทุกคนมากๆ คือเราไม่เคยคิดเลยว่าสังคมที่คิดว่ามันจะโอเคแต่มันกลับโคตร ปสด ความเห็นใจไม่มีเลย คือเราก็งงนะบางที เพราะแต่ละงานเราก็สุดความสามารถของเราแล้ว ทำด้วยหัวใจสุดๆ บางทีก็คิดว่าสังคมในอนาคตที่จะไปเป็นผู้นำทางการศึกษาจะมีความคิดแบบนี้ คือเราไม่โอเคมาก โทรไปปรึกษาอาจารย์แล้วก็ไม่มีใครให้ทำงานด้วย คือเราบอกตัวเองว่าพอกันทีเถอะ ถ้าจะเป็นแบบนี้ เราล่ะสงสารเด็กน้อยที่จะเจอคนแบบนี้ในสังคม เราก็เลยตัดสินใจลาออกเลย เพราะมันสุดเกินจะทน สังคมในมหาวิทยาลัยมีทั้งคนดีและไม่ดี แต่เราควรมีการให้โอกาสคนและมีการเห็นใจคนอื่นเป็นอันดับแรก