เรากับแฟน คบมาปีกว่าจะ 2 ปีล่ะ  เค้าเป้นคนระเบียบทุกอย่าง เป้นนักจิตวิทยา อ่านคนออก เป้นคนเก่งรอบรุ้อยุ่ในเหตุและผล เก่งล่ะ 
  ส่วนเราเป้นคนง่ายๆๆ ไม่มีเหตุและผล เป้นคนเงียบดื้อ เวลามีปัญหากันเราจะเงัยบ ไม่พุด ส่วนพี่เค้าเลือกที่จะพุดจะสอน ทำอย่างนั้น ทำแบบนี้ มาวันนึง เค้าบอกถ้าเรามองถึงอนาคต เรา 2 คนมีความต่างกันเยอะ  วิสัยทัศ ทัศนคติ และการดื้อเงียบของเรา ทำให้เค้าไม่รุ้ว่าเราคิด หรือรุ้สึกอะไร แต่บางอารม เร่พุดไปออกไปกลายเป้นเราที่หาข้ออ้าง โยนความผิดอีกฝ่าย เรารักพี่เค้านะ เราไม่อยากเลิก เราควรปรับตัวเองอย่างไรดี  เราไม่กล้าแม้แต่จะพุด เราไม่กล้าถามว่าเราจะปรับตรงไหน  เราไม่รุ้ว่าเราควรทำไง  แต่เราคงมีบุญและวาสนาที่จะอยุ่คุ่กับพี่เค้าแค่นี้สินะ เราเหนื่อยแล้วกับคามล้มเหลวกับความรัก เราอยากพอกับพี่เค้า แต่มันคงเป้นไปไม่ได้  พี่เค้าบอกเรามีทิฐิ เราจะปรับอย่างไรดี ใครเห้นโพสบอกเราทีนะค่ะ ขอบคุณทุกๆๆคำ