ในวันที่เหมือนกับหายนะได้มาเยือนชีวิตเข้าแล้ว เมื่อคุณหมอนักเขียนที่ทัคดงกยองดูแลผลงานให้นั้น บอกเธอว่าเนื้องอกในสมองที่ตรวจพบหมายถึงเธอเหลือเวลาในชีวิตอีกไม่เกิน 3 เดือน และเธอจะดำเนินชีวิตได้ยากขึ้นในเวลาที่เหลืออยู่  คุณหมอเสนอทางเลือกในการรักษาเพื่อยืดเวลาที่เหลือให้ยาวออกไป เธอรับฟังด้วยอาการสงบนิ่ง  บอกหมอว่าเธอไม่สามารถลางานนานนับสัปดาห์เพื่อตรวจชิ้นเนื้ออย่างละเอียดได้ แล้วจบการสนทนาด้วยการวกกลับมาคุยเรื่องกำหนดส่งงานเขียนและกิจกรรมที่วางไว้หมดแล้วของคุณหมอนักเขียน กับยิ้มบางๆ บนหน้า 

 

วันอันแสนยาวนานของดงกยองเริ่มต้นด้วยความ(ใกล้)ตาย แล้วตามด้วยหัวใจสลาย เมื่อภรรยาของแฟนหนุ่มที่เธอไม่เคยรู้ว่าเขามีภรรยาอยู่แล้วปรากฎตัวขึ้นพร้อมเด็กในท้อง  แน่นอนว่าไม่ได้มาเพื่อแนะนำตัวเฉยๆ ดงกยองแบกร่างและหัวใจบอบช้ำกลับสำนักงานเพื่อที่จะโดนเจ้าของสำนักพิมพ์ถากถางไม่มีชิ้นดีเพียงแค่เธอจะขอลากลับบ้านเพราะป่วย ยังไม่ต้องพูดถึงคลิปถูกแอบถ่ายที่โดนภรรยาของแฟนหนุ่มสาดน้ำใส่ในคาเฟ่ ก็เป็นกระแสในโซเชี่ยลไปแล้ว แม้แต่คนในที่ทำงานยังได้ดู

เลิกงานกลับบ้าน ฝนตกร่มไม่มี ถือขนมเค้กตัวเปียกโชกกลับมาไหว้พ่อแม่ในวันครบรอบวันตาย ปิดท้ายด้วยน้องชายที่ลืมวันสำคัญนี้ และโทรมาเพื่อขอยืมเงิน



ทัคดงกยอง บรรณาธิการสาวร่างเล็ก หน้าตาจุ๋มจิ๋มดูเป็นมิตรและจิตใจดีที่มีรอยยิ้มให้กับใครๆ เสมอ ตะโกนสุดเสียงอยู่ตรงระเบียงบ้านเช่าชั้นดาดฟ้าของเธอขณะที่ดาวตกปรากฎอยู่บนแผ่นฟ้า . . “โลกแตกไปเสียทีสิโว้ย พังพินาศไปให้หมด ใครก็ได้ช่วยสร้างหายนะที” . . เธออาจจะดื่มไปพอสมควรแต่ยังไม่เมา สติยังอยู่กับตัวตอนที่เธอตะโกนออกไป ในเมื่อโลกและใครๆ ต่างทอดทิ้งเธอได้ถึงเพียงนี้ ก็จงดับสิ้นไปให้หมดเถอะ 

คำอธิษฐานของเธอที่ปะปนอยู่กับคำอธิษฐานของมนุษย์คนอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วน แต่เสียงของดงกยองดังแหวกทุกเสียงอธิษฐานจน มยอลมัง ที่กำลังถือจอกเหล้าเขย่าเบาๆ ด้วยความชืดชา ถึงกับต้องรำพึงขึ้นว่า . . คำอธิษฐานนี้ทำให้ได้กลิ่นเหล้าขึ้นมาเลยแฮะ. . 



มยอลมัง หรือ เจ้าหายนะ ที่ไม่มีมนุษย์หน้าไหนอยากพบเจอหรือเรียกหา เป็นเพราะคำอธิษฐานของดงกยองนั่นล่ะที่นำมยอลมังมาปรากฎตัวที่หน้าประตูบ้านของเธอ  มยอลมังผู้ไม่มีชีวิต ไม่กิน ไม่นอน ไม่มีความรู้สึก ไม่รัก และไม่ตาย ที่แสนเบื่อหน่ายกับเหล่ามนุษย์ไร้ค่า เห็นแก่ตัว และมีวันดับสูญ ทุกความหายนะในโลกนี้คือความรับผิดชอบของเขา



มยอลมังต่อว่าพระเจ้าที่ทำให้โลกวุ่นวาย พระเจ้าบอกว่า ฉันเป็นแค่คนสวน มนุษย์คือดอกไม้ในสวนของฉัน และนายก็คือผีเสื้อสำหรับดอกไม้พวกนั้น . . ไปเถอะ จงไปเป็นความปรารถนาของใครสักคนในวันที่นายถือกำเนิด. . 




ในอุบัติเหตุที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดก่อนดงกยองจะทันได้ตายด้วยโรคร้าย มยอลมังยื่นสัญญาที่ดงกยองไม่อาจปฏิเสธได้ เชือกแดงที่ข้อมือคือเครื่องยืนยันพันธะสัญญา เขาจะช่วยไม่ให้เธอต้องเจ็บปวดจากโรคร้ายในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ พร้อมกับคำอธิษฐานหนึ่งอย่างที่เธอจะขออะไรก็ได้ แต่หากเธอละเมิดสัญญาคนที่เธอรักที่สุดในเวลานั้นจะต้องตาย   



นับแต่วินาทีที่มยอลมังปรากฏตัวต่อหน้าดงกยอง  ชะตาชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล



ตั้งแต่เสียพ่อแม่ไปในวัยเด็ก เหลือแค่สองคนพี่น้องกับน้าสาวที่อยู่คนละประเทศ เธอต้องดูแลตัวเอง หาเลี้ยงน้อง เธอระมัดระวังทุกอย่าง ทำเพื่อคนอื่นเสมอ ดงกยองไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็ไม่สามารถหาเหตุผลใดๆ มาอธิบายปรากฎการณ์นี้ได้ 



ในขณะที่ดงกยองและมยอลมังต้องมาใกล้ชิดเหมือนใช้ชีวิตอยู่ร่วมบ้าน ดงกยองก็ได้เรียนรู้ที่จะปล่อยวางกับหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เธออดทน เก็บ และ เก็บ และเก็บๆๆๆๆ มามากมายทั้งชีวิตจนเกือบจะมั่นใจว่ามันคือทุกอย่างที่กลายมาเป็นก้อนเนื้อร้ายที่ฝังอยู่ในสมองของเธอนั่นล่ะ 



จนเมื่อเวลาของชีวิตเหลือเพียงน้อยนิด จึงพบว่า เธอไม่ได้อยากมีชีวิตที่ยืนยาว แต่เธออยากมีชีวิตที่มีความสุข  เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างมีความสุขกับคนที่เธอรักทุกคน แต่ในเมื่อคำอธิษฐานให้โลกแตกดับนั้นยังคงอยู่  ดงกยองจะทำอย่างไรให้คนที่เธอรักทุกคนอยู่รอดปลอดภัยในโลกใบนี้ จะทำอย่างไรให้คำอธิษฐานนั้นไม่เกิดขึ้น ถ้าเธอเลือกปกป้องโลกนี้ คนที่เธอรักที่สุดในเวลานั้นจะต้องตาย แต่ถ้าเธอเลือกคนที่รัก โลกก็จะแตกดับพบกับหายนะ จะเลือกทางไหนก็ยากทุกทาง



ขนานไปกับเรื่องราวของดงกยองและมยอลมัง คือเรื่องรักยุ่งๆ ของนักเขียนรุ่นพี่คนสนิทของดงกยอง, นาจีนา กับรักครั้งเก่าที่เหมือนจะยังไม่ทันได้เริ่มต้นดีๆ เลยด้วยซ้ำ แต่เธอก็ติดแหง็กอยู่กับรักวัยใสที่ไม่ยอมถอยแต่ก็ไม่รู้จะเดินหน้าอย่างไร แค่สองคนยังตกลงไม่ได้ จึงจำเป็นต้องมีคนที่สาม แต่จะเข้ามาเพื่อช่วยเร่งปฏิกิริยาหรือเข้ามาเพื่อปิดฉากรักครั้งเก่ากันล่ะ 



ซออินกุ๊ก เป็น เจ้าหายนะ มยอลมัง ด้วยคาแรคเตอร์ของมยอลมัง หรือว่ามันคือคาแรคเตอร์ของกุ๊กกันแน่นะ ๕๕๕ ที่แม้ยืนนิ่งๆ นั่งเฉยๆ ก็ยังสัมผัสได้บางๆ ในความกวน ความไม่ยี่หระกับใดใดรอบกาย ความระอาใจและความขุ่นมัวในอารมณ์ที่เจืออยู่ในสีหน้าแววตา กุ๊กในเรื่องนี้เท่ทุกท่วงท่า ออกมาฉากไหนก็เท่ กุ๊กทำหน้าที่ของเขาได้ดีจนเกลียดไม่ลง และอดหลงรักไม่ได้ 



พัคโบยอง เป็น ทัคดงกยอง หญิงสาวที่ความโชคร้ายเข้ามาเปลี่ยนแง่มุมความคิดและการใช้ชีวิต เพื่อจะได้พบกับความสุขที่แท้จริง น้องโบยองเรื่องนี้สวยหวานปนเก๋ทะมัดทะแมง และต่อปากต่อคำกับเจ้ามยอลมังได้น่ารักมาก 



ฉากดราม่าซึ้งๆ เรียกน้ำตา  ของมยอลมังและดงกยอง ต้องบอกว่า ประสบความสำเร็จทุกฉาก ทั้งปวดใจและบีบหัวใจ น้ำตาไหลเป็นสาย



อีซูฮยอก เป็น ชาจูอิก หัวหน้าบรรณาธิการสำนักพิมพ์นิยายออนไลน์ ผู้ปากหนัก หน้านิ่ง มาดเยอะ แต่มีหัวใจอบอุ่นอ่อนโยนที่สุด ตั้งแต่รู้จักและได้ดูผลงานของซูฮยอกมาหลายเรื่อง นี่เป็นครั้งที่พูดได้ว่า ซูฮยอกมีโอกาสได้ดึงเสน่ห์ในตัวเขาออกมาให้เราได้เห็นในบทบาทตัวละครของเขาได้มากที่สุดที่ฉันเคยเห็นมาเลย



ชินโดฮยอน เป็น นาจีนา รุ่นพี่ที่รักของทัคดงกยอง และนักเขียนนิยายออนไลน์ ผู้กำลังประสบปัญหาสลัดไม่หลุดกับคาแรคเตอร์เดิมๆ ซ้ำ ๆ ของพระเอกนิยายทุกเรื่องของเธอ



 คังแทโอ เป็น อีฮยอนกยู รักเก่ารักแรกของนาจีนา ที่ค้างคา ติดแหง็ก และไม่รู้ว่าจะสานต่อหรือจบกันไป



ดาวอน (sf9) เป็น ทัคซอนกยอง หรือ เจ้าน้องทัค ที่ฉันตั้งชื่อเล่นให้ว่า หนุ่มน้อยร้อยคำคม ที่เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรกับใครเขาหรอก แต่พูดอะไรออกมาแต่ละครั้ง ตรงเป้าหมายและคมบาด น้องดาวอนเป็นสีสันที่สดใสที่สุดแล้วในเรื่องนี้



จองจีโซ เป็น คนสวน ที่ไม่รู้เลยว่าต้นไม้ดอกไม้ที่ปลูกนั้นจะเติบโตมาเป็นคุณหรือเป็นโทษ จะตายหรือรอด จะมีดอกสวยๆ ให้เชยชมหรือไม่




ด้วยสัญญาและเงื่อนไขที่ร้อยรัดทั้งคู่ไว้ด้วยกัน ได้เรียนรู้ตัวตนและจิตใจของกันและกัน ความเศร้าที่เป็นจุดร่วมของพวกเขา ยิ่งเวลาชีวิตของดงกยองเหลือน้อยลงเท่าไหร่ ความรู้สึกของพวกเขาก็ยิ่งแน่นแฟ้นผูกพันอย่างไม่รู้ตัว และคนดูไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่า ปลายทางของสัญญานี้จะจบลงเช่นไร
 



เจ้าหายนะมยอลมัง ที่ไม่กิน ไม่นอน ไม่มีความรู้สึก ไม่มีชีวิต แต่มยอลมังย่อมมีอดีต มีเบื้องหลัง เมื่อความสัมพันธ์ของดงกยองและมยอลมังเดินมาถึงจุดที่เธอยอมเจ็บปวด ยอมแลกชีวิตเพื่อไม่ให้หายนะที่เธอตะโกนเรียกร้องได้บังเกิดขึ้น แต่ก็เป็นเจ้าหายนะอีกเช่นกันที่เธอปรารถนา

 

Doom At Your Service 
ซีรีส์โรแมนติกแฟนตาซีที่จะบอกเราว่า ความรักสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้บ้าง หรือสร้างสรรค์อะไรได้ยิ่งใหญ่เพียงไหน ไม่ว่าจะเป็นความรักที่มีต่อชีวิตตัวเอง หรือความรักที่มอบให้กับใครสักคน การเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุขในท่ามกลางความทุกข์ แม้ว่าโลกจะไม่ได้อ้าแขนโอบกอดเราตลอดเวลา แต่เรายังมีอ้อมแขนของคนที่รักเราอีกมากมาย และอย่างน้อยที่สุด แม้จะไม่มีใครเลย เราก็ยังมีสองแขนที่จะโอบกอดตัวเราเอง 



ในวันที่ฝนตกและมีเพียงเราคนเดียวที่ไม่มีร่ม 
เราก็แค่วิ่งตากฝนไป เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว ก็แค่อีกเรื่องที่เราจะผ่านมันไปให้ได้ โลกไม่ได้จะถล่มจมไปเสียหน่อย หรือคุณว่าไม่จริง 





ซีรีส์ สะกด ด้วย ส์ ค่ะ รักซีรีส์ ดูซีรีส์ เขียนให้ถูกต้องกันนะคะ

ตัวอย่างซีรีส์ 



.
.
.