มีเรื่องเล่าอยู่ว่ามีหมาตัวหนึ่งที่ตายไปแล้วยังไม่ถึงเวลาได้เกิดใหม่ แต่หมาตัวนั้นดันหนีมาเกิดเป็นมนุษย์เกิดปีชวด (หนูที่พ่อค้าเลี้ยง) สิ่งแรกเกิดจนถึงวัยรุ่นเขาอ่อนแอมาก ด้วยโรคที่เขาเป็น ความอ่อนแอจากไม่ยอมสู้ เพราะสงสาร (ในความหมายของหนูพ่อค้าเลี้ยงคือถ้าพ่อค้าค้าขายดีเราจะได้ดีด้วย แต่ถ้าพ่อค้าไม่เก่งพอที่เอาตัวรอดได้ หนูตัวนั้นอาจถูกทิ้งซึ่งทำให้มันอ่อนแออย่างมาก และหนูเป็นตัวนำเชื้อโรคที่ดีซึ่งหมายความว่ามันสามารถแพร่เชื้อโรคได้ อาจนำหายนะให้เกิดขึ้นได้ด้วยโรคภัย) ซึ่งมนุษย์คนนี้ได้ถูกทอดทิ้งโดนหักหลัง ถูกทำไสยศาสตร์ใส่ทำให้เขาอ่อนแออย่างมากจนเกิดอาการ หูแว่ว อุณหภูมิในร่างการแปรปรวน ทานอาหารหารได้อยาก อาหารไม่มีรสชาติ อาการหนักจนคิดว่าเขาเองได้ตายไปแล้ว แล้วตัวเขาเองก็รู้สึกถึงความตายของตัวเองที่กำลังเกิดขึ้น เขาได้ยินเสียงแว่วว่า โลกแตก แต่เขาตีความออกไปอีกว่ามีคนตายไปหมดแล้ว แต่ด้วยที่เป็นหมาที่เกิดเป็นมนุษย์ทำใหัเขาเอาตัวรอดได้ดี แล้วยิ่งเกิดปีชวดด้วยแล้วยิ่งมากขึ้นเขาไปอีก แต่ศัตรูของหมาก็คือมัดที่มันกำจัดได้ยากบวกกับหนูที่มีศัตรูมาก ทำให้เขาโดนลอบทำร้ายโดยรู้ตัวอยู่ร่ำไป