สงัสดีค่ะทุกคน
ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราตามหานิยายเรื่องหนึ่งอยู่ค่ะ เป็นนิยายแปลของจีน เราเคยอ่านในเว็บเด็กดีเมื่อนานมาแล้ว แต่เราจำชื่อเรื่องไม่ได้ ตามหามานานมากกกกกแต่ก็หาไม่เจอ แต่ด้วยความอยากอ่านอีก มันติดอยู่ในใจอยากหาให้เจอ555
จำได้ว่าตอนนั้นคนแปลไปอ่านเรื่องนี้ที่แปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วชอบเลยใจดีเอามาแปลให้อ่านเป็นภาษาไทยในเว็บเด็กดี แปลได้หลายตอนเลยละแล้วอยู่ๆก็ลบไปด้วยเหตุผลเรื่องลิขสิทธิ์ค่ะ
ในส่วนของเนื้อเรื่องนั้น คราวๆก็จะประมาณว่านางเอกชอบพระเอกมาก แต่นางเอกโดยส่วนตัวก็จะประมาณลูกคุณหนูนิสัยร้ายๆ พระเอกเลยไม่ชอบ ไม่สนใจ (จนกระทั่งโตขึ้นพระเอกก็น่าจะมีคนรักแล้ว นางเอกก็คงทำอะไรสักอย่างทำให้คนรักพระเอกตกอยู่ในอันตราย พระเอกโกรธมากจนน่าจะเกบียดเลยละ นางเอกก็รู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน พระเอกก็คือบอกว่าถ้าคนรักของเขาเป็นอะไรขึ้นมาไม่ใช่แค่ตัวนางเอกจะเดือดร้อนแต่ครอบครัวนางเอก พ่อ แม่ พี่ชายจะต้องชดใช้อย่างสาสม!!! (พระเอกก็คือรวย มีอำนาจ มีอิทธิพลอยู่มาก) (เนื้อเรื่องตรงนี้ไม่ค่อยแน่ใจว่าใช่มั้ยเพราะโดยส่วนตัวเราอ่านนิยายเยอะมากอาจจะเอาเรื่องอื่นมาปน555 แน่น่าจะใช่)) จนต่อมาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตนางเอกคือ พลาดตกบันได! พอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าย้อนกลับไปตอนที่ตัวเองน่าจะเพิ่งขึ้นปีสอง ก็น่าจะประมาณยี่สิบ (อันนี้ไม่แน่ใจว่าคนที่ย้อนกลับมาคือเจ้าของร่างเองหรือคนอื่น คล้ายๆว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงนิยาย แล้วคนอ่านนิยายเข้ามาเป็นนางเอกเอง อะไรประมาณนี้) ช่วงเวลาที่อยู่โรงพยาบาลก็มีพ่อแม่และพี่ชาย(ที่นางเอกไม่ค่อยสนิทด้วย ด้วยความที่ตอนนั้นนางเอกนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ ไม่ฟังใคร ความสัมพันธ์ในครอบครัวก็ค่อนข้างห่างเหิน) คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ทำให้นางเอกเริ่มคิดได้ว่าเมื่อก่อนเธอไม่เคยสนใจคนใกล้ตัวที่มีความรักความห่วงใยให้เธออย่างแท้จริง แต่กลับไปไล่คว้าเอาความรักจากคนที่ไม่เคยมีเธออยู่ในสายตา(ก็คือพระเอกนั่นเอง) เลยคิดว่าเธอไปนี้เธอจะให้ความสำคัญของคนในครอบครัวเป็นอันดับหนึ่ง ส่วนพระเอก นางเอกตัดสินใจว่าจะตัดใจแล้วอยู่ให้ห่างเพราะกลัวว่าจุดจบจะเป็นแบบเก่า แผนขั้นแรกเลยก็คือหลีกหนีจากพระเอก ไม่เข้าใกล้ ออกห่างให้ไกลที่สุด เลยบอกกับพี่ชายให้ช่วยทำเรื่องย้ายไปเรียนที่เมือง C (ปัจจุบันนางเอกอยู่เมือง A) เพราะมหาลัยที่นางเอกเรียนอยู่ครอบครัวพระเอกเป็นเจ้าของ (มั้ง) ทีแรกพ่อแม่ก๋ไม่เห็นด้วย ไปเมืองCไปอยู่คนเดียวจะไปอยู่ได้ยังไง แต่นางเอกก็โน้มน้าวใจจนได้ ต่อมานางเอกออกจากโรงพยาบาลก็กลับไปมหาลัยไปทำเรื่องออก แต่ก็ต้องอยู่เรียนที่นี่ให้จบเทอมก่อนแเทอมก่อน แต่นางเอกจำหน้าไปได้ แต่เห็นว่าพี่ชายมองด้วยท่าทีไม่เป็นมิตร เพราะเข้าใจว่าพระเอกทำให้น้องสาวตนเจ็บ นางเอกเลยถามพี่ชายว่าใคร พี่ชายก็แปลกใจแหละ แต่ก็บอกไปว่าเป็นใคร นางเอกก็พยักหน้ารับรู้พลางพิจารณาไปด้วยว่าก็เพราะเขาหล่ออย่างนี้เจ้าของร่างเลยหลงรักจนถอนตัวไปขึ้น (นิยายบรรยายว่าพระเอกหล่อมาก) ส่วนพระเอกก็แปลกใจหน่อยๆที่นางเอกมองตนด้วยสีหน้า สายตาเหมือนไม่รู้จักเขาทั้งที่ปกติจะต้องวิ่งตาม ไม่ใช่มองเมินกันแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้สนใจมากก็เดินผ่านไป แล้วหลังจากนั้นนางเอกก็เจอพระเอกที่งานมหาลัยเพราะประธานชมรมข่าวของมหาลัยพยายามสร้างฉากให้พระเอกนางเอกมาเจอกันเพื่อที่จะได้มีเรื่องไปเขียนข่าว (จริงๆพระเอกจบไปแล้ว แต่ก็มีมามหาลัยบ้างเป็นครั้งคราว) และบังเอิญเจอกันที่ไนท์คลับ ซึ่งมีโมเมนต์กรุบกริบคือนางเอกไปคุยโทรศัพท์กลับแม่พอคุยเสร็จก็หันกลับมาก็ชนเข้ากับพระเอกที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้นางเอกตกใจก้าวถอยหลังเกือบตกบันได ภาพตอนตัวเอกตกบันไดครั้งก่อนก็ทับซ้อนเข้ามา นางเอกกลัวมากโชคดีที่พระเอกรั้งไปได้ทัน แต่มันก็ทำให้พระเอกนางเอกใกล้ชิดกัน ด้วยความที่นางเอกกลัวมากเลยเกาะพระเอกไว้แน่น พระเอกเลยถามว่าจะกอดฉันอีกนานมั้ย นางเอกที่พอเริ่มมีสติก็รีบผละออกเอ่ยขอโทษแล้วเดินออกมาทันที (เนี่ย เราชอบอะไรแบบนี้~) แล้วก็บังเอิญอีก นางเอกไปงานเลี้ยงเป็นเพื่อนพี่ชาย นางเอกก็สวยอะหนะ มีหนุ่มมาเมียงมองตลอด นางเอกที่ไม่ชอบงานอะไรพวกนี้ก็เลยขอตัวไปอยู่ในมุมสงบๆ แต่ก็ดันมีผู้ชายตามมาคุยด้วยอยู่ดี ก็ด้วยความมีมารยาทนางเอกก็เลยคุยด้วยแต่แค่นิดหน่อยก็ขอตัว พอปลีกตัวมาคราวนี้ละเจอพระเอกแล้วละทีนี้ พระเอกก็ทักด้วยประโยคที่ประมาณว่าเสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ (เป็นไงละพ่อมหาจำเร็ญของฉัน) นางเอกก็ไม่ได้พูดอะไรเลี่ยงไปหาที่นั่ง เพราะรองเท้าที่ใส่มาเหมือนจะเริ่มกัด อีพระเอกก็ดันตามมาอีกแถมยังหงุดหงิดในใจคนเดียวเพราะเห็นว่าชุดที่นางเอกใส่มันโชว์เนื้อหนังมากไป โดยตัวเองก็ไม่รู้นะว่าหงุดหงิดทำไม พอดีกับที่มีผู้หญิงเข้ามาอยากทำความรู้จักพระเอก นางเอกก็เตรียมเผ่น แต่อีกพระเอกดันถือวิสาสะไปโอบเอวเขา คล้ายเอานางเอกมาเป็นไม้กันหมา แถมยังทำเนียนโอบมาจนถึงข้างนอก พอถึงข้างนอกนางเอกก็ดึงตัวเองออกมาเข้าใจได้ว่าที่พระเอกทำแบบนี้เพื่อใช้ตัวเองกันผู้หญิงคนอื่นๆไม่ให้มายุ่ง แล้วตั้งใจจะเรียกรถเท็กซี่กลับบ้านเพราะหาพี่ชายไม่เจอ มือถือก็ไม่ได้เอามา เหมือนพระเอกจะรู้เลยบอกว่าจะไปส่ง นางเอกที่ไม่มีทางเลือกบวกกับเห็นว่ามีผู้หญิงหลายคนอยู่บริเวณนั้นเลยยอมไปกับพระเอก ถือว่าการที่ตัวเองเป็นไม้กันผู้หญิงพวกนั้นจะช่วยลดความผิดของเจ้าของร่างที่ที่ผ่านมาทำให้พระเอกวุ่นวายมามาก พอนั่งรถมาได้สักระยะ นางเอกก็ขอโทษพระเอกที่ที่ผ่านมาทำให้สร้างเรื่องให้รำคาญ ต่อไปจะไม่มีแบบนั้ยอีกแล้ว เราอย่าได้เจอกันอีกเลย ต่างคนต่างอยู่ คุณไปซ้ายฉันจะไปขวา อะไรประมาณนี้ พระเอกมันก็เริ่มโมโหโดยไม่ทราบสาเหตุ (อีกแล้ว555 ตามสไตล์นิยายแป๊ะ) บอกว่าคิดว่าแค่นี้มันจะลบล้างสิ่งที่นางเอกก่อได้รึไง นางเอกก็ถามว่าแล้วจะให้ทำไง หรือจะให้ฉันย้ายไปอยู่เมืองอื่นเลยดีมั้ย อีพี่ก็โมโหใหญ่ นางเอกก็บอกให้จอดรถให้ส่งแค่นี้ก็พอ พนะเอกก็จอดให้ลงแล้วทำทีขับไป อยากรู้ว่านางเอกจะอวดเก่งไปได้สักกี่น้ำ เพราะทางที่ยางเอกลงตรงนี้ค่อนข้างเปลี่ยว นานๆจะมีรถผ่านมาสักคัน แต่นางเอกก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือพนะเอกจนสุดท้ายพระเอกต้องเป็นฝ่ายชะลอรถซะเอง จนนางเอกเดินมาใกล้แล้วเดินผ่านไปทำอวดดี อีพี่มันก็เลยลงรถไปตาม (555) แต่นางเอกก็ไม่ยอมขึ้นรถ บอกว่าไม่อยากเป็นหนี่บุญคุณให้ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก ยืนเถียงกันอยู่นานสุดท้ายพ่อมหาจำเร็ญของเราก็จับอุ้มพาดบ่าพาขึ้นรถเลยจ้า (เขินนะบอกเลย ชอบมากด้วย) ก็พาไปส่งบ้านนั่นแหละ หลายวันต่อมาพระเอกก็ได้รู้ว่านางเอกย้ายเมืองหนีไปจริงๆอย่างที่บอกไว้...
เอาไปเท่านี้แหละ ถ้ามากกว่านี้จะไม่ได้นอนนะ555 เราชอบมากอยากอ่านอีก ถึงไม่แน่ใจว่ามันยังมีแบบแปลไทยอยู่มั้ย แต่ยังไงก็อยากรู้ชื่อเรื่องไว้ให้หายคาใจอยู่ดี ถ้าใครรู้ ใครพอจำได้ ช่วยบอกข้าพเจ้าที~
ขอบพระคุณไว้ล่วงหน้า....
ตามหานิยายค่ะ
ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราตามหานิยายเรื่องหนึ่งอยู่ค่ะ เป็นนิยายแปลของจีน เราเคยอ่านในเว็บเด็กดีเมื่อนานมาแล้ว แต่เราจำชื่อเรื่องไม่ได้ ตามหามานานมากกกกกแต่ก็หาไม่เจอ แต่ด้วยความอยากอ่านอีก มันติดอยู่ในใจอยากหาให้เจอ555
จำได้ว่าตอนนั้นคนแปลไปอ่านเรื่องนี้ที่แปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วชอบเลยใจดีเอามาแปลให้อ่านเป็นภาษาไทยในเว็บเด็กดี แปลได้หลายตอนเลยละแล้วอยู่ๆก็ลบไปด้วยเหตุผลเรื่องลิขสิทธิ์ค่ะ
ในส่วนของเนื้อเรื่องนั้น คราวๆก็จะประมาณว่านางเอกชอบพระเอกมาก แต่นางเอกโดยส่วนตัวก็จะประมาณลูกคุณหนูนิสัยร้ายๆ พระเอกเลยไม่ชอบ ไม่สนใจ (จนกระทั่งโตขึ้นพระเอกก็น่าจะมีคนรักแล้ว นางเอกก็คงทำอะไรสักอย่างทำให้คนรักพระเอกตกอยู่ในอันตราย พระเอกโกรธมากจนน่าจะเกบียดเลยละ นางเอกก็รู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน พระเอกก็คือบอกว่าถ้าคนรักของเขาเป็นอะไรขึ้นมาไม่ใช่แค่ตัวนางเอกจะเดือดร้อนแต่ครอบครัวนางเอก พ่อ แม่ พี่ชายจะต้องชดใช้อย่างสาสม!!! (พระเอกก็คือรวย มีอำนาจ มีอิทธิพลอยู่มาก) (เนื้อเรื่องตรงนี้ไม่ค่อยแน่ใจว่าใช่มั้ยเพราะโดยส่วนตัวเราอ่านนิยายเยอะมากอาจจะเอาเรื่องอื่นมาปน555 แน่น่าจะใช่)) จนต่อมาถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตนางเอกคือ พลาดตกบันได! พอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าย้อนกลับไปตอนที่ตัวเองน่าจะเพิ่งขึ้นปีสอง ก็น่าจะประมาณยี่สิบ (อันนี้ไม่แน่ใจว่าคนที่ย้อนกลับมาคือเจ้าของร่างเองหรือคนอื่น คล้ายๆว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงนิยาย แล้วคนอ่านนิยายเข้ามาเป็นนางเอกเอง อะไรประมาณนี้) ช่วงเวลาที่อยู่โรงพยาบาลก็มีพ่อแม่และพี่ชาย(ที่นางเอกไม่ค่อยสนิทด้วย ด้วยความที่ตอนนั้นนางเอกนิสัยไม่ดี เอาแต่ใจ ไม่ฟังใคร ความสัมพันธ์ในครอบครัวก็ค่อนข้างห่างเหิน) คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ทำให้นางเอกเริ่มคิดได้ว่าเมื่อก่อนเธอไม่เคยสนใจคนใกล้ตัวที่มีความรักความห่วงใยให้เธออย่างแท้จริง แต่กลับไปไล่คว้าเอาความรักจากคนที่ไม่เคยมีเธออยู่ในสายตา(ก็คือพระเอกนั่นเอง) เลยคิดว่าเธอไปนี้เธอจะให้ความสำคัญของคนในครอบครัวเป็นอันดับหนึ่ง ส่วนพระเอก นางเอกตัดสินใจว่าจะตัดใจแล้วอยู่ให้ห่างเพราะกลัวว่าจุดจบจะเป็นแบบเก่า แผนขั้นแรกเลยก็คือหลีกหนีจากพระเอก ไม่เข้าใกล้ ออกห่างให้ไกลที่สุด เลยบอกกับพี่ชายให้ช่วยทำเรื่องย้ายไปเรียนที่เมือง C (ปัจจุบันนางเอกอยู่เมือง A) เพราะมหาลัยที่นางเอกเรียนอยู่ครอบครัวพระเอกเป็นเจ้าของ (มั้ง) ทีแรกพ่อแม่ก๋ไม่เห็นด้วย ไปเมืองCไปอยู่คนเดียวจะไปอยู่ได้ยังไง แต่นางเอกก็โน้มน้าวใจจนได้ ต่อมานางเอกออกจากโรงพยาบาลก็กลับไปมหาลัยไปทำเรื่องออก แต่ก็ต้องอยู่เรียนที่นี่ให้จบเทอมก่อนแเทอมก่อน แต่นางเอกจำหน้าไปได้ แต่เห็นว่าพี่ชายมองด้วยท่าทีไม่เป็นมิตร เพราะเข้าใจว่าพระเอกทำให้น้องสาวตนเจ็บ นางเอกเลยถามพี่ชายว่าใคร พี่ชายก็แปลกใจแหละ แต่ก็บอกไปว่าเป็นใคร นางเอกก็พยักหน้ารับรู้พลางพิจารณาไปด้วยว่าก็เพราะเขาหล่ออย่างนี้เจ้าของร่างเลยหลงรักจนถอนตัวไปขึ้น (นิยายบรรยายว่าพระเอกหล่อมาก) ส่วนพระเอกก็แปลกใจหน่อยๆที่นางเอกมองตนด้วยสีหน้า สายตาเหมือนไม่รู้จักเขาทั้งที่ปกติจะต้องวิ่งตาม ไม่ใช่มองเมินกันแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้สนใจมากก็เดินผ่านไป แล้วหลังจากนั้นนางเอกก็เจอพระเอกที่งานมหาลัยเพราะประธานชมรมข่าวของมหาลัยพยายามสร้างฉากให้พระเอกนางเอกมาเจอกันเพื่อที่จะได้มีเรื่องไปเขียนข่าว (จริงๆพระเอกจบไปแล้ว แต่ก็มีมามหาลัยบ้างเป็นครั้งคราว) และบังเอิญเจอกันที่ไนท์คลับ ซึ่งมีโมเมนต์กรุบกริบคือนางเอกไปคุยโทรศัพท์กลับแม่พอคุยเสร็จก็หันกลับมาก็ชนเข้ากับพระเอกที่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้นางเอกตกใจก้าวถอยหลังเกือบตกบันได ภาพตอนตัวเอกตกบันไดครั้งก่อนก็ทับซ้อนเข้ามา นางเอกกลัวมากโชคดีที่พระเอกรั้งไปได้ทัน แต่มันก็ทำให้พระเอกนางเอกใกล้ชิดกัน ด้วยความที่นางเอกกลัวมากเลยเกาะพระเอกไว้แน่น พระเอกเลยถามว่าจะกอดฉันอีกนานมั้ย นางเอกที่พอเริ่มมีสติก็รีบผละออกเอ่ยขอโทษแล้วเดินออกมาทันที (เนี่ย เราชอบอะไรแบบนี้~) แล้วก็บังเอิญอีก นางเอกไปงานเลี้ยงเป็นเพื่อนพี่ชาย นางเอกก็สวยอะหนะ มีหนุ่มมาเมียงมองตลอด นางเอกที่ไม่ชอบงานอะไรพวกนี้ก็เลยขอตัวไปอยู่ในมุมสงบๆ แต่ก็ดันมีผู้ชายตามมาคุยด้วยอยู่ดี ก็ด้วยความมีมารยาทนางเอกก็เลยคุยด้วยแต่แค่นิดหน่อยก็ขอตัว พอปลีกตัวมาคราวนี้ละเจอพระเอกแล้วละทีนี้ พระเอกก็ทักด้วยประโยคที่ประมาณว่าเสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ (เป็นไงละพ่อมหาจำเร็ญของฉัน) นางเอกก็ไม่ได้พูดอะไรเลี่ยงไปหาที่นั่ง เพราะรองเท้าที่ใส่มาเหมือนจะเริ่มกัด อีพระเอกก็ดันตามมาอีกแถมยังหงุดหงิดในใจคนเดียวเพราะเห็นว่าชุดที่นางเอกใส่มันโชว์เนื้อหนังมากไป โดยตัวเองก็ไม่รู้นะว่าหงุดหงิดทำไม พอดีกับที่มีผู้หญิงเข้ามาอยากทำความรู้จักพระเอก นางเอกก็เตรียมเผ่น แต่อีกพระเอกดันถือวิสาสะไปโอบเอวเขา คล้ายเอานางเอกมาเป็นไม้กันหมา แถมยังทำเนียนโอบมาจนถึงข้างนอก พอถึงข้างนอกนางเอกก็ดึงตัวเองออกมาเข้าใจได้ว่าที่พระเอกทำแบบนี้เพื่อใช้ตัวเองกันผู้หญิงคนอื่นๆไม่ให้มายุ่ง แล้วตั้งใจจะเรียกรถเท็กซี่กลับบ้านเพราะหาพี่ชายไม่เจอ มือถือก็ไม่ได้เอามา เหมือนพระเอกจะรู้เลยบอกว่าจะไปส่ง นางเอกที่ไม่มีทางเลือกบวกกับเห็นว่ามีผู้หญิงหลายคนอยู่บริเวณนั้นเลยยอมไปกับพระเอก ถือว่าการที่ตัวเองเป็นไม้กันผู้หญิงพวกนั้นจะช่วยลดความผิดของเจ้าของร่างที่ที่ผ่านมาทำให้พระเอกวุ่นวายมามาก พอนั่งรถมาได้สักระยะ นางเอกก็ขอโทษพระเอกที่ที่ผ่านมาทำให้สร้างเรื่องให้รำคาญ ต่อไปจะไม่มีแบบนั้ยอีกแล้ว เราอย่าได้เจอกันอีกเลย ต่างคนต่างอยู่ คุณไปซ้ายฉันจะไปขวา อะไรประมาณนี้ พระเอกมันก็เริ่มโมโหโดยไม่ทราบสาเหตุ (อีกแล้ว555 ตามสไตล์นิยายแป๊ะ) บอกว่าคิดว่าแค่นี้มันจะลบล้างสิ่งที่นางเอกก่อได้รึไง นางเอกก็ถามว่าแล้วจะให้ทำไง หรือจะให้ฉันย้ายไปอยู่เมืองอื่นเลยดีมั้ย อีพี่ก็โมโหใหญ่ นางเอกก็บอกให้จอดรถให้ส่งแค่นี้ก็พอ พนะเอกก็จอดให้ลงแล้วทำทีขับไป อยากรู้ว่านางเอกจะอวดเก่งไปได้สักกี่น้ำ เพราะทางที่ยางเอกลงตรงนี้ค่อนข้างเปลี่ยว นานๆจะมีรถผ่านมาสักคัน แต่นางเอกก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือพนะเอกจนสุดท้ายพระเอกต้องเป็นฝ่ายชะลอรถซะเอง จนนางเอกเดินมาใกล้แล้วเดินผ่านไปทำอวดดี อีพี่มันก็เลยลงรถไปตาม (555) แต่นางเอกก็ไม่ยอมขึ้นรถ บอกว่าไม่อยากเป็นหนี่บุญคุณให้ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก ยืนเถียงกันอยู่นานสุดท้ายพ่อมหาจำเร็ญของเราก็จับอุ้มพาดบ่าพาขึ้นรถเลยจ้า (เขินนะบอกเลย ชอบมากด้วย) ก็พาไปส่งบ้านนั่นแหละ หลายวันต่อมาพระเอกก็ได้รู้ว่านางเอกย้ายเมืองหนีไปจริงๆอย่างที่บอกไว้...
เอาไปเท่านี้แหละ ถ้ามากกว่านี้จะไม่ได้นอนนะ555 เราชอบมากอยากอ่านอีก ถึงไม่แน่ใจว่ามันยังมีแบบแปลไทยอยู่มั้ย แต่ยังไงก็อยากรู้ชื่อเรื่องไว้ให้หายคาใจอยู่ดี ถ้าใครรู้ ใครพอจำได้ ช่วยบอกข้าพเจ้าที~
ขอบพระคุณไว้ล่วงหน้า....