วันดีคืนดี เธอหายลับไปจากดวงใจฉัน เธอเหมือนดวงดาวส่องแสง
นั่งมองดูดวงดาว มองไม่เห็นดวงใจเธอนั้น~ หนีห่าง—เขียนไขและวานิช



อาจมีแสงอยู่อีกฝากของฝั่ง
ผันผ่านรอบกายฉัน มีเหมือนมองไม่เห็น
เขียนถ้อยคำ ด้วยภาพ
นั่งมองดูดวงดาวมองเห็นเธอสุขสกาว

เพียงหนึ่ง คิดอ่านความว่างเปล่า
คิดซ้ำ เขียนทับเป็นเรื่องราว
คิดไว้ว่า จางหายไป มองหาดู

มีเพียงดวงตะวันที่ไม่เคยก็หก ดาวและเดือนเคลื่อนหมุน 
ห้อยวาง ประกอบเป็นเรื่องเร่งที่เข้าใจ 
ผมไม่เห็นสิ่งนั้น มานาน
อาจเพราะก้มหน้าเดินผ่าน ไม่มีเวลานั่งมอง

สถานที่ขีดเส้นเรื่องราวให้มองเห็น
ภาพถ่ายร้อยเรียงคำพูดแทนตัวอักษร
ฉันอ่าน คุณเขียน คุณเขียน ฉันจดจำ
ผ่าน...เวลา