เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนขอเลิกเขาเองทั้งๆที่เราไม่อยากเลิก เพราะหลายๆเรื่องที่ทำให้เราเสียใจ ผ่านไป2วันเขาทักมาเคลียร์ เหตุผลที่เราขอเลิกคือ แรกๆก็โพสถึงกัน แท็คกัน ลงสตอรี่ พอมาหลังๆ เขาไม่ทำอะไรเลย แล้วก็อีกหลายๆเรื่อง มีอยู่วันนึงเพื่อนเราทักมาคุยเรื่องผช.บอกว่าคนนี้หน้าคล้ายแฟนเก่าเราเลย เราก็งงว่าแฟนเก่าไหน เพื่อนเราก็บอกว่าคนล่าสุดไง เราก็บอกยังไม่เลิก เพื่อนเราบอกคิดว่าเลิกไปแล้วโทษทีเห็นไม่โพสอะไรเลย เราก็คิดมากขึ้นไปอีก ตอนนี้พอเราเห็นคนอื่นเขารักกันแล้วอิจฉาอะค่ะ เมื่อก่อนไม่เป็นนะ จนมาตอนนี้ เหมือนเราไม่ได้รับความรักเหมือนแต่ก่อน เราต้องการคนที่เสมอต้นเสมอปลายไม่ใช่แค่แรกๆ เราไร้สาระรึป่าวอันนี้ไม่รู้นะหรือว่าเราควรเปลี่ยนความคิดดี แบบทำไมแฟนเราถึงไม่เป็นแบบคนอื่นบ้าง ทุกวันนี้คบกันเหมือนรู้กันสองคน ดีที่ยังมีตั้งคบหน้าเฟสให้รู้ว่าคบกันอยู่นะ เรานอยอยู่หลายครั้ง เราเคยบอกเขาแล้ว เขาบอกว่าเขารู้แต่เขาไม่ทำ(ทั้งๆที่แรกๆก็ทำได้นะ) เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยจะไป พอกับเพื่อนนิไปอย่างเร็ว เราเคยถามแล้วว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เขาบอกว่าเขาไม่เหมือนเดิม เขารู้ตัวเองดี(เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมถึงเป็นแบบนั้น) เราก็ถามเขาว่า ยังรักกันอยู่มั้ย เขาก็บอกยังรักอยู่ ไม่อยากให้เราหายไป(ไม่รู้ว่ารักหรือแค่ผูกพันธ์หรือเขาแค่ยังไม่ยอมรับว่าไม่รักแล้วหรือรู้ตัวแต่ไม่กล้าบอกเพราะสงสารเรา) เราอยากคบกับเขาใหม่แต่ก็กลัวจะเป็นแบบเดิม แต่เขาอะไม่อยากคบอยากลดสถานะลง ให้สถานะของเราเป็นแบบไม่เสียใจต่อกัน แต่ยังคุยกันได้ปกติ เรายังสับสนว่าเรารับได้มั้ยกับสถานะนี้ บางทีเราก็คิดว่าโอเค ดีเหมือนกันที่ไม่ต้องมาเสียใจ ไม่ต้องครอบครองกันและกัน แต่บางทีเราก็คิดว่ามันไม่ใช่ เราไม่ได้ต้องการแบบนี้ เราต้องการให้เขาเปลี่ยน แต่เขาไม่เปลี่ยน แล้วทำไมเราต้องมายอมอยู่ในสถานะแบบนี้ด้วย เราไม่รู้ว่ามันคือสถานะอะไร และเราต้องทำตัวยังไง เราอยากจะถามว่า เราควรทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ เราควรตัดขาดไปเลยแล้วเริ่มต้นใหม่(เลิกคุยไปเลยและหาคนใหม่)หรืออยู่ต่อในสถานะแบบนี้แต่เริ่มต้นใหม่(ยังคุยอยู่แต่ก็หาคนใหม่ไปในตัว)ดีคะ