นี่เหรอว่ะ !!! สิ่งที่คนเป็นห่วงได้รับ จากการเป็นห่วงคนหนึ่งคน มันมีผลกระทบได้ขนาดนี้เลยหรอว่ะ... เหตุการณ์มีอยู่ว่าเราคุยกับแฟน แล้ววางสายไปตอน 2 ทุ่มนิดๆ เพราะเราเองต้องไปอาบน้ำ...และเราได้โทรกลับไปตอน 3 ทุ่มนิดๆ แต่กลับกลายเป็นว่า โทรไปไม่รับ ทักไปไม่ตอบ โทรทั้งเฟส ไลน์ เบอร์ส่วนตัว ก็ไม่มีการรับสายแต่อย่างใด เราเลยค้นหาชื่อหอที่แฟนเราได้อยู่ แล้วได้โทรไปที่หาเบอร์ของเจ้าของหอ คุยกับเจ้าของหอได้แปปเดียว แฟนเราก็โทรกลับมา...คืนตอนนั้นใจเราสั่นมาก นึกว่าจะเป็นอะไร แต่แฟนเราบอกว่า ไม่ได้เปิดเสียงโทรศัพท์เลยไม่ได้ยิน เราเองก็ไม่ได้บอกอะไร และหลังจากนั้นไม่กี่นาทีเราก็บอกว่าเมื่อกี้โทรไปหาเจ้าของหอ...แฟนเราด่าเรายับเลย ว่าทำไมต้องทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ แค่โทไม่รับ ทำไมต้องโทไปที่เบอร์เจ้าของหอ แล้วก็พูดหลายอย่างมาก เช่น - โทรไปถ้าเขาขึ้นมาดูแล้วเจอแมวที่แอบเลี้ยงละ (แฟนของผมได้แอบเลีเยงแมว) - ถ้าเขาคิดว่าเป็นโควิดละ เขาคงไล่ออกจสกหอแล้วจะไปอยู่ที่ไหน - ทำไมต้องทำเรื่องเล็กแค่นี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ - ถ้าป้าแม่บ้านเขาโดนไล่ออกละว่ามีลูกบ้านแอบเลี้ยงแมว ทำไมไม่ดูให้ดี - ถ้าห้องของ...โดนตรวจ แล้วมีปัญหา ห้องอื่นที่แอบเลี้ยงสัตว์ก็ต้องมีปัญหา ปัญหานี้เรารู้ว่าเราเองก็เป็นฝ่ายผิดที่ไม่คิดอะไรให้รอบคอบว่าแฟนเลี้ยงแมว... และคำพูดที่ออกจากปากแฟนเรา แล้วเรารู้สึกไม่โอเคคือ ถ้ารู้แบบนี้ ไม่บอกที่อยู่กับเราก็ดีกว่า...ถ้าจะย้ายหอ ก็จะไม่บอกอะไรให้เรารู้อีกแล้ว ขอโทษที่เป็นห่วง ขอโทษที่งี่เง่า ขอโทษที่ไม่คิดอะไรให้ดี ขอโทษที่เป็นแฟนที่ไม่ดี...ขอโทษ...