ถ้าใช่ ดักเจอคือน่ารัก ถ้าไม่ใช่ดักเจอคือโรคจิต

มาค่ะ จะเหลา เอ๊ย !!! เล่าเรื่องของเราให้ฟัง
บอกก่อนเรากับแฟนเจอกันผ่านโลกออนไลน์ (จากพันทิปนี่แหล่ะ)
เชียงใหม่ - หาดใหญ่  ดังนั้น การเจอกันในโลกความจริง โอกาสยากมาก

ตอนที่แฟนของคุณเริ่มมาจีบ เป็นคนคุย เขาทำอะไรบ้าง ที่ทำให้คุณประทับใจ จนคุณเปิดใจ ขยับสถานะให้เขา จากคนคุย มาเป็น แฟนของคุณ
ฝ่ายชายชัดเจนในสถานะ คุยกันทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ
ผ่านซองจดหมายข้างโปรไฟล์เราในพันทิปนี่แหล่ะ
ตามประสาผู้เฒ่าคุยกันอ่ะนะ คุยกันเพราะทัศนคติล้วน ๆ ทัศนคติไปในทิศทางเดียวกัน
ดูแนวความคิด ผ่านการตอบกระทู้  ส่องผ่านโปรไฟล์
มีความอดทนกับเรามากพอ เราคุยผ่านพันทิปเกือบ 6 เดือน
ไม่ยอมให้ช่องทางในโลกจริง แต่เค้าก็ไม่เคยหายไปไหน
เวลาจะช่วยคัดกรองคนในโลกออนไลน์ในระดับหนึ่ง
ถึงผู้เฒ่าจะใจร้อน แต่ในเรื่องของความรัก คู่เราใจเย็นมากพอ
และเวลาที่เรามีปัญหา  ฝ่ายชายสามารถให้คำปรึกษา คำแนะนำและช่วยแก้ปัญหาให้ได้

ถ้าเป็นสิ่งที่ผู้ชายคิด
เป็นการไปดักเจอบ่อยๆ? >>ไม่ต้องจ่ะ  อยู่คนละที่ มาเจอบ่อย ๆ ไม่ได้
กลับบ้านด้วยกัน? >>>ไม่ต้องจ่ะ จะกลับทำไมด้วยกัน เราก็มีธุระที่ต้องทำ
โทรไปคุยบ่อยๆ? <<< ไม่ต้องจ่ะ  เปลืองค่าโทร ไลน์ เฟส ก็มี
ให้ของขวัญ? <<< ให้เฉพาะเทศกาลเถอะ ให้พร่ำเพรื่อทำไม
การตอบแชทไว? >>> ไม่ต้องไวก็ได้ แต่ก็ควรจะตอบทุกครั้งที่ทักไป และไม่ตัดบทสนทนา

พฤติกรรมไหนของผู้ชาย ที่มาตามจีบผู้หญิง แล้วดูน่ากลัว ทำให้โอกาสแห้วสูง
เวิ่นเว้อ  พร่ำเพ้อ  พูดแต่คำหวาน ๆ เลี่ยน ๆ

วัยทำงานและมีอายุพอสมควรเราจริงจังแล้วค่ะ ไม่มาหยอดเล่น ๆ ขำ ๆ ละ ไม่ได้ว่างขนาดนั้น ใครว่างหยอดหรือจีบไปทั่วก็ป้ายหน้าเลย ไม่ใช่ตรงนี้

ถ้าคุยกันไปซักพักเราจะถามเลยค่ะ มาจีบรึป่าว เราคุยกันในฐานะอะไร ถ้าให้คำตอบไม่ได้ ผ่านค่ะ

และถ้าคุยกันไปแอบสังเกตเห็นพฤติกรรมอะไรบางอย่างเช่น ยังหาไปเรื่อย ๆ อีก ผ่านค่ะ ป้ายหน้าเลย

ตอนนี้มองหาคนที่คิดเหมือนกันละ ทัศนคติ ความคิดและอะไรหลาย ๆ อย่างก็เริ่มดูจากตรงนี้ หาคนที่พอดีกับเรา และเราก็พอดีกับเขา ถ้าใครยังไม่คิดเหมือนกัน หรือยังไม่อยากมีใครแบบจริงจังก็ ผ่านค่ะ

นอกจากนี้ ถ้าคุยกันผ่านโซเชียล เราจะรีบดึงมาโลกจริง มาคุยไลน์ นัดเจอ ถ้าดึงมาโลกจริงแล้วรับกันไม่ได้ หรือหากเขาต้องการคนที่ดีกว่าเราก็ ผ่านค่ะ ถือว่าไม่ใช่สำหรับกันและกัน

ทั้งนี้เรามองว่าเรามาถึงจุดที่จริงจังและต้องการพัฒนาความสัมพันธ์ต่อแล้ว ถ้าใช่ก็ใช่ เราก็ไปต่อ ถ้าไม่ใช่ก็จบ แยกย้าย ไม่ได้ซีเรียส จะได้ตามหาคนที่ใช่ของทั้งสองฝ่ายต่อไป จะได้ไม่ต้องเสียเวลา เพราะเวลาเดินหน้าไปทุกวัน ๆ เราแก่ลงทุกวัน ๆ ขี้เกียจเปลืองเวลาละ จะเรียนรู้กันก็เรียนรู้ไปพร้อม ๆกันนี่แหละ ยึกยัก ไม่ชัดเจนซักทีก็ตามนั้น