หลังได้วิชามารมา หลานจ้านเตือนเว่ยอิง ว่าวิชาจะทำร้ายร่างกายและจิต ซึ่งเราก็จะสังเกตุเห็นว่า เว่ยอิงขี้โมโห อารมณ์ร้อนกว่าเดิม ยโสโอหัง ขี้ระแวง แต่เรื่องคุณธรรม การช่วยเหลือคน ยังยึดมั่นอยู่ แต่ปัญหาคือควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้แล้ว ต้องมีคนที่เค้ายอมฟังคอยเตือน

แต่หลังมาเกิดใหม่ คาแรคเตอร์นั้นหายไปเฉย คืองงมาก ดูจนจบนึกว่าจะเฉลย หรือเราพลาดอะไรไป เว่ยอิงยังเป่าขลุย ยังใช้วิชามารอยู่นิ ตอนจบก็ถือขลุ่ยไปท่องยุทธภพ ถ้าจะช่วยคน ปกป้องตัวเอง ก็มีแต่ใช้วิชามาร แต่หลังเกิดใหม่คือเหมือนใช้วิชามารได้โดยไม่มีผลกระทบทางจิต อาจมีแค่พลังอ่อน ป่วยๆ แต่ไม่ได้เข้า dark mode เหมือนก่อน โดยไม่เห็นบอกเหตุผล หลานจ้านก็ไม่ห้ามใช้วิชามารแล้วด้วย

เรื่องนี้หลังพระเอกได้ร่างใหม่รู้สึกไม่ smooth เลย ดูพาร์ทอดีตจบคือสะเทือนใจ ดีงามมาก ฉากสุดท้ายที่พระเอกอยู่บนหลังเถียงเรื่องความถูกผิดกับทุกคนที่มารุมคือแบบ สุดๆของความพีค คือแบบ logic คนอื่นป่วยมากแต่มันก็ยังจะยก logic ป่วยๆมาโจมตีพระเอกกันแบบหมาหมู่ เหมือนจะเสียดสีสังคมที่คนดีสุดท้ายไม่มีที่ยืน ยังไงก็ต้องเล่นการเมือง เล่นพรรคเล่นพวก เป็นกลางตัดสินถูกผิดตามสถานการณ์ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นเป้าให้คนอื่นอยากกำจัด