สวัสดีครับผมมีปัญหาเรื่องความรักมาเล่าให้ฟังว่าผมกับแฟนแต่งงานกันมา16ปีแล้วมีลูกด้วยกัน3คนผูหญิงหมดเลยเริ่มจาก0มาด้วยกันคือตอนมีลูกคนแรกผมทำงานเป็นพนักงานส่งของรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งเธอก็เป็นพนักงานเหมือนกันแต่เธอจะอยู่รับฝากก็เป็นลูกจ้างมาผมทำได้2ปีก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรดีขึ้นผมเลยเปลี่ยนงานให้เธอทำต่อเพื่อหวังว่าสวัสดิการของครอบครับเรื่องพ่อแม่ลูกผัวเบิกได้อะไรงี้ผมเลยออกมาทำงานเป็นช่างซ่อมอุปกรณ์.อิเล็กทรอนิคแห่งหนึ่งเล่าก่อนว่าผมมีชีวิตประจำวันคือเลิกงานเตะบอลกลับบ้านบางที่ก็มีดื่มกับเพื่อนบ้างกลับประมาณ3-4ทุ่มประมาณนี้เกือบตลอดแฟนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะผมทำหน้าที่สามีที่ดีมาตลอดเรื่องเงินทองผมไม่เคยให้ต้องขัดสนผมทำหน้าที่นี้มาตลอดพอสักพักแฟนผมอยากเรียนต่อ ป.ตรี ผมก็จัดการให้โดยเรียนวันเสาร์และอาทิตย์จุดเปลี่ยนที่1แรกๆก็กลับปกติพอหลังๆบอกเรียนเสร็จเพื่อนชวนไปกินข้าวกลับก็ประมาณห้าทุ่มผมก็ไม่ได้คิดอะไรพอย่างเข้าปี่ที่เธอเรียนปีที่3เธอก็ท้องลูกคนที่2ก็เป็นผู้หญิงผมดีใจมากแต่พอสักพักผมนึกไงไม่รู้อยู่ดีๆก็หยิบโทรศัพน์เธอมาดูแชทก็เหมือนมีผู้ชายมาคุยกับเธอผมก็ทะเลาะกับเธอสักพักไม่กี่วันก็ได้เห็นข้อความอีกว่าผู้ชายรับเป็นพ่อแต่ผมก็ทะเลาะกับเธอถึงขั้นเลิกลาเลยเธอคงไปปรึกษาผู้ชายเลยพูดมาว่าเด่วรับเป็นพ่อเองเราก็เก็บเรื่องนี้มาสักพักถามเธอก็บอกไม่มีอะไรก็พูดไปงั้นแหละปรึกษาเขาผมก็ไม่ได้คิดอะไรสักพักเขาก็เลิกคุยกันเราก็คิดว่าไม่มีอะไรจริงๆผมก็เลยไม่คิดอะไรแต่พอบริษัทที่ผมทำงานเกิดโดนฟ้องล้มละลายผมก็ได้เงินจ้างออกมาประมาณนึงไปเรียนตัดผมเปิดร้านตัดผมอยู่ในหมู่บ้านแฟนผมก็เริ่มที่จะเป็นแบบเก่าอีกเลิกงานกลับบ้านดึกคืองานเธอเลิก4โมงครึ่งถึงบ้าน3-4ทุ่มเราก็โทรหาว่ากลับยังถึงบ้านแล้วโทรมาจะได้กลับพร้อมกันเป็นแบบนี้มาประมาณ2-3ปีผมได้งานใหม่เป็นพนักงานบริษัทแห่งหนึ่งในนวนครก็เริ่มที่จะเข้ากะมีกะเช้ากะบ่ายกะดึกสามกะทำได้ประมาณย่างเข้าปีที่สามเธอก็เป็นแบบเดิมอีกกลับบ้านดึกโทรหาก็ไม่รับพอรับบอกว่ากินเหล้าอยู่กับพี่ที่ทำงานผู้หญิงเป็นแบบนี้บ่อยบางทีก็มีงานเสารร์อาทิตย์บ้างมีรับจ๊อบบ้างใครให้ทำอะไรก็ทำได้เงินเธอทำหมดลืมบอกไปพอผมทำงานได้2ปีผมก็มีลูกสาวอีกคนเป็นคนที่3มาต่อครับผมสังเกตุพฤติกรรมของเธอเริ่มเปลี่ยนไปเริ่มมีงานเยอะขึ้นกลับบ้านดึกแทบทุกวันมีของโน่นนี่นั่นกลับมาเลื่อยพอถามพอกว่าพี่ๆรู้จักกันที่มาส่งของเขาให้มาเราก็ไม่คิดอะไรดูลูกไปแม่ยายก็ช่วยดูลูกด้วยเวลาผมเข้ากะพอมาประมาณกลางปีผมเริ่มสงสัยว่าทำไมพี่ๆเพื่อนๆของเธอใจดีจังมีหลายคนด้วยแล้วไม่เห็นแนะนำผมให้รู้จักบ้างจนวันนึงเธอมาบอกผมว่าเราแยกกันอยู่สักพักมั้ยเพราะอยู่ด้วยกันแล้วมันไม่มีความสุขผมก็ถามว่าทำไมก็เงียบพอมาอีกวันบอกว่ามีหมอดูทักมาว่าถ้าหย่าแล้วชีวิตจะดีขึ้นผมก็ว่าไปอย่าไปเชื่อหมอดูเลยแม่ยายก็ด่าไปพอมาอีกวันเลยมานั่งคุยกันว่าเออถ้าอยากชีวิตดีขึ้นเด่วไปอย่าให้เด่วเดือนมกราไปจดใหม่ก็ได้ให้พ้นปีไปผมเลยไปคุยกับแม่ยายว่าเป็นแบบนี้แม่ยายเลยยอมก็ไม่มีอะไรพอมาอีกอาทิตย์ผมจัดได้ว่ามีผู้ชายมาคบอยู่กับเมียผมเป็นคนมีตำแหน่งหน้าที่การงานดีอายุประมาณ50กว่าๆแฟนผม34ผมก็เลยคุยกันว่าขอให้จบนะแล้วผมได้คำตอบมาว่าลูกคนที่1คือลูกผมลูกคนที่2กับ3ไม่ใช่ลูกผมผมนี่อึ้งไปเลยแต่ถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้เขาก็บอกว่าอึดอัดมานานแล้วไม่อยากให้ต้องมานั่งเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้ผมเครียดจนกินไม่ได้นอนไม่หลับผมมานั่งคิดใหม่ว่าเออในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็พอแค่นี้ได้มั้ยจบแค่นี้แล้วเรามาเริ่มต้นกันให้ผมให้อภัยเสมอเธอก็ยังยืนยันว่าเธอไม่ได้รักผมแล้วคือผมกลับบ้านดึกๆแบบนี้มานานสิบกว่าปีปล่อยให้เธออยู่บ้านกับลูกแต่พอเรื่องมันเป็นแบบนี้ผมเลยตัดสินใจเลิกทุกอย่างกลับบ้านมาอยู่กับลูกเมียได้สักพักเรื่องก็แดงผมไปสืบมาว่าเธอคบกับคนรุ่นพ่อที่บอกใว้วาดฝันกันใว้ว่าจะอยู่ดูแลกันไปผู้ชายมีลูกสาวติดมา1คนก็จะได้มีลูกสาวสี่คนวานฝันกันมาพอจับได้แม่ยายรู้ระเบิดลงว่าต้องเลือกระหว่างครอบครัวกับคนใหม่ถ้าเลือกครอบครับก็ขอให้เรื่องนี้จบโดยใวแต่ถ้าเลือกคนใหม่ก็ไปจากบ้านนี้ไปแต่ตัวดูสิว่าผู้ชายมันจะรับได้มั้ยเด่วจะไปส่งให้ที่บ้านด้วยตัดขาดการเป็นเเม่ลูกกันไปเลยเธอก็ขอเวลาเพาะว่ามีเรื่องงานเข้ามาเกี่ยวข้องพอมาสองวันเธอบอกเลิกเขาแต่ผู้ชายไม่ยอมเลิกบอกรับได้ทุกอย่าแบบที่ผมรับได้อีกเธอก็ผมก็เลยให้เธอเลือกเธอบอกขอเวลาอีกคือผมงงว่าต้องเวลาอะไรนักหนาถ้าผมเป็นผู้ชายคนนั้นนะผมก็จะบอกว่ากลับไปอยู่กับครอบครัวเถอะแต่นี่
เหมือนแบบจะเอาให้ได้อ่ะอายุก็เยอะแล้วลูกก็มีแล้วคิดไม่ได้หรอแล้วทำไมจะต้องเอาลูกผมไปเลี้ยงด้วยผมงงมากเข้าข่ายชายโฉดหญิงชั่วเลยนะผมว่าแต่ผมรักเธอมากไม่อยากให้เธอโดนหลอกและเจ็บอีกต่อไปผมเลยบอกให้เธอเลือกผมก็ยังรอคำตอบอยู่ผมขอถามสมาชิกว่าผมควรที่จะรอคำตอบจากเธอมั้ยแล้วผมทนทำไมแล้วถ้าทนไม่ไหวหล่ะจะทำอย่างไรขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆสมาชิกด้วยครับ
....ขอบคุณมากครับ
ผมควรจะทำอย่างไรดีครับจะทนต่อไปหรือจะเดินจากมา
....ขอบคุณมากครับ