เราเป็นผู้หญิงตามหัวข้อกท.เลยค่ะ เป็นเนิร์ด(พอสมควร...?) แล้วก็ติดอนิเมะ(การ์ตูนญี่ปุ่น) มาก ๆ โลกส่วนตัวเองก็ค่อนข้างสูง เพื่อนส่วนใหญ่บอกว่าแรก ๆ ที่ยังไม่รู้จักกันเราดูหยิ่งค่ะ ไม่น่าเข้าใกล้ อาจเป็นเพราะเป็นคนหน้านิ่งไม่ค่อยยิ้ม รู้จักกันจริง ๆ ถึงจะรู้ว่าไม่ตรงปก ออกแนวบ้า ๆ บอ ๆ โก๊ะหน่อย ๆ

เราเป็นคนไม่ดูหนัง ไม่ฟังเพลง ไม่รู้เรื่องอะไรที่คนเขากำลังฮิต ๆ กันอยู่สักอย่าง กว่าจะรู้ก็คือฮิตมาสักพักนึงแล้ว ไม่ใช่ว่าไม่เคยพาตัวเองออกจากพื้นที่ส่วนตัว เคยลองแล้ว ด้วยที่มันเหงาคุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่อง แต่ไม่ว่าจะดูหนัง/ซีรี่ย์ไทย เกาหลี จีน ญี่ปุ่น ฝรั่ง หรือฟังเพลงหลากหลายชนชาติ สุดท้ายก็ไม่ชอบค่ะ วกกลับมาที่เดิม ไม่มีอะไรดึงดูดให้อยากต่อ

เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหนเลยค่ะ ตั้งแต่ประถมยันจบมัธยมก็เรียนโรงเรียนหญิงล้วนตลอดและด้วยความที่บ้านไกลบวกกับรถไฟฟ้าไปไม่ถึงพ่อแม่เราเลยเป็นคนมารับ เลิกเรียนแล้วกลับบ้าน/เรียนพิเศษแถวบ้าน เรียกได้ว่าไม่มีโอกาสได้พบเจอผู้ชายยันขึ้นมหาวิทยาลัย (เพื่อนคนอื่น ๆ ที่เรียนหญิงล้วนด้วยกันมาก็มีแฟนนะคะ) พอขึ้นมหาวิทยาลัยก็อย่างที่รู้กันค่ะ โควิด นั่นแหละ เรียนออนไลน์ไปอีก 555 แต่ช่วงที่สามารถไปมหาวิทยาลัยได้เราก็ไปค่ะ เราชอบนั่งห้องสมุด หาหนังสืออ่าน นั่งทำงานทำการบ้านอะไรของเราไปเรื่อยเปื่อย

เราไม่ได้อยู่หอค่ะ มหาวิทลัยไกลบ้านอยู่แต่ไม่ได้ไกลขนาดต้องอยู่หอ(ในสายตาคุณพ่อคุณแม่)เลยไม่ได้อยู่เพื่อประหยัดเงินค่ะ เราเองก็เข้าใจ แต่เหงา ๆ เพราะเอกเราคนน้อยและเพื่อนส่วนใหญ่อยู่หอ เขาสนิทกันหมดไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ๆ ยกเว้นเราT^T แล้วเวลาไปมหาลัยบางทีเราก็ไม่กล้าชวนเขาไปไหนมาไหนด้วยกัน เพราะเรามาอ่านหนังสือ กลัวเขาเบื่อหรือปฏิเสธหรือมาเพราะเกรงใจเห็นเราชวน เที่ยวเราก็ไม่รู้จะชวนไปเที่ยวไหนเพราะเราไม่ค่อยรู้จักพื้นที่รอบข้างมหาวิทยาลัยเท่าไร กลัวชวนแล้วเขาเคยไปมาแล้วอะไรแบบนี้ เราตื่นเต้นอยู่คนเดียวY_Y

เราเป็นคนที่ทำอะไรคนเดียวบ่อย ๆ ด้วยค่ะ คือ เคยมีประสบการณ์เพื่อนสนิทเรียนคนละห้องคนละตึกเลยไม่ค่อยได้เจอกัน เขามีเพื่อนที่ไปไหนด้วยกันบ่อย ๆ แล้วเราก็พยายามเข้าหาเขาแล้ว รักษาความสัมพันธ์แต่ทำไม่สำเร็จ ช่วงนั้นคือเสียใจมาก หลังผ่านเหตุการณ์นั้นไปก็ไม่ได้รู้สึกว่าต้องทำอะไร ๆ กับเพื่อนเท่านั้นอีกแล้ว อย่างเพื่อนไม่ไปฉันไม่ไป เนี่ยไม่ใช่เราเลยค่ะ ถ้าเธอไม่ไป เค ไม่เป็นไร เราไปคนเดียวได้ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นมันก็เหงาค่ะ อยากมีคนรู้ใจที่พร้อมจะไปไหนมาไหนด้วยกัน โทรคุยกัน หรือแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ด้วยกัน

ประเด็น คือ สเปคสูงอีกต่างหากU_U สเปคคือผู้ชายที่ไม่กินเหล้า(กินบ้างแต่ไม่บ่อยก็ได้อยู่) ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน ไม่เจ้าชู้ ไม่เที่ยวกลางคืน อย่างน้อยต้องเรียนปริญญาตรี(มหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงก็ดี) และเราก็ไม่คิดจะลดสเปคเหล่านี้ลงด้วย

ตอนนี้เราขึ้นปี2 แล้วค่ะ ด้วยความที่ช่วงนี้ปิดเทอม (และน่าจะต้องเรียนออนไลน์ต่อไปTOT) แล้วอยู่ ๆ ก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า คนอย่างเราเนี่ยจะหาแฟนได้...? เราควรปรับแก้นิสัยตรงไหนของเราดีคะ?? (ที่ไม่ใช่สเปค) เลยอยากทราบความคิดเห็นของคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงที่ได้เข้ามาอ่านกท.เราค่ะ

ขอความกรุณาด้วยนะคะ