ปกติผมเป็นคนชอบรับชมหนังแนวทริลเลอร์อยู่แล้วแต่มักจะดูแต่ของฝั่ง Hollywood กับหนังสัญชาติยุโรปเป็นส่วนใหญ่ ได้ดูหนังแนวนี้ของฝั่งเอเซียเป็นบางเรื่อง เมื่อไม่นานมานี้มีเพื่อนแนะนำให้ผมไปดูหนังเกาหลีเรื่อง I Saw The Devil (2010) หลังดูจบ คือ ผมชอบมากครับ เป็นเรื่องราวการตามไล่ล่าล้างแค้นของสามีหนุ่มที่ทำงานองค์กรสายลับของเกาหลีที่สูญเสียภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์โดยฝีมือฆาตกรโรคจิต ผมได้ดูเวอร์ชั่น uncut ซึ่งมีฉากที่มีความรุนแรงสูงมาก ทั้งฉากการต่อสู้ที่โหดดิบ ไม่ตัดสลับมุมกล้อง ให้เห็นเลือดเนื้อกันสดๆเลย แต่หนังเรื่องนี้ ผมชอบการแสดงของตัวร้ายนะ เป็นนักแสดงคนเดียวที่แสดงนำเรื่อง Old Boy (2003) คือ เขาแสดงบทโรคจิต คนเก็บกด ได้ดีมาก สายตาดูน่ากลัวมีความหื่นกระหาย ส่วนพระเอก ผมรู้สึกว่าแสดงอยู่หน้าเดียว คือ หน้าตามุ่งมั่น สายตามีความแค้น แต่ก็แสดงได้ดีครับ ตอนแรกก็คุ้นๆหน้าพระเอกเหมือนได้ดูหนังที่เขาแสดงมาก่อน ไป search ดู ก็คือ นักแสดงสายบู๊คนเดียวที่แสดงบท Shadow Strom ในเรื่อง G.I.Joe นั้นเอง 

 ผมว่าหนังเรื่องนี้ดำเนินเรื่องได้รวดเร็ว ไม่ยืดยาวจนเกินไป ซึ่งผมเองชอบหนังที่ยาวประมาณแค่ 1 ชั่วโมง
กว่าๆ และมีเนื้อหาไม่ซับซ้อนมาก ดูแล้วเข้าถึงง่าย ซึ่งเรื่องนี้ตอบโจทย์ครับ เป็นหนังทริลเลอร์ที่ตัวฆาตกรไม่ใช่ผู้ล่าเหยื่อเสมอไปแต่กลับโดนล่าซะเอง ตัวฆาตกรในเรื่องก็มีความโรคจิตกู่ไม่กลับ ขนาดพระเอกตามไปทำร้ายอยู่บ่อยๆ ก็ยังไม่เลิกทำนิสัยไปจับผู้หญิงสาวมาข่มขืนและฆ่าทิ้ง เหมือนพระเอกพยายามทำให้ตัวฆาตกรสำนึกผิดในสิ่งที่ทำไปแต่ตัวฆาตกรกลับไม่สำนึกผิด พระเอกในเรื่องก็เก่งระดับสายลับที่ถูกฝึกฝนแบบคนทั่วไปที่มีทักษะการแกะรอยสืบหาและการต่อสู้ที่ไม่ได้เก่งเทพขนาด จา พนม  และไม่ได้โอเวอร์มีอุปกรณ์ไฮเทคขนาดสายลับ 007 แต่ตอนจบเรื่องนี้ก็ดราม่าเยอะอยู่ครับ ตัวผมเองกลับมองว่าพระเอกนั้นแหละที่เป็นปีศาจในเรื่อง คือ ถ้าตัดใจได้ถือว่าให้ฆาตกรชดใช้กรรมไปในคุก แต่ตัวเองกลับจมอยู่กับความแค้นจนกลายเป็นฆาตกรแบบเดียวกับคนที่ฆ่าภรรยาตัวเอง ท้ายที่สุดเหมือนหนังเรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่าการแก้แค้นมันเหมือนให้ความสะใจชั่วขณะแต่ท้ายที่สุดคนที่จากไปก็ไม่กลับมา มีแต่จะทิ้งความเจ็บปวดให้กับตัวเราเอง