เป็นอีกหนึ่งละครที่โคตรชอบ(ตอนจบ)มากๆ  เขียนบท กำกับ สร้าง  แสดง  ทุกอย่างคือดีมากกกจริงๆ นี่คือละครที่ทุกคนต้องการดู แบบนี้เลย... อะไปดูกัน
ขอเริ่มจากกฎแห่งกรรม ใครทำอะไรได้อย่างนั้น(รู้สึกเข้าตัวแหะ) ผลจากการกระทำ ความแค้น สุดท้ายทุกคนก็ไม่พ้าต้องมาร่วมรับกรรม ที่มีชะตามีส่วนช่วงลิขิตให้มันเป็นไปพ่อค้ายาที่ดูเก่ง กร่าง มีอำนาจ แต่หนีไม่พ้นสิ่งที่ตนเองเคยทำไว้กับคนอื่นมาตามสนอง
ถึงจะรู้สึกแย่ในการกระทำของพ่อแต่สายเลือดยังไงมันก็ไม่มีวันตัดขาด แล้วกำลังใจ การให้อภัย โอกาสจากลูก คือ ยาดีสำหรับคนพ่ายแพ้เสมอปากบอกว่ายังทำใจรับไม่ได้ แต่ความรู้สึกมันดีใจไปแล้วใช่มั้ยวรรษ ชอบนะ เวลาเห็นพี่น้องเล่นกันมันดูผูกพันกันแบบอัตโนมัติไปเลยรู้แล้วเตชอ่อนไหว ร้องไห้ง่ายเหมือนใคร, พี่ชายแสดงดีมากกก อินเนอร์จัดเต็มพีคมาก น่าสงสารไปเลย, กระทิงก็เล่นดี สุดจัดผกก.บอก บทจะดิบเถื่อนโหดก็ได้ บทกรุ้มกริ่ม ละมุน อ่อนโยนก็ดี โอ้ยยย...พระเอกอีกหลายเรื่องเถอะขอร้องการให้อภัย คือ ทานอันยิ่งใหญ่ที่สุด  มันคงเป็นแบบนั้นจริงๆ คนที่ได้รับการอภัย ความกตัญญู และโอกาสอย่างสุนัยคงน่าจะดีวันดีคืน ถึงแม้วรรษจะดูโกรธและมีความเจ็บช้ำใจหลงเหลืออยู่ แต่อย่างน้อยวรรษก็ให้โอกาสและไม่ลืมบุญคุณสุนัยที่ทำให้เกิดมา...
จินนี่ ขนาดอธิบายเรื่องราวความรู้สึกตนเองระหว่างอยู่กับเตช ก็ยังดูโก๊ะได้อีกแต่ก็น่ารักนะ ดูเด็กๆดีเหมือนสารภาพบาปกับครู😅นายวรรษมันแย่มากสำหรับเธอ เพราะตอนอยู่ด้วยกันอาจจจะแค่คบไปวันๆเพราะต่างไม่รู้จะไปคบใคร เลยต่างคนต่างไม่มีใครชี้ทางให้มีเป้าหมาย แต่วรรษเขาเปลี่ยนไปเพราะหมอ แล้วทำไมหมอจะไม่ชอบวรรษล่ะจินนี่ หน่าา อย่าหมั่นไส้นักเลย เธอก็ได้คนดีๆอย่างเตชไปแล้วนี่ ก็ให้วรรษได้คนดีๆบ้างเนอะในแววตาเตชมันบอกว่าเตชก็ไม่กล้า มันบอกว่าเตชก็คิดลังเล ตามที่แม่ให้ข้อคิดไว้ สุดท้ายว่าแล้วต้องเปลี่ยนใจ
จริงๆถ้าสลับร่างกลับไป ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปถูกที่ถูกคู่แล้วนะ ทุกคนรู้ความจริแล้ว วรรษได้มีแม่ รู้ว่าพ่อเป็นใคร ได้ฐานะที่ควรเป็นของตนเองกลับมา  เตชก็ไม่ได้ผิดอะไรถ้ากลับไปร่างกำเนิด ได้กลับไปเป็นนักบิน อีกอย่างหากคนนึงเจ็บ อีกคนจะได้ไม่ต้องเจ็บตาม คือเสียดายตรงนี้
เตชคงลืมนึกไป เพราะถ้าเตชไม่สลับร่าง จะทำอาชีพอะไร นักแสดงก็ไม่ได้ นักบินก็ต้องไปสอบใหม่ ไหนจะวุฒิการศึกษาอีก มันใช่เหรอที่ต้องใช้วุฒิวรรษอะเสียดายจริงๆที่ไม่ได้กลับไปใช้ร่างกำเนิดตัวเอง, แต่ซีนนี้เรียกน้ำตาได้ดีทีเดียวเลย ว่าวรรษก็รู้จักห่วง รู้จักรักคนอื่น รักพี่ และมีความลูกผู้ชายด้วย
ซีนนี้เข้าใจความรู้สึกจินนี่นะ ที่แบบเตชพูดออกมาได้ไงว่าจะรับผิดแทนวรรษ แล้วจินนี่ล่ะอยู่ตรงไหน ถ้าเตชไปรับผิดจินนี่จะอยู่กับใคร อยู่ยังไง ก็สมควรโดนจินนี่เคือง งอล แต่...เดี๋ยวนะ เตชอดอยากมานานใช้มั้ยเรื่องบนเตียง ไม่เคยเลยล่ะสิแต่คงโดนจินนี่พูดจ้อ เลยลองซะบ้างใช่ม้า 'ถ้าง้อแบบนี้หายงอนตั้งนานแล้ว' จินนี่...🤭☺อร๊ายยย อิจฉาบัว อิจฉาหมอกุล หมอกุลหญิงผู้หวงเนื้อหวงตัวหวงจูบหายไปไหนแล้วคะ ขี้อ้อนได้น่ารักมุ้งมิ้งมากไปแล้วววชอบความสวีทของหมอกับวรรษมาก ดูแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่ก็ไม่เฉยไม่เฉื่อยเกินรู้สึกยินดีและดีใจกับ 3 คนนี้อย่างบอกไม่ถูก เรื่องสลับร่างมันเป็นอะไรที่ยากจะเชื่อแต่พอเห็นกับตา หลายสิ่งหลายอย่างที่เจอมามันพิสูจน์และทำให้ธนภพรู้แล้วว่า ตนเองควรทำตัวอย่างไร ควรสำนึกได้แล้วและปรับปรุงตัว ยอมรับอะไรง่ายๆได้สักที, ว่าแต่...มีใครเห็นนุมั้ย คุณนุตร.ผู้บึกบึนกำยำหายไปเลยอะ😌
ทำไมรู้สึกว่า...เตชดูหื่นกว่าวรรษอีกนะ ตั้งแต่อยู่กับจินนี่ เหมือนเตชของขาดมานานก็คงเพราะหมอกุลถือมากไปแหล่ะ  พอมาอยู่กับจินนี่คงเหมือนดึงเอาความหื่นเตชออกมาจากซอกหลืบในจิตใต้สำนึกที่อยากหื่นแต่ทำไม่ได้ เมื่อมีโอกาส พอจินนี่ถึงเนื้อถึงตัวเลย...นะ จัดไป
ตอนจบ ทำไมฉากขอแต่งงานของหมอกุลกับวรรษดูด้อยไปเลย ดูธรรมดามาก วรรษไม่มีไอเดียดีๆยังไงไม่รู้ จบฉากขอแต่งงานเร็วไป พลาดตรงนี้ล่ะ😌 แต่เตชนางก็เว่อร์แบบนี้ตั้งแต่ร่างเดิมแล้วนี่เนอะที่เคยขอหมอแต่งงาน หมอก็รับความธรรมดาๆไปบ้างละกัน
Happy Ending😀🥰🤩