เรารู้สึกน้อยใจแม่มากที่อะไรๆก็ทำให้น้องมากกว่าเรา เวลาเราพูดไรแม่ไม่เคยเชื่อใจเราเลยมีแต่ดุด่าว่าเราอย่างงั้นอย่างงี้ ซึ่งต่างจากน้องแม่ทำไรให้ทุกอย่างไม่เคยดุด่า  เวลาน้องต้องการซื้ออะไรแม่ก็ให้แต่กับเราแม่บอกว่ามันเปลืองจะซื้อไปทำไม เราไม่เข้าใจเลยทำไมแม่ถึงลำเอียงแบบนี้ เวลาทำงานบ้านแม่ไม่เคยใช้น้องแม่บอกน้องเด็กอยู่น้องทำเองไม่เป็นทั้งๆที่น้องเราตอนนี้อยู่ป.6แล้วเราว่ามันไม่เด็กแล้วอ่ะเพราะแม่กะใช้เราตั้งแต่ป.6 เวลาน้องทำผิดแม่ไม่ค่อยที่จะว่าน้องแต่กับเราพูดย้ำแล้วย้ำอีกในสิ่งทีาเราทำผิดพลาดครั้งเดียว เราสอบได้คะแนนดีแม่ไม่เคยที่จะชม เราท้อแม่ไม่เคยให้กำลังใจ เห้อเหนื่อยใจมากค่ะ