หนูเรียนกศนค่ะ กำลังจะจบม.ต้น ที่เรียนกศนเพราะมีปัญหาด้านสุขภาพค่ะ เป็นโรคซึมเศร้าค่ะดรอปเรียนไปนานเลยค่ะหนูเลยต้องมาเรียนกศน จะได้เร็วขึ้น ตอนนี้ใกล้จะจบม.ต้นแล้วค่ะ คุณพ่อก็ถามบ่อยขึ้นว่าจะต่อ ม.4แบบโรงเรียนปกติไหม หรือจะต่อ ปวสต่อปวส หรือจะเรียนอาชีวะ แต่เดิมคุณอาหนูจบอาชีวะด้านอื่นแต่ไปเรียนต่อด้านผู้ช่วยพยาบาลตอนนี้ก็เป็นผู้ช่วยพยาบาลที่พิษณุโลกค่ะ  คุณพ่อก็คอยถามตลอดว่าจะเป็นผู้ช่วยพยาบาลไหม แต่คุณอาก็กระซิบมาบอกว่าเงินเดือนก็ได้อยู่ แต่ร่างกายจะไม่ไหวเอา จากที่เห็นคุณอามาก็ดูไม่ไหวจริงๆค่ะㅠㅠ เรื่องเรียนคุณพ่อสนับสนุนเต็มที่ค่ะ ส่วนหนูเองก็สับสนมากๆเลยค่ะไม่รู้ว่าจะต่อแบบโรงเรียนปกติ หรือต่อ ปวสต่อปวชหรืออาชีวะดี อนาคตแค่อยากมีงานทำที่ดีเป็นหลักจริงๆค่ะแต่ไม่รู้อนาคตอยากเป็นอะไร ส่วนตัวชอบเกาหลีค่ะไม่ใช่แค่นักร้องนะคะ แต่ชอบที่เป็นเกาหลีจริงๆวัฒนธรรม อาหาร ทุกอย่างที่เป็นเกาหลีเลยค่ะ เคยทำงานร่วมกับคนเกาหลีแล้วชอบความคิดทัศนคติมากค่ะ ใจนึงก็อยากทำงานที่เกาหลีด้วยค่ะเคยคิดไว้เกี่ยวกับ ล่ามศัลยกรรม พนักงานบริษัทที่รับคนไทยในการแปล หรืองานอื่นๆที่เป็นหลักจริงๆเงินเดือนดีในเกาหลี คุณพ่อก็บอกถ้าอยากเรียนเกี่ยวกับภาษาก็สนับสนุนเต็มที่ หรือจะต่ออาชีวะเรียนภาษาเกาหลีก็ได้ คือคุณพ่อตามใจเลยค่ะ  แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าถ้าต้องไปเกาหลีต้องเรียนแบบไหนดีระหว่างต่อโรงเรียนปกติแล้วต่อมหาลัยแล้วค่อยสอบเอาทุนไปเรียนต่อเกาหลี หรือเรียนแบบอาชีวะภาษาเกาหลีดีคะ? หรือจะตัดสินใจทิ้งความฝันยอมอยู่เมืองไทยดี ท้อเหมือนกันค่ะไม่รู้ว่าจะเอายังไงกะชีวิตดี มันทั้งลำบากใจไปหมดเลยค่ะ บางทีก็ถามตัวเองตกลงกำลังหาอะไรอยู่กันแน่ หรือใครมีอะไรคำแนะนำช่วยหนูทีนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เขียนกระทู้ไปน้ำตาซึมไปค่ะ😖