ก่อนอื่นต้องขอเล่าว่าก่อนหน้านี้เราเริ่มเครียดเรื่มวิตกกังวลเริ่มรู้สึกเหมือนจะเป็นโรคหัวใจเลยไปตรวจที่โรงบาลแต่กลับพบว่าทุกอย่างปกติ แต่เรารู้ึกว่าตัวเองต้องเป็นอะรสักอย่างมีอาการนอนไม่หลับ เบื่อทุกสิ่งอย่าง ไม่อยากอาหาร หน้ามืด หายใจไม่ออกเหมือนจะขาดใจก่อนจะหลับยิ่งรู้สึกว่าจะหลับจะยิ่งกังวล มีอาการตัวชาเวลาเครียดหรือคิดมาก หมอเลยสันนิธานว่าอาจจะเป็นเกี่ยวกับเรื่องจิตใจเลยให้ไปปรึกษาหมอจิตแพท พบว่าเราเป็นโรคpannic หมอก็อธิบายให้ฟังเกี่ยวกับโรค วันที่ไปตรวจแม่ก็ไปด้วยยิ่งทำให้เรายิ่งเครียดมากเพราะแม่เป็นห่วงเรามาก พอให้ยามากินเราเริ่มรู้สึกว่าอาการแน่นหน้าอกเริ่มหายไปหลับง่าย ไม่ต้องคิดมากเพราะหลับตรงเวลาหลังกินยา แต่เพราะสถานะการโควิดเราเลยขาดยาดู และไม่ไปตามหมอนัด เราเริ่มมีอาการเดิมกับมายิ่งรู้สึกว่าเป็นหนักขึ้น เราเลยเอายามาดูที่เหลืออยู่และเสริชหาว่ายาคือยาอะไร ผลปรากฎว่าเปนยาคลายกังวล และยาต้านเศร้าหรือต้านโรคซึมเศร้าทำให้เรากลัวกสรกินยาเลยคะแต่ เราเริ่มกินใหม่ได้1วันเหมือนยามีผลข้างเคยงคือทำให้อ่อนเพลียหน้ามืด เวียนหัว อ้วกตลอดวัน เราเลยคิดว่าจะหยุดยาและหยุดมาได้ไม่นานมากประมาน1เดือน อาการเดิมก็กลับมาอีก แต่คราวนี้มีอาการเพิ่มเข้ามาคือนอนไม่หลับยันเช้าพอพยายามให้ตัวเองนอนตัวเราจะรู้สึกหงุดหงิด รำคาน พยายามจะรอนก็ก็รู้สึกว่าไม่สบายตัว มันทำให้เรายิ่งเครียด เราเลยเข้ากูเกิ้ลอ่านอาการ ก็จะมีข้อม฿ลขึ้นมาว่าเป็นอาการของโรคซึมเศร้า บอกตรงๆเราไม่อยากเป็นโรคนี้เลยคะ ยิ่งคิดว่าเราจะเ็นเรายิ่งร้ิองไห้ คิดวนไปวนมา ใครมีวิธีจัดการกับปัญหาเหล่านี้ช่วยแบ่งปันทีคะ