สวัสดีครับผมชื่อบอมเบย์นะ อายุ29 แฟนผม อายุ22-23
วันที่23 มิ.ย. เขาว่าจะไปร้านนวดสมุนไพรแล้วเขาก็ไปแวะbig c แล้วไปเจอ ผช คนหนึ่งแล้วคุยกันถูกคอเขาก็แลกLineกัน ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยปล่อยเขาไปเที่ยว ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการแบบนี้ขึ้น แล้วช่วงนั้นเป็นเวลา6โมงเย็นเขาก็คุยกันมาตลอดพอผมเลิกงานมาเวลา5โมงผมก็หลับรอนางเพราะอยากให้นางได้ผ่อนคลาย ได้เที่ยวบ้าง จนผมตื่นเวลา2ทุ่มกว่าๆ ผมก็ทักหานางว่าถึงบ้านหรือยังนางบอกยังไม่ถึงมาแวะร้านหมูกระทะนางบอกนางหิวผมก็ให้นางกินจนอิ่มแต่บอกนางว่าอย่าให้เลยเวลาเข้าบ้าน3ทุ่มนะนางก็บอกโอเค ตอนที่คุยกับผมนางก็คุยกับอีกคนตลอดเวลา พอนางเริ่มกลับบ้านดึกเราก็เริ่มมีปากเสียงกันจนทำให้เลิกกัน และก่อนจะเกิดเรื่องนางเคยพูดเอาไว้ว่าวันที่24มิ.ย.จะมาหาและนางก็มาตามคำพูดแต่นางแอบปิดการแจ้งเตือน ผช คนนั้นไว้พอนางมาถึงผมก็ขอเล่นโทรศัพท์นางนางก็ให้เล่นและผมก็เข้าดูไลน์นางเห็นที่นางคุยกับ ผช อีกคน ผมก็ทักไปต่อว่า ผช คนนั้นของเขาประมาณว่า เห่ยเป็นใครวะมายุ้งกับแฟนกู ไม่รู้หรอว่าเขามีแฟนแล้ว และไอ่ ผช คนนั้นเขาก็อ่านและไม่ตอบ ผมก็เลยเอาไลน์ผมแอดไลน์ไอ่คนนั้นไป และได้ทักไปหาเรื่องเขา เขาก็ไม่ตอบผม พอตกเย็นมาผมก็ได้พานางไปเที่ยวถนนคนเดินไปเดินซื้อเสื้อผ้า และได้เเวะกินผัดไทกันนางกินไปมองหน้าผมไปและร้องไห้ตลอดเวลา [เหมือนนางมีคำตอบในใจแล้ว] พอตอนกลับมาถึงบ้านผมก็พยายามถามนางตลอดว่า จะเอายังไงจะเลือกใคร อยากรู้เหมือนกันว่าเวลา2ปี7เดือนมันจะแพ้คนคุยแค่1วันไหม นางก็ไม่ตอบจนผมเค้นคำตอบจนได้นางบอกว่า ถ้าเราเลือกเขาเราจะเป็นคนยังไงหรอและสุดท้ายคำตอบนั้นก็คือเลือกเขา ผมก็โอเคและได้ลงรถเข้าบ้านกันและไอ่ ผช คนนั้นตอบไลน์ผมกลับมาว่า พี่ผมขอโทษผมไม่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วผมก็มีเมียเหมือนกันและมีลูกด้วย และเพิ่งเลิกกันเมื่อเดือน เมษา ที่ผ่านมานี้เอง และผมก็ไม่ได้ตอบเขากลับ และเอาเรื่องนี้มาบอกนาง กลัวว่านางไปแล้วไปเจอคำตอบด้วยตัวเองกลัวนางเจ็บกว่านี้ ผมเลยถามต่อว่ายังไงยังจะเลือกเขาอยู่ไหม นางก็ตอบว่าค่อยให้คำตอบตอนจะกลับบ้านตอนเย็น และแล้วนางก็บอกว่าเลือกผม ผมก็ไม่ได้ถามนางว่าทำไมถึงกลับมาเลือกผมสักคำ และก็ทำดีมาตลอด เอาใจใส่มากกว่าเดิม วันหยุดก็ไปหาทุกครั้งกลัวว่านางจะเหงา [เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นผมไม่ทำร้าย ผญ เพราะผมเป็นคนไม่ใช้กำลังกับ ผญ ] และคบกันมาได้จนถึงวันที่14 กรกฎาคม ผมถามนางว่ารู้สึกกับเรายังไงตอนนี้นางบอกผมว่า รู้สึกไม่เหมือนเดิม นางก็บอกเลิกผมอีกครั้ง ทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกันไม่ได้มีปากเสียงกัน ผมก็ถามกลับว่ารู้สึกไม่เหมือนเดิมนี้คือจะบอกเลิกอีกรอบใช่ไหมนางบอกว่า อืม และก็ร้องไห้ และผมก็ไม่ได้ตอบนางว่าจะเลิกหรือไม่เลิก และนางก็คิดว่าเลิกอยู่ฝ่ายเดียว ผมก็พยายามตามตื้อพยายามเปลี่ยนใจนางตลอด ไปหาถึงที่ไปคุยกันให้เข้าใจว่าจะเลิกกันจริงหรอนางก็บอกว่าใช่เลิกกันจริงๆ แต่ผมไม่ยอมเลิก นางบอกอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอผมไม่อยากคุยกับผม ตอนไปหานางนางก็ทำเหมือนรักผมทำเหมือนปกติตอนคบกันเลยแต่พออยู่บ้านใครบ้านมันเขากลับเป็นอีกคนบอกให้ผมเลิกยุ้งกับเขาตลอด แต่ผมก็ไม่ยอมเลิกงานก็พยายามไปหาเขาตลอด พอกลับมาบ้านใครบ้านมันก็ทำเป็นเกลียดผมเหมือนเดิม ผมอยากรู้ว่าผมควรทำยังไงดีนางร้องไห้ตลอด จนผมสงสารความคิดผมบอกให้ปล่อยนางเพราะสงสารเขาเขาร้องไห้ทุกครั้งที่คุยกันแต่ใจผมไม่ยอมปล่อยเขา เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียวไม่อยากเจอใคร และยังไม่อยากกลับมาหาผม ยังไม่พร้อม ผมควรทำไงดีผมกลัวว่าปล่อยเขาไปแล้วเขาจะไปเลยแบบไม่กลับมาแล้ว อีกใจก็อยาก move on แต่ไม่รู้จะmove onยังไงใจมันเลิกคิดถึงเรื่องเขาไม่ได้เลย🥺 จะกลับไปก็ไม่ได้ จะถอยก็ไม่ได้ จะไปต่อก็ไม่ได้
ผมควร move on ยังไงดี
วันที่23 มิ.ย. เขาว่าจะไปร้านนวดสมุนไพรแล้วเขาก็ไปแวะbig c แล้วไปเจอ ผช คนหนึ่งแล้วคุยกันถูกคอเขาก็แลกLineกัน ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยปล่อยเขาไปเที่ยว ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการแบบนี้ขึ้น แล้วช่วงนั้นเป็นเวลา6โมงเย็นเขาก็คุยกันมาตลอดพอผมเลิกงานมาเวลา5โมงผมก็หลับรอนางเพราะอยากให้นางได้ผ่อนคลาย ได้เที่ยวบ้าง จนผมตื่นเวลา2ทุ่มกว่าๆ ผมก็ทักหานางว่าถึงบ้านหรือยังนางบอกยังไม่ถึงมาแวะร้านหมูกระทะนางบอกนางหิวผมก็ให้นางกินจนอิ่มแต่บอกนางว่าอย่าให้เลยเวลาเข้าบ้าน3ทุ่มนะนางก็บอกโอเค ตอนที่คุยกับผมนางก็คุยกับอีกคนตลอดเวลา พอนางเริ่มกลับบ้านดึกเราก็เริ่มมีปากเสียงกันจนทำให้เลิกกัน และก่อนจะเกิดเรื่องนางเคยพูดเอาไว้ว่าวันที่24มิ.ย.จะมาหาและนางก็มาตามคำพูดแต่นางแอบปิดการแจ้งเตือน ผช คนนั้นไว้พอนางมาถึงผมก็ขอเล่นโทรศัพท์นางนางก็ให้เล่นและผมก็เข้าดูไลน์นางเห็นที่นางคุยกับ ผช อีกคน ผมก็ทักไปต่อว่า ผช คนนั้นของเขาประมาณว่า เห่ยเป็นใครวะมายุ้งกับแฟนกู ไม่รู้หรอว่าเขามีแฟนแล้ว และไอ่ ผช คนนั้นเขาก็อ่านและไม่ตอบ ผมก็เลยเอาไลน์ผมแอดไลน์ไอ่คนนั้นไป และได้ทักไปหาเรื่องเขา เขาก็ไม่ตอบผม พอตกเย็นมาผมก็ได้พานางไปเที่ยวถนนคนเดินไปเดินซื้อเสื้อผ้า และได้เเวะกินผัดไทกันนางกินไปมองหน้าผมไปและร้องไห้ตลอดเวลา [เหมือนนางมีคำตอบในใจแล้ว] พอตอนกลับมาถึงบ้านผมก็พยายามถามนางตลอดว่า จะเอายังไงจะเลือกใคร อยากรู้เหมือนกันว่าเวลา2ปี7เดือนมันจะแพ้คนคุยแค่1วันไหม นางก็ไม่ตอบจนผมเค้นคำตอบจนได้นางบอกว่า ถ้าเราเลือกเขาเราจะเป็นคนยังไงหรอและสุดท้ายคำตอบนั้นก็คือเลือกเขา ผมก็โอเคและได้ลงรถเข้าบ้านกันและไอ่ ผช คนนั้นตอบไลน์ผมกลับมาว่า พี่ผมขอโทษผมไม่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วผมก็มีเมียเหมือนกันและมีลูกด้วย และเพิ่งเลิกกันเมื่อเดือน เมษา ที่ผ่านมานี้เอง และผมก็ไม่ได้ตอบเขากลับ และเอาเรื่องนี้มาบอกนาง กลัวว่านางไปแล้วไปเจอคำตอบด้วยตัวเองกลัวนางเจ็บกว่านี้ ผมเลยถามต่อว่ายังไงยังจะเลือกเขาอยู่ไหม นางก็ตอบว่าค่อยให้คำตอบตอนจะกลับบ้านตอนเย็น และแล้วนางก็บอกว่าเลือกผม ผมก็ไม่ได้ถามนางว่าทำไมถึงกลับมาเลือกผมสักคำ และก็ทำดีมาตลอด เอาใจใส่มากกว่าเดิม วันหยุดก็ไปหาทุกครั้งกลัวว่านางจะเหงา [เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นผมไม่ทำร้าย ผญ เพราะผมเป็นคนไม่ใช้กำลังกับ ผญ ] และคบกันมาได้จนถึงวันที่14 กรกฎาคม ผมถามนางว่ารู้สึกกับเรายังไงตอนนี้นางบอกผมว่า รู้สึกไม่เหมือนเดิม นางก็บอกเลิกผมอีกครั้ง ทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกันไม่ได้มีปากเสียงกัน ผมก็ถามกลับว่ารู้สึกไม่เหมือนเดิมนี้คือจะบอกเลิกอีกรอบใช่ไหมนางบอกว่า อืม และก็ร้องไห้ และผมก็ไม่ได้ตอบนางว่าจะเลิกหรือไม่เลิก และนางก็คิดว่าเลิกอยู่ฝ่ายเดียว ผมก็พยายามตามตื้อพยายามเปลี่ยนใจนางตลอด ไปหาถึงที่ไปคุยกันให้เข้าใจว่าจะเลิกกันจริงหรอนางก็บอกว่าใช่เลิกกันจริงๆ แต่ผมไม่ยอมเลิก นางบอกอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากเจอผมไม่อยากคุยกับผม ตอนไปหานางนางก็ทำเหมือนรักผมทำเหมือนปกติตอนคบกันเลยแต่พออยู่บ้านใครบ้านมันเขากลับเป็นอีกคนบอกให้ผมเลิกยุ้งกับเขาตลอด แต่ผมก็ไม่ยอมเลิกงานก็พยายามไปหาเขาตลอด พอกลับมาบ้านใครบ้านมันก็ทำเป็นเกลียดผมเหมือนเดิม ผมอยากรู้ว่าผมควรทำยังไงดีนางร้องไห้ตลอด จนผมสงสารความคิดผมบอกให้ปล่อยนางเพราะสงสารเขาเขาร้องไห้ทุกครั้งที่คุยกันแต่ใจผมไม่ยอมปล่อยเขา เขาบอกว่าอยากอยู่คนเดียวไม่อยากเจอใคร และยังไม่อยากกลับมาหาผม ยังไม่พร้อม ผมควรทำไงดีผมกลัวว่าปล่อยเขาไปแล้วเขาจะไปเลยแบบไม่กลับมาแล้ว อีกใจก็อยาก move on แต่ไม่รู้จะmove onยังไงใจมันเลิกคิดถึงเรื่องเขาไม่ได้เลย🥺 จะกลับไปก็ไม่ได้ จะถอยก็ไม่ได้ จะไปต่อก็ไม่ได้