ก็ต้องคุยก่อน ว่าเราทำอะไรให้อีกฝ่ายต้องมารู้สึกสงสัย มันก็ต้องมีสาเหตุถูกมั้ย ถ้าอยู่ๆ จะมาสงสัยคงไม่ใช่ เราก็จะรู้ได้ว่าเขาเข้าใจตรงไหนผิด ก็อธิบาย แต่ถ้างี่เง่ามากขนาดพูดอะไรไม่เชื่อ ต้องให้พิสูจน์ไม่จบไม่สิ้น กลายเป็นระแวงเรา คอยเฝ้าพฤติกรรมไปเลย แบบนั้นก็ไม่ไหว

คนเราอยู่ด้วยกัน ก็ต้องแคร์ความรู้สึกกันและกัน เราแคร์เขา จึงไม่ควรปล่อยผ่าน หรือคิดว่าตัวเองไม่ผิด ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ใดๆ แต่นั่นก็ต้องเป็นเขาด้วยที่แคร์เรา ไม่ใช่เอาความคิดตัวเองเป็นที่ตั้ง พอระแวงแล้วจะต้องให้เราทำตามที่เขาต้องการทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจ