คือเราฝันว่าเรากำลังจะกลับบ้านกลับใครอีกคน?  ตอนแรกผู้หญิงที่จะกลับบ้านกลับเราคนขับ ละพอใกล้ถึงบ้านก็ดันมีแยกให้เลือกทางกลับบ้านอีก! เราเลยเลือกขับไปมั่วมากขับไปเท่าไรก็ไม่ถึงบ้าน เราเลยขอเป็นคนขับแทนละคือ ผู้หญิงที่นี่ เราไม่เห็นหน้านะ (เพราะอะไรไม่รู้ ในใจกับความคิดตอนนั้นมันบอกว่า อย่ามองหน้าเด็ดขาด) เราได้แต่มองหลังกับผมผู้หญิงคนนั้น แต่ในใจบอกได้คำเดียวเลยว่าอย่ามองหน้า เหมือนรู้ว่าเป็นเราอะแต่มองยังไงก็คือตัวเราเอง ผู้หญิงคนนั้นเฉยชามากนั้นรถนิ่งๆไม่พูดไม่ลุกลี้ลุกล่น. ต่างจากเราที่อยากกลับบ้านมาก ลุกลี้ลุกล่นมากละในใจตอนนั้นมีความกลัวเกิดขึ้นเยอะมาก พอเราได้ขับรถเราขับแบบเร็วมาก.  แต่ก็ไม่ถึงบ้านสักที เราเลยจอดรถละพูดว่าก็ตื่นดิว่ะนี้ความฝัน เราลับตาเพื่อตื่น แต่ตื่นไม่ได้ ในความฝันฝนตกนักมาก เราเลยร้องไห้ เราขับรถให้ล้มเพื่อจะได้ออกจากฝัน แล้วพยายามจะลับตา ตอนนั้นคือจะลับตาละพูดใจว่าตื่นๆๆๆ ละตอนนั้นเหมือนตาจะไปมองผู้หญิงคนนั้นแต่ไม่เห็นหน้านะผู้หญิงคนนั้นยืนนิ่งๆมองเรานิ่งๆข้างรถที่เราตั้งใจเอาล้มเราเลยข่มตาครั้งสุดท้ายละตะโกนในใจว่าตื่นๆ ละรู้สึกเหมือนมีคนปลุกอะ พอตื่นไม่มีใครปลุกนะพอตื่นขึ้นมาใจเต้นแรงมาก คิดว่าจะไม่ได้ออกจากฝันละ เราคิดว่าตอนนี้กี่โมงละว่ะคือตอนแรกนึกว่าตี3ละ ก็ตื่น คือ22:45น. เลยแบบทำไมในฝันมานานจัง

*พอออกมาละมานั่งคิดว่าทำไมฉันถึงไม่กล้ามองหน้าผู้หญิงคนนั้นว่ะ ทั้งๆทีรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือฉันเอง*

*นี้ฉันกำลังกลัวอะไรอยู่ว่ะ ตอนนี้คือสับสน555*

+*ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ*+