คือก่อนหน้านี้เรามีแข่งบาสรายการใหญ่ค่ะ เราได้เข้าไปชิงที่1 แต่แพ้ด้วยสกอร์ 11-12 เราได้ 11 ณ วันนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเลย แต่กลับมาวันนี้ เราฝันถึง ในฝันเราร้องไห้จนไม่มีน้ำตา ผิดหวังกับตัว เองมากๆ ในฝ

บีมเล่นดีมาก  บอลแรก บอลรับ ดีมาก   แต่ไม่เข้าใจว่าโค๊ชหลงไหลอะไรในตัววารีนิด  มือเลยเน็ตคืบเดียวอย่าเรียกว่าบล๊อกเลยดีกว่า ถ่วงความเจริญทีมแบบสุดๆ แต่ได้รับโอกาสราวพ่อแม่ลงทุนทำท

เรื่องมันมีอยู่ว่าเคยฝันเรื่องนี้หลายครั้งแล้วมาก เป็นฉากเดิมๆ เนื้อเรื่องจะเป็นเเค่ฉากๆจะไม่ปะติดปะต่อเเต่ต้องใช้เวลาซักพักถึงจะกลับมาฝันเรื่องนี้อีกครั้ง เนื้อเรื่องคร่าวๆคือ มีผู้หญิ

วันนี้ปังจริง พีคจริง หมอดินของฉัน ทางไทของฉัน หมวดตี๋ของฉัน ไม่นะ !! เกิดคำถามมากมายเลย โอ๊ยยย !! ลุ้น เครียด เข้าใจแหละว่าวันนี้อาจจะมีฉากรักแทรกเข้ามาบ้าง แต่ก็ต้องเข้าใจว่าถ้าไม่ใส่มาเลย ตัวละครบา

บอย ปกรณ์ เล่นดีมากกก คือเป็นคนดูแต่ดูแล้วเจ็บแทนเลย สงสารอาหลงมาก เห็นหน้าบอยแล้ว เจ็บปวดประหนึ่งตัวเองโดนแทงเองเลย เจนี่ก็น้ำตาสั่งได้จริงๆ แววตาเจ็บปวดมากก น้ำตาไหลพรากเลยเห็นสองคนนี้แสดง บอยกับเจ

เราเห็นข่าวช่วงเที่ยงวันนี้แล้วจุกอก มือสั่น น้ำตาคือมันไหลเองแบบหยุดไม่ได้ สงสารเด็กๆ คุณครู และบรรดาผู้ปกครองมาก ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ขอถามหน่อยเถอะ มันจำเป็นเหรอ ที่จะต้องให้เด็กอนุบาล ที่แต่ล่ะค