ปกติเราเป็นคนที่คุยกับใครเดือนสองเดือนก็คบกันเลย แฟนเก่าที่เลิกไปปีก่อนก็คุยแค่เดือนเดียวแล้วคบกัน ก็คบกันได้สามปี แต่เลิกกันเพราะเราไม่มีเวลาแล้วก็ติดเพื่อนมาก จนเขามีคนอื่น แต่เราเป็นคนไม่โอเคกับเรื่องพวกนี้เลยตัดใจเลิก พอโสดได้ปีกว่า ก็ได้คุยกับคนใหม่ ตอนนี้คุยมา8เดือนแล้ว ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันทุกอย่าง ต่างคนต่างพาไปเจอพ่อแม่แล้ว ไปบ้านกันและกันแล้ว นอนด้วยกันบ้าง ผู้หญิงกับผู้หญิงนะคะ อีกอย่างอายุ22แล้วค่า(แต่ยังไม่เคยมีอะไรกัน) กินข้าวด้วยกันทุกวัน บอกรักบอกคิดถึง มีหวง แต่เขาจะไม่ก้าวก่าย ถ้าหึงก็จะนอยด์ๆแต่ไม่ทะเลาะเลย เขาบอกว่าเขาไม่มีสิทธิ์(ก็ชั้นอยากให้มีเนี่ย แต่ไม่ขอคบสักที!!) แต่ไม่มีสถานะ ใครถามก็คือบอกว่าเป็นพี่น้อง(เราเป็นคนตอบ) แต่ทั้งเราทั้งเขาก็ลงสตอรี่เหมือนเป็นแฟน เห็นหน้าชัดเจน แท้ก เอาที่แท้กลง คือมันเปิดเผยอะ คนนอกส่วนใหญ่ก็คิดว่าคบกันแล้ว แต่เวลาเพื่อนสนิทถามเราก็ต้องตอบว่าก็ยัง เพราะยังไม่ได้คบจริงๆ ตั้งไฮไลท์ไอจีของกันและกันเป็นหัวใจ ก็คือไม่ได้ปิด แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟน บางทีก็เคยพูดแบบติดตลกขึ้นมาบ้าง แบบพูดลอยๆ แต่เขาก็จะพูดประมานว่าก็เรื่อยๆ ในความคิดเราคือ ถ้าเขาไม่อยากเป็นแฟนกับเรา เขาจะคุยจะทำตัวเปิดเผยทำไม คือถ้าเขาแค่กั้กอยากโสดเพื่อจะได้คุยกับคนอื่น เขาก็ไม่น่าจะเปิดตัวเรา เราเลยสับสนค่ะ ว่าเราควรคุยต่อไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าต้องอยู่แบบไม่มีสถานะไปอีกนานแค่ไหน(คือเวลาคนถามมันก็ตอบไม่เต็มปากอะฮืออ มันเป็นฟีลที่อึดอัดนิดหน่อย) แล้วคือที่เรารู้คือเขาโสดมานานมากๆมีแฟนคนแรกแล้วโดนเท(ห้าหกปีแล้ว) เราเลยคิดว่าอาจจะฝังใจอะไรกับคนเก่า หรือโสดจนหวงอิสระอะไรแบบนี้รึเปล่า แต่เคยถามตั้งแต่คุยกันแรกๆแล้วเขาก็ว่าไม่อะไรแล้วจริงๆ(ช่วงแรกที่คุยกันจะเป็นฟีลปรึกษาปรับทุกข์นะคะ เราก็บ่นเรื่องที่เลิกกับแฟนไปก่อนหน้านั้น เราเลยถามเขาว่าเรื่องแฟนเก่าเขาเป็นยังไง เขาก็เลยเล่าให้ฟังว่าแฟนคนแรกนานแล้ว เขาโดนเท แต่ไม่อะไรแล้ว

โดยรวมแล้วอยากถามว่ามีใครที่เป็นแบบคนคุยของเราไหม เปิดตัวแล้วว่าจริงจัง ทำตัวเหมือนเป็นแฟน แต่คือยังไม่ได้อยากเป็นแฟน อยากทราบมุมมองของคนอื่นค่ะ
เราไม่อยากเลิกคุยกันเพราะเรื่องที่เราฟุ้งซ่าน เพราะเขาน่ารักมาก คือจะ9เดือนแล้ว สำหรับเราเขายังน่ารักเหมือนวันแรกเลย ไม่มีโปร ไม่น้อยลง มีแต่พอดีกับน่ารักมากขึ้นเป็นช่วงๆ แหะๆ หรือใครคิดว่าเรายึดติดกับสถานะมากเกินไป ก็อยากให้บอกให้เตือนได้เลยค่ะ เพราะปรึกษาเพื่อนแล้วไม่รอดจริงๆ สังคมเราติดตลกมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องอกหักน้ำตาท่วมก็จะไม่ค่อยจริงจังในการให้คำปรึกษาเท่าไหร่ สังคมเราถนัดปลอบมากกว่าแนะนำค่ะ;-;