คือเรานอนอยู่ดีๆแฟนก็ขุดเรื่องเก่ามาทะเลาะอีกแล้วค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเกือบ2ปีก่อนเราเคยขอให้เพื่อนแฟนพาเราไปซื้อของให้หน่อยเพราะเราเจ็บแขนมากๆแล้วเพื่อนแฟนเราไม่มีรถไปหาแฟนเขาด้วย ละเป็นทางผ่านบ้านแฟนเขาพอดี พอซื้อของเสร็จก็ส่งเพื่อนแฟนที่บ้านแฟนเขา ละแฟนเรามารู้ว่าเราไปส่งเพื่อนแฟนที่บ้านแฟนเขา แฟนเราก็เลยไม่พอใจ แต่ตอนนั้นเราขอโทษแล้วยอมรับผิดแล้ว สัญญาแล้วว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแน่ๆ แล้วเราก็ไม่ยุ่งอะไรกับเพื่อนแฟนอีกเลย รวมถึงไม่ยุ่งอะไรกับเพื่อนเราที่เป็นผู้ชายด้วยอีกเลยจนมันผ่านมาปีกว่าๆแล้ว แล้ววันนี้แฟนเราก็ขุดมาทะเลาะอีกครั้ง เพราะแฟนเราต้องไปทำงานนอกพื้นที่หลายวันเขาเลยกลัวว่าเราจะไปมีใคร ทั้งๆที่ตลอดที่ผ่านมาเราทำตัวดีมาตลอด รักเขาคนเดียวมาตลอด ดูแลเขาดีมาตลอด เป็นห่วงเขาตลอด ชัดเจนกับเขามาตลอด แต่เขามองข้ามผ่านมันทุกข้อเลยค่ะ เขาเหมือนคนตาบอดที่ไม่เคยมองเห็นความพยายามที่เราทำให้ เขามองแต่ความคิดตัวเองว่าเราจะมีใครได้ตลอดเวลา ทั้งๆที่เราอยู่แต่บ้าน ทำงานก็ทำงานกับพ่อแม่ เลิกงานมาเหนื่อยๆกลับบ้านมาก็นอนอยู่แต่บ้านอย่างเดียว เขาคอยตามเช็คทุกครั้งที่กลับมาจากทำงานนอกพื้นที่ แรกๆก็เข้าใจว่าเขาแค่หวงเราเฉยๆมั้ง พอหลังๆมากๆเข้าเขาทำให้เรารู้สึกว่าเขาไม่เคยไว้ใจในตัวเราเลยแม้แต่วินาทีเดียว ทุกครั้งที่เช็คโทรศัพท์เขาบอกเสมอว่าตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เราไม่แน่ใจแล้วว่านี่คือการตัดไฟตั้งแต่ต้นลมหรือเป็นการตัดขาดตั้งแต่ต้นสัมพันธ์กันแน่ เคยบอกเลิกไปหลายครั้งแล้วนะคะแต่ไม่รู้ว่าอะไรมารั้งเราไว้ ทั้งที่เขาไม่มีความดีอะไรเลยที่จะมาใช้รั้งเราไว้แต่เราก็ยังอยู่กับเขา จะเลือกยังไงดี เจ็บแต่จบ หรือ ไม่จบแต่เจ็บไปอีกนานดีคะ อันนี้ขอคนที่ให้ความรู้สาระจริงๆหน่อยนะคะ จะติตรงไหนพิมพ์ได้เลยแต่ขอให้ใช้ถ้อยคำดีๆก็พอค่ะ