เราเคยมีเพื่อนสนิทคนนึงค่ะ ขอเรียกว่า ไอ่ก.นะคะ เรากับไอ่ก.เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยอนุบาลค่ะ แล้วพอตอนเรียนป.2 เราต้องย้ายไปเรียนที่กทม.ในช่วงกลางปีการศึกษา เมื่อผ่านไป6ปี เรากลับมาเรียนม.ต้นที่รร.เดิมที่เคยเรียนค่ะ เรากับมันเลยเริ่มสนิทกันมากขึ้น มันเป็นคนขาว ผอม เรียนเก่ง สูงมาก วาดรูปเก่ง นิสัยดีมากกค่ะ มันมักจะช่วยเหลือเราในทุกๆเรื่องค่ะ การบ้านที่เราทำไม่ได้ มันก็จะช่วยสอนจนเราเข้าใจและทำได้ เราได้เป็นตัวแทนรร.ไปแข่งศาสตร์คณิตในชีวิตประจำวัน ส่วนมันได้เป็นตัวแทนรร.ไปแข่งวาดภาพระบายสี ตอนม.3 เรากับมันได้ไปแข่งขันต่อที่จ.เพชรบูรณ์ ระหว่างทางครูเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนมเรากับมันไม่ขาด เรากับมันแข่งคนละวัน คนละรร. เราแข่งก่อนมันก็ต้องไปให้กำลังใจอยู่หน้าห้องรอเราแข่งเสด ผลปรากฏว่า เราคว้าที่3ระดับภาคเหนือมาได้ และได้ไปแข่งต่อระดับประเทศที่กทม.ค่ะ พอถึงวันที่มันต้องเข้าแข่งขันบ้าง เราก็ต้องไปให้กำลังใจมันบ้างค่ะ ผลออกมาว่า มันไม่ได้ต่อค่ะ หลังจากกลับมานั้น ครูก็ต้องติวให้เราต่อ ครูบอกว่า จะเอามันไปเป็นพี่เลี้ยงดูแลเราตอนไปแข่งที่กทม.ด้วยเพราะครูคงเห็นว่าเรากับมันสนิทกันมากมั้งค่ะ55 เราเป็นรายการเดียวที่ได้ไปต่อในระดับประเทศผอ.ลงทุนจองคอนโดเป็นที่พักให้เลยค่ะ55 พอถึงตอนที่เราต้องไปแข่งจริงๆเดินทางโดยรถตู้ ครูก็ซื้อขนมตุนให้เราแบ่งกันกินตลอดทาง พอถึงวันแข่งเราใช้เวลาแข่ง1ชม.ก็เสด แล้วก็นอนค้างอีกคนนึงก็กลับ ก่อนกลับครูได้จอดแวะเที่ยวประตูน้ำเพื่อช้อปปิ้งแล้วก็แวะบิ้กซีซื้อของฝากค่ะ ผลการแข่งขันออกมาว่าเราได้ที่5ระดับประเทศ จาก11รร.ทั่วประเทศค่ะ
ตอนนั้นเราภูมิใจในตัวเองมาก ที่ได้ทำชื่อเสียงให้กับรร. พอม.4เรากับมันเรียนต่อคนละสาย คนละรร. เราเรียนสายศิลป์ทั่วไป ส่วนมันเรียนสายวิทย์-คณิตค่ะ
แต่เราก็ยังไปหามันที่บ้านอยู่บ้าน มันก็เล่าเรื่องที่รร.มันให้ฟัง เอารูปเพื่อนมันให้ดู แนะนำให้เราไปติดตาม ทุกครั้งที่เรามีการบ้านวาดรูป เราก็จะไปขอให้มันช่วยทำให้ มันก็ทำนะ55 เวลาเรามีการบ้านคณิตศาสตร์ ไปให้มันช่วยสอน มันก็สอนอย่างไม่ลังเลแล้วมันก็สอนเข้าใจด้วยนะ (เข้าใจกว่าครูที่สอนเราจริงๆซะอีก55)พอจบม.6 มันก็อ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัย แล้วมันติดสองที่ คือ ม.ราชภัฏเชียงราย และมพ.ค่ะ มันเลือกเรียนมพ.ค่ะ ส่วนเราน่ะหรอ พอจบม.6แล้ว เราเลือกเรียนต่อปวส.บัญชีที่วิทลัยข้างรร.ที่เราพึ่งจบมานั่นแหละค่ะ แล้วมันก็เริ่มเปลี่ยนไปค่ะ เวลามันกลับมาบ้านมันก็จะมาแบบเงียบมากค่ะ ถ้าป้ามันไม่บอกเราว่ามันมาบ้าน เราก็จะไม่รู้เลย เวลาเราทักแชทไปถามมันว่า กลับบ้านหรอ อยู่บ้านมั้ย จะเข้าไปหา มันก็บอกว่า ไม่อยู่ จะไปน่าน บลาๆๆ แล้วตอนนี้ยิ่งหนักไปอีก คือเราขับรถสวนทางกับมันบ่อยมาก แต่มันกลับทำเมินใส่เรา (เราคิดไปเองรึป่าวว่ะ!!)เราเลยทักแชทไปถามมันว่า เหมือนเราจะขี่รถสวนทางกันบ่อยนะช่วงนี้ มันบอกเราว่า ก็มันมาฝึกสอนที่รร.ที่มันเคยเรียนตอนม.ปลายเราบอกมันว่า ว่างๆเจอกันหน่อยมั้ย ไม่ได้เม้ามอยกันนานแล้ว มันตอบกลับว่า ไม่ว่างเลย ไม่มีวันว่างหรอก งานเยอะมาก บลาๆ

มันจะเป็นข้ออ้างรึป่าวค่ะ หรือว่ามันจะไม่ว่างจริงๆ เราควรทำยังไงดีค่ะ