สวัสดีค่ะ 🙏🏻
คือตอนนี้จขกท.ทะเลาะกับคุณพ่ออยู่ค่ะ (ตัดขาดกันด้วยคำพูด เพราะก็เจอหน้ากันบ่อยแต่ไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ตัดขาดกันด้วยคำพูดประมาณนี้)
คือเรื่องเริ่มจากเขาทำร้ายร่างกายคุณแม่ของเราค่ะ วันนั้นคุณแม่ขับรถออกจากบ้านมาหาเรา บอกว่าทะเลาะกับพ่อไม่อยากเข้าบ้าน เราเลยให้เขาอยู่กับเรา เล่นกับหลาน พาออกไปข้างนอก จนค่ำค่อยกลับ (เขายืนยันจะกลับเพราะกลัวมีปัญหาหนักกับพ่ออีก) แล้วเขาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ ถึงได้เห็นว่าที่แขนเขา มีรอยช้ำ และมีรอยถลอกเหมือนโดนอะไรบาดหลายรอย เรารีบไปจับแขนมาดู ถามว่าโดนอะไร เขาเงียบไม่ตอบ
แต่พ่อที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ บอกว่า "ป๊าทำเอง"
ตอนนั้นทำเราปรี๊ดแตก ก็ถามไปว่าทำๆ ไม
และปรี๊ดแตกยิ่งขึ้นเมื่อเค้าบอกวา เค้าแค่ตีเบาๆ ไม่ได้ตีแรงเลยซักนิด ไม่ได้คิดว่าจะมีแผล
เราโกรธมากค่ะ แล้วเค้าก็บอก "เออxxx(คำหยาบ)ขอโทษ" เราเลยบอกให้เค้าขอโทษแม่ แต่เค้าบอกว่า เค้าขอโทษเราที่เค้ามาตีแม่เรา แต่เค้าจะไม่ขอโทษแม่ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด
แล้วเราก็ยืนเถียงกันยาวๆ เลยค่ะ มีการใช้วาจารุนแรง แต่เราไม่พูดหยาบคายเลยนะคะ มีแต่เค้าพูดหยาบคายฝั่งเดียว
เราก็บอกตัดขาดเค้าไปค่ะ ว่าเราขอตัดพ่อลูกกันตรงนี้ อย่ามาทำร้ายร่างกายแม่ฉัน แลเวฉันจะไม่ไปยุ่งอะไรกับคุณทั้งนั้น แล้วเค้าก็หาว่าเราขู่เค้าค่ะ
จบกันที่แม่ไปตามพี่ชายเรามาลากเราออกจากบ้านแล้วขับมาส่งเราที่บ้าน
ทุกวันนี้เราก็ยังไปหาแม่เราอยู่ ซื้ออาหารไปให้แม่ พาแม่ออกไปข้างนอก โดยที่ไม่ยุ่งกับเขา ไม่พูดไม่คุยไม่มองหน้า (คือพอบอกให้แม่ย้ายออกมา แม่ก็กลัวเขาตามไปค่ะ แม่ก็ไม่อยากไปอยู่กับเราหรือพี่ชาย บอกเกรงใจพวกเรา พยายามตื๊อก็แล้ว เค้าดื้อค่ะ)
หรือพ่อเราเค้าเคยป่วยเข้ารพ.เราก็เป็นคนเดียวในบ้านที่ไม่ไปเยี่ยมเลยซักวัน
คิดว่าถ้าเสียไปก็จะไม่ไปเผาด้วยนะคะ รอยแผลที่แขนแม่มันติดตามากๆ
เมื่อก่อนก็เคยมีเรื่องทำร้ายร่างกายแบบนี้ค่ะ เจอบ่อยมากช่วงเราป.1-2 แม่บอกทนเพราะมีเรากับพี่ แล้วก็เงียบไป จนตอนนี้เรากับพี่ชายมีครอบครัวกันแล้วมาเจอเรื่องแบบนี้อีก โกรธจริงๆค่ะ นึกจนถึงตอนนี้เองก็ยังโกรธอยู่ ทำใจให้หายโกรธไม่ได้เลยค่ะ
พ่อเราเลี้ยงเราจนอายุ11-12ค่ะ หลังจากนั้นเขาก็หายไประยะนึง เราอยู่กับแม่ แล้วเค้าก็กลับมา แต่เราหาเลี้ยงตัวเองตลอดตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้อยู่แล้วค่ะ เค้าเคยตีพี่ชายเราจนก้นเป็นแผล บวม เข้ารพ.มาแล้วด้วย
เรารู้สึกว่าเค้าไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเค้าได้ มันอันตรายและเราไม่อยากจะยุ่งกับเค้า เลยตัดขาดกันมาตั้งแต่ตอนนั้น
จนตอนนี้พี่ชายมาถามค่ะ ว่าไม่คิดจะคุยกับพ่อบ้างเหรอ? เราตอบว่าไม่
พี่ชายบอกยังไงก็ตัดกันไม่ขาดหรอก
แต่เราไม่คิดแบบนั้นค่ะ เราว่าต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งกันอีกก็น่าจะตัดได้แล้ว
เรารู้สึกว่าเรารักแม่มากกว่าตั้งแต่ตอนเด็กๆ แล้ว พอเจอเรื่องที่เค้าทำร้ายร่างกายแม่เราก็เลยรับไม่ได้ แล้วก็เสียใจที่แม่ยังทนอยู่ด้วยค่ะ...
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
รู้สึกอยากระบายมากๆ 55555
ใครเคยตัดขาดกับคนในครอบครัวจริงๆ บ้างคะ?
คือตอนนี้จขกท.ทะเลาะกับคุณพ่ออยู่ค่ะ (ตัดขาดกันด้วยคำพูด เพราะก็เจอหน้ากันบ่อยแต่ไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ตัดขาดกันด้วยคำพูดประมาณนี้)
คือเรื่องเริ่มจากเขาทำร้ายร่างกายคุณแม่ของเราค่ะ วันนั้นคุณแม่ขับรถออกจากบ้านมาหาเรา บอกว่าทะเลาะกับพ่อไม่อยากเข้าบ้าน เราเลยให้เขาอยู่กับเรา เล่นกับหลาน พาออกไปข้างนอก จนค่ำค่อยกลับ (เขายืนยันจะกลับเพราะกลัวมีปัญหาหนักกับพ่ออีก) แล้วเขาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ ถึงได้เห็นว่าที่แขนเขา มีรอยช้ำ และมีรอยถลอกเหมือนโดนอะไรบาดหลายรอย เรารีบไปจับแขนมาดู ถามว่าโดนอะไร เขาเงียบไม่ตอบ
แต่พ่อที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ใกล้ๆ บอกว่า "ป๊าทำเอง"
ตอนนั้นทำเราปรี๊ดแตก ก็ถามไปว่าทำๆ ไม
และปรี๊ดแตกยิ่งขึ้นเมื่อเค้าบอกวา เค้าแค่ตีเบาๆ ไม่ได้ตีแรงเลยซักนิด ไม่ได้คิดว่าจะมีแผล
เราโกรธมากค่ะ แล้วเค้าก็บอก "เออxxx(คำหยาบ)ขอโทษ" เราเลยบอกให้เค้าขอโทษแม่ แต่เค้าบอกว่า เค้าขอโทษเราที่เค้ามาตีแม่เรา แต่เค้าจะไม่ขอโทษแม่ เพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด
แล้วเราก็ยืนเถียงกันยาวๆ เลยค่ะ มีการใช้วาจารุนแรง แต่เราไม่พูดหยาบคายเลยนะคะ มีแต่เค้าพูดหยาบคายฝั่งเดียว
เราก็บอกตัดขาดเค้าไปค่ะ ว่าเราขอตัดพ่อลูกกันตรงนี้ อย่ามาทำร้ายร่างกายแม่ฉัน แลเวฉันจะไม่ไปยุ่งอะไรกับคุณทั้งนั้น แล้วเค้าก็หาว่าเราขู่เค้าค่ะ
จบกันที่แม่ไปตามพี่ชายเรามาลากเราออกจากบ้านแล้วขับมาส่งเราที่บ้าน
ทุกวันนี้เราก็ยังไปหาแม่เราอยู่ ซื้ออาหารไปให้แม่ พาแม่ออกไปข้างนอก โดยที่ไม่ยุ่งกับเขา ไม่พูดไม่คุยไม่มองหน้า (คือพอบอกให้แม่ย้ายออกมา แม่ก็กลัวเขาตามไปค่ะ แม่ก็ไม่อยากไปอยู่กับเราหรือพี่ชาย บอกเกรงใจพวกเรา พยายามตื๊อก็แล้ว เค้าดื้อค่ะ)
หรือพ่อเราเค้าเคยป่วยเข้ารพ.เราก็เป็นคนเดียวในบ้านที่ไม่ไปเยี่ยมเลยซักวัน
คิดว่าถ้าเสียไปก็จะไม่ไปเผาด้วยนะคะ รอยแผลที่แขนแม่มันติดตามากๆ
เมื่อก่อนก็เคยมีเรื่องทำร้ายร่างกายแบบนี้ค่ะ เจอบ่อยมากช่วงเราป.1-2 แม่บอกทนเพราะมีเรากับพี่ แล้วก็เงียบไป จนตอนนี้เรากับพี่ชายมีครอบครัวกันแล้วมาเจอเรื่องแบบนี้อีก โกรธจริงๆค่ะ นึกจนถึงตอนนี้เองก็ยังโกรธอยู่ ทำใจให้หายโกรธไม่ได้เลยค่ะ
พ่อเราเลี้ยงเราจนอายุ11-12ค่ะ หลังจากนั้นเขาก็หายไประยะนึง เราอยู่กับแม่ แล้วเค้าก็กลับมา แต่เราหาเลี้ยงตัวเองตลอดตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้อยู่แล้วค่ะ เค้าเคยตีพี่ชายเราจนก้นเป็นแผล บวม เข้ารพ.มาแล้วด้วย
เรารู้สึกว่าเค้าไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเค้าได้ มันอันตรายและเราไม่อยากจะยุ่งกับเค้า เลยตัดขาดกันมาตั้งแต่ตอนนั้น
จนตอนนี้พี่ชายมาถามค่ะ ว่าไม่คิดจะคุยกับพ่อบ้างเหรอ? เราตอบว่าไม่
พี่ชายบอกยังไงก็ตัดกันไม่ขาดหรอก
แต่เราไม่คิดแบบนั้นค่ะ เราว่าต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งกันอีกก็น่าจะตัดได้แล้ว
เรารู้สึกว่าเรารักแม่มากกว่าตั้งแต่ตอนเด็กๆ แล้ว พอเจอเรื่องที่เค้าทำร้ายร่างกายแม่เราก็เลยรับไม่ได้ แล้วก็เสียใจที่แม่ยังทนอยู่ด้วยค่ะ...
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
รู้สึกอยากระบายมากๆ 55555