ช่วงนี้ก็โอกาสทองของเหล่าส้มมุ้งมิ้งทั้งหลายครับ สถานการณ์ไวรัสเป็นใจ IO ส้ม ทั้งหลายปฏิบัติงานกันหนักนิ้วแทบล๊อคเป็นราย ๆ ไป ตีเหล็กต้องตีตอนร้อนครับ ที่เคยแอบ เคยซ่อน ก็เปิดเผยด้วยกันออกมาแล้ว จ่าดราม่า นี่ทำงานหนักกว่าเพื่อนเลย จริงมันต้องลงถนนมาเป็นแกนนำเต็มตัวได้แล้ว หน้าตาก้ละม้ายคล้ายแป๊ะลิ้มอาจทำการสำเร็จก็ได้ ส่วนนักข่าวอภิสิทธิ์ชนติดคุกแป๊บเดียวก็ได้ออก ก็ออกอาการน้ำตาซึมตามบท หวังบขย่มรัฐบาลเต็มที่ ไม่ทำตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำตอนไหนแล้ว บรรดาลิ่วล้อ IO ส้ม ก็ขยันทำงาน ตามเฟส ตามไลน์ ตามทวิตเตอร์ ชบาเหลืองชอบอ่านอ่านแล้วสนุก อ่านแล้วฮาดี แต่ยังไงก็ไม่อิน
เอาล่ะ สิ่งที่ชบาเหลืองอยากจะบอก IO ส้ม คือเรื่องจำนวนกับเรื่องปริมาณครับ ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เรียนเลข เรียนคณิต กันแบบไหน คืออยากจะบอกให้รู้ไว้นะครับ
"จำนานในโลกไซเบอร์ ไม่เท่ากับ จำนวนคนในโลกแห่งความเป็นจริง"
เป็นหลักที่ต้องจำใส่ใจไว้เลยนะครับ ไม่งั้นก็โดนหลอกจะทำอะไรไม่สำเร็จสักที ซึ่งส่วนมากก็หลอกกันเองไปมานั่นแหละ เอาง่ายถ้าจำนวนในโลกไซเบอร์มีเท่าไรให้เอา ร้อยหรือพัน หารไปเลยครับ นั่นจะใกล้เคียงกับจำนวนคนจริงมากกว่า อย่าให้เลขมันหลอกตา กลุ่มเอย เพจเอย อะไรเอย ที่ดูเยอะ ๆ ในโลกไซเบอร์ให้เอาร้อยเอาพันหารเพราะ เลขพวกนี้ปั่นได้ ซื้อได้ เคยเห็นธุรกิจซื้อไลค์ ซื้อสมาชิก กันใช่ไหมครับ IO ส้มจะถนัดงานพวกนี้อยู่แล้ว
แต่การมียอดเยอะในเนท สำหรับสนามรบทางการเมืองบอกเลยว่าแทบไร้ประโยชน์ครับ สนามรบทางการเมืองการคว้าชัย ใช้จำนวนคนจริงครับ คนจริง ๆ ตัวเป็น ๆ เท่านั้นเป็นผู้กำหนดความเป็นไปทางการเมือง ถามแดงถามสลิ่มดูครับ สลิ่มมีชัยทางการเมืองเพราะการลงถนนด้วยคนเป็น ๆ คนจริง ๆ ไม่ใช่คนหลอก ๆ แดงเบิกตังค์จากนายใหญ่ได้เพราะใช้จำนวนคนจริง ๆ คนเป็น ๆ ไปเบิกตังค์กับนายใหญ่ (แต่ไม่ชนะทางการเมืองเพราะไม่มีอุดมการณ์มีแต่อุดมกิน)
อยากให้พวกส้มตื่นครับ เห็นคำปลอดประโลบใจคนแพ้แบบ
"คนรุ่นใหม่เติบโตขึ้นทุกวันเราจะมีชัยเพราะปริมาณเรามากขึ้นเรื่อย ๆ จะมาแทนคนแก่ ๆ"
โถ ฮากร๊ากกกก เลยละครับ ไอ้เรื่องขี้ตู่ ขี้เคลม นี่ยกให้ส้ม คืออยากจะบอกว่าเด็กรุ่นใหม่ ดี ๆ ก็มีเยอะครับ พวกนี้พ่อแม่เลี้ยงดูสั่งสอนดี ไม่หยาบคาย ก้าวร้าว ไม่มีปม มีปัญหาอะไร เด็กพวกนี้มีจำนวนมากกว่ามุ้งมิ้งส้มเยอะครับ ตื่นจากฝันอย่าตู่เอาคนที่เค้าไม่อยากยุ่งด้วยมาเป็นพวก เลิกนิสัยแบบนี้ได้แล้วครับ
หัดยอมรับความจริงว่าพวกตัวเองมีน้อย เป็นกลุ่มน้อยของสังคม ควรหาทางชนะด้วยวิธีสร้างสรรค์ดีกว่าครับ เห็นที่ทำ ๆ มาไม่มีอะไรเรียกว่าสร้างสรรค์เลย
- ปั่นเฟคนิวส์
- ด่าหยาบคาย
- ไม่คิดทำมาหากิน ชีวิตขอแต่รับบริจาค
- โหนคนดัง คือพวกตัวเองโนเนม ไม่มีคนรู้จักไม่มีใครสนใจ ก็ต้องไประรานคนดังให้เค้ามาเป็นพวก
- สร้างศัตรูไปทั่ว ทุกคนต้องเห็นตามฉัน ห้ามคิดต่าง ฉันเป็นศูนย์กลางจักรวาล
ฯลฯ
พฤติกรรมพวกนี้เลิกเถอะครับ ดูไปยังไงก็ไม่ชนะ กลายเป็นตัวตลกไปเปล่า ๆ ในสงครามจริง ภาคปฏิบัติกำหนดทุกสิ่งครับ จะวางแผน ทฤษฎีเลิศเลิศ แค่ไหน แต่รบจริงแพ้ก็ไร้ประโยชน์ ผลการรบในสนามรบจริงเป็นตัวกำหนด แพ้เลือกตั้งก็ยอมรับว่าแพ้เถอะครับ ถ้าเป็นชนส่วนมากจริง ก็คงตั้งรัฐบาลได้มีนายกชื่อนาทอนผู้ใช้ตลับเมตรขั้นเทพไปแล้ว แต่นี่อะไรแพ้แล้วพาล คอยแต่จะก่อกวนคนทำงาน ไม่ไหวครับ ไม่ไหว อยากให้ทำอะไรที่สร้างสรรค์มากกกว่าครับ วิธีด่า วิธีด้อยค่า วิธีป่วน มันใช้ไม่ได้แล้วครับ ล้มลุงยาก ต้องใช้วิธีที่ดีกว่า อารยะกว่านี้ครับ
ครับชบาเหลืองก็เอาใจช่วย ส้มมุ้งมิ้งอยู่นะครับ หาอะไรใหม่ ๆ สร้างสรรค์มาสู้บ้าง วิธีที่น่ารังเกียจก็เลิกทำเถอะครับ
ชบาเหลืองสอนน้อง IO ส้ม
ช่วงนี้ก็โอกาสทองของเหล่าส้มมุ้งมิ้งทั้งหลายครับ สถานการณ์ไวรัสเป็นใจ IO ส้ม ทั้งหลายปฏิบัติงานกันหนักนิ้วแทบล๊อคเป็นราย ๆ ไป ตีเหล็กต้องตีตอนร้อนครับ ที่เคยแอบ เคยซ่อน ก็เปิดเผยด้วยกันออกมาแล้ว จ่าดราม่า นี่ทำงานหนักกว่าเพื่อนเลย จริงมันต้องลงถนนมาเป็นแกนนำเต็มตัวได้แล้ว หน้าตาก้ละม้ายคล้ายแป๊ะลิ้มอาจทำการสำเร็จก็ได้ ส่วนนักข่าวอภิสิทธิ์ชนติดคุกแป๊บเดียวก็ได้ออก ก็ออกอาการน้ำตาซึมตามบท หวังบขย่มรัฐบาลเต็มที่ ไม่ทำตอนนี้ก็ไม่รู้จะทำตอนไหนแล้ว บรรดาลิ่วล้อ IO ส้ม ก็ขยันทำงาน ตามเฟส ตามไลน์ ตามทวิตเตอร์ ชบาเหลืองชอบอ่านอ่านแล้วสนุก อ่านแล้วฮาดี แต่ยังไงก็ไม่อิน
เอาล่ะ สิ่งที่ชบาเหลืองอยากจะบอก IO ส้ม คือเรื่องจำนวนกับเรื่องปริมาณครับ ไม่รู้ว่าเด็กสมัยนี้เรียนเลข เรียนคณิต กันแบบไหน คืออยากจะบอกให้รู้ไว้นะครับ
"จำนานในโลกไซเบอร์ ไม่เท่ากับ จำนวนคนในโลกแห่งความเป็นจริง"
เป็นหลักที่ต้องจำใส่ใจไว้เลยนะครับ ไม่งั้นก็โดนหลอกจะทำอะไรไม่สำเร็จสักที ซึ่งส่วนมากก็หลอกกันเองไปมานั่นแหละ เอาง่ายถ้าจำนวนในโลกไซเบอร์มีเท่าไรให้เอา ร้อยหรือพัน หารไปเลยครับ นั่นจะใกล้เคียงกับจำนวนคนจริงมากกว่า อย่าให้เลขมันหลอกตา กลุ่มเอย เพจเอย อะไรเอย ที่ดูเยอะ ๆ ในโลกไซเบอร์ให้เอาร้อยเอาพันหารเพราะ เลขพวกนี้ปั่นได้ ซื้อได้ เคยเห็นธุรกิจซื้อไลค์ ซื้อสมาชิก กันใช่ไหมครับ IO ส้มจะถนัดงานพวกนี้อยู่แล้ว
แต่การมียอดเยอะในเนท สำหรับสนามรบทางการเมืองบอกเลยว่าแทบไร้ประโยชน์ครับ สนามรบทางการเมืองการคว้าชัย ใช้จำนวนคนจริงครับ คนจริง ๆ ตัวเป็น ๆ เท่านั้นเป็นผู้กำหนดความเป็นไปทางการเมือง ถามแดงถามสลิ่มดูครับ สลิ่มมีชัยทางการเมืองเพราะการลงถนนด้วยคนเป็น ๆ คนจริง ๆ ไม่ใช่คนหลอก ๆ แดงเบิกตังค์จากนายใหญ่ได้เพราะใช้จำนวนคนจริง ๆ คนเป็น ๆ ไปเบิกตังค์กับนายใหญ่ (แต่ไม่ชนะทางการเมืองเพราะไม่มีอุดมการณ์มีแต่อุดมกิน)
อยากให้พวกส้มตื่นครับ เห็นคำปลอดประโลบใจคนแพ้แบบ
"คนรุ่นใหม่เติบโตขึ้นทุกวันเราจะมีชัยเพราะปริมาณเรามากขึ้นเรื่อย ๆ จะมาแทนคนแก่ ๆ"
โถ ฮากร๊ากกกก เลยละครับ ไอ้เรื่องขี้ตู่ ขี้เคลม นี่ยกให้ส้ม คืออยากจะบอกว่าเด็กรุ่นใหม่ ดี ๆ ก็มีเยอะครับ พวกนี้พ่อแม่เลี้ยงดูสั่งสอนดี ไม่หยาบคาย ก้าวร้าว ไม่มีปม มีปัญหาอะไร เด็กพวกนี้มีจำนวนมากกว่ามุ้งมิ้งส้มเยอะครับ ตื่นจากฝันอย่าตู่เอาคนที่เค้าไม่อยากยุ่งด้วยมาเป็นพวก เลิกนิสัยแบบนี้ได้แล้วครับ
หัดยอมรับความจริงว่าพวกตัวเองมีน้อย เป็นกลุ่มน้อยของสังคม ควรหาทางชนะด้วยวิธีสร้างสรรค์ดีกว่าครับ เห็นที่ทำ ๆ มาไม่มีอะไรเรียกว่าสร้างสรรค์เลย
- ปั่นเฟคนิวส์
- ด่าหยาบคาย
- ไม่คิดทำมาหากิน ชีวิตขอแต่รับบริจาค
- โหนคนดัง คือพวกตัวเองโนเนม ไม่มีคนรู้จักไม่มีใครสนใจ ก็ต้องไประรานคนดังให้เค้ามาเป็นพวก
- สร้างศัตรูไปทั่ว ทุกคนต้องเห็นตามฉัน ห้ามคิดต่าง ฉันเป็นศูนย์กลางจักรวาล
ฯลฯ
พฤติกรรมพวกนี้เลิกเถอะครับ ดูไปยังไงก็ไม่ชนะ กลายเป็นตัวตลกไปเปล่า ๆ ในสงครามจริง ภาคปฏิบัติกำหนดทุกสิ่งครับ จะวางแผน ทฤษฎีเลิศเลิศ แค่ไหน แต่รบจริงแพ้ก็ไร้ประโยชน์ ผลการรบในสนามรบจริงเป็นตัวกำหนด แพ้เลือกตั้งก็ยอมรับว่าแพ้เถอะครับ ถ้าเป็นชนส่วนมากจริง ก็คงตั้งรัฐบาลได้มีนายกชื่อนาทอนผู้ใช้ตลับเมตรขั้นเทพไปแล้ว แต่นี่อะไรแพ้แล้วพาล คอยแต่จะก่อกวนคนทำงาน ไม่ไหวครับ ไม่ไหว อยากให้ทำอะไรที่สร้างสรรค์มากกกว่าครับ วิธีด่า วิธีด้อยค่า วิธีป่วน มันใช้ไม่ได้แล้วครับ ล้มลุงยาก ต้องใช้วิธีที่ดีกว่า อารยะกว่านี้ครับ
ครับชบาเหลืองก็เอาใจช่วย ส้มมุ้งมิ้งอยู่นะครับ หาอะไรใหม่ ๆ สร้างสรรค์มาสู้บ้าง วิธีที่น่ารังเกียจก็เลิกทำเถอะครับ