ชื่อเดียวเอี่ยวทุกเรื่อง ‘ ขอโทษ.. ’ (สองตอนจบ)

กระทู้สนทนา

ลมละเลียด  ใบไม้โบก  นกกระจิบเย้าหยอก  นกกระจอกอยู่ไม่สุข  แสงตะวันแยงตา  ท้องฟ้าแจ่มใส  เงาต้นกระโดนร่มรื่น ไม่ร้อนและไม่หนาว  หนาวอย่างนั้นหรือ? มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่กลางเดือนพฤษภาคมอย่างวันนี้ อุณหภูมิไทยแลนด์จะตีลังกาติดลบ  ฉะนั้น หมู่บ้านไกลปืนเที่ยงอย่างบ้านเห็ดละโงก  บ้านโสกก้านเหลียง  บ้านโคกนํ้าเกลี้ยง  บ้านนาวังเวิน ไม่ต้องไปคิดฝันให้หิมะมันตกหรอก มันจะมีก็แต่ลูกเห็บพญานาคเท่านั้นแหละ ที่จะมาเยือน

ณ โคนต้นกระโดน‘บ้านโคกนํ้าเกลี้ยง’

‘ปู่จันจี’
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ยกแฟ้มกระดาษสีหม่นขึ้นตลบหน้า  ถึงแม้กระดาษเหล่านั้นจะเคยเป็นแผ่นโฆษณายาฆ่าหญ้า  ยาฆ่าไส้เดือน~ไส้ดาว  ยาฆ่าหอย(เชอรี่)  ยาฆ่าหนู หรือแม้กระทั่งยาดองเหล้าที่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ แต่ปู่จันจีกลับเห็นว่ามันมีประโยชน์ ไม่มีได้อย่างไร ในเมื่อมันไม่ต้องเสียเงินซื้อแม้แต่สลึงเดียว ด้านหลังกระดาษยาเพชฌฆาตเหล่านั้น แค่ตลบฝ่ากระดาษขึ้นมา ก็สามารถเขียนข้อมูลคนไข้สารพันก่อนเก็บเข้าไฟล์สารเพได้แล้ว

ชายแก่ชุดขาว ผมขาว คิ้วขาว หนวดขาว เคราขาว ริ้วรอยบนใบหน้าอวดกาลเวลาของชีวิตชัดเจน ริมฝีปากแตกระแหงขมุบขมิบไล่แมงหวี่บนหนวดด้วยความยับยั้งชั่งใจ นั่นเป็นสิ่งซึ่งบ่งบอกให้รู้ว่า‘เขา’ยึดมั่นในศีลห้าข้อที่หนึ่ง ‘ ปาณาติปาตา เวรมณี ... ’ เสมอมา นับเป็นบุญของพวกเอ็งยิ่งนัก... ไอ้พวกหวี่เวรมณี ...

แม้ตอนนี้สถาบันวิเคราะห์โรคทางจิตจะดูร่มรื่น แต่อาการปู่จันจีกลับดูไม่ค่อยจะรื่นรมย์

‘ปู่หมอ’ค่อย ๆ ลําดับความจําถึงคนไข้รายล่าสุด เมื่อวาน ..

‘ทิดอ๊าก’
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คือชื่อเรียกขานของบุรุษร่างกำยำที่มาพบปู่หมอเมื่อวาน ความถึกประดุจดังเจ้าปีโป้ ‘สิโรจน์ ฉัตรทอง’ อดีตศูนย์หน้าทีมชาติไทยแซะอารมณ์หมั่นไส้ปู่จันจียิ่งนัก ปู่หมอพยักหน้าไป ฟังอาการเบื้องต้นไป ก่อนจะได้โอกาสเปรยขึ้นว่า

‘ก็ดูแข็งแรงดีนี่นา แล้วทําไมถึงสู้เมียไม่ได้(วะ)ล่ะ? ’

‘นางมักจะจู่โจมตอนผมก้มหัวให้ครับ เอ่อ.. ไม่ใช่ผมโค้งคำนับนะปู่หมอ ผมกําลังถูบ้าน กำลังขัดพื้น ขัดบันไดหน้าบ้านอยู่ดี ๆ แล้วใครจะไปทันระวังตัวตอนที่นางถีบผมลงมาจากบันได  นั่นแหละครับคือช่วงจังหวะพลาดของผมทุกครั้ง ’

คําคมบนแผ่นศิลาไกลโพ้น  แว่บเข้ามาในหัวปู่หมอ ‘ ..บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระ .. ’

ถึงเหล่าจอมยุทธทั่วสารทิศจะยึดมั่นกับประโยคบ้าบอนั้น แต่ปู่จันจีก็ไม่เคยยุยงส่งเสริมคนไข้ของตนแม้แต่รายเดียว  เรื่องบุญคุณ ใช่!  มันต้องทดแทนอยู่แล้ว แต่เรื่องความแค้น  วิถีแห่งการเอาคืนแบบนั้น  มันเหมือนจะขัดกับหลักวิชาการยิ่งนัก

...บําบัด และจัดหมวดหมู่คนไข้ ... อีแบบนี้ต่างหากที่ปู่จันจีรํ่าเรียนมา คนไข้ทุกผู้นามเปรียบเสมือนพระเจ้า พวกเขาต่างชําระค่ารักษาเป็นเบรคฟาสต์ปิ่นโตทุกครั้งที่มารับการเยียวยา ทําไมจะต้องไปส่งเสริมให้พวกเขาทุบตีกันเล่า เผลอ ๆ เถาปิ่นโตอาจพลอยบุบบี้เสียหายไปกันใหญ่ มันไม่ใช่แบบนั้น  มันบ่แมน  แบบนั่นแมนรับบ่ได้ .. ใช่! แบบนั้นมันผิดหลักการแห่งสถาบันต้นกระโดนชัด ๆ

เรื่องราวของเจ้าจอมถึกค่อย ๆ เคลื่อนไหวขึ้นเป็นภาพและเสียงในความทรงจำปู่หมอ

‘... ผมอดทนแล้วอดทนอีก อดทนจนไม่อยากต่อปากต่อคําด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ...’

เสียงทิดอ๊ากเปรยเหมือนกําลังตั้งนโมสามจบ ก่อนสวดมนต์

แล้วการสวดมนต์ก็เริ่มขึ้น..

‘... ปู่หมอลองคิดดูนะว่าผมอดทนขนาดไหน ดึกดื่นเที่ยงคืน นางก็ยังถีบผมตกเตียงเป็นประจํา คืนหนึ่งนะ ผมต้องปลุกนางขึ้นมาถามตรง ๆ เลยว่า  ..เธอตั้งใจถีบฉัน หรือว่าละเมอฝัน? นางตอบหนักแน่นเลยว่า เออ! ฉันตั้งใจ! แล้วมีไรป่ะ? พูดเสร็จฝ่ามือนางพญาก็มาเลยยังกะค้างคาวแตกรัง พอเหนื่อย ถึงได้ถามหาเงินหายในฝัน นางหาว่าผมขโมยเงินในฝันไป เวรกรรม ..  ผมอยากให้เรื่องมันจบจะได้นอนต่อ เลยตามนํ้าตามฝันไปว่า.. ไม่ได้ขโมย ในฝันของเธอน่ะ ฉันแค่แอบเอาไปซื้อนํ้ามันมวยสามสิบบาทเอง กะจะเอามานวดก้านคอหน่อย เก๊าะวันก่อนเธอฝันว่าเตะฉันจําไม่ได้เหรอ วันนี้ ฉันก็ต้องแอบไปหายามาทาแก้เคล็ดอ่ะดิ่  พูดจบแค่นั้นแหละปู่หมอ ฝ่ามือสารพัดนางพญาก็ปลิวว่อนเต็มมุ้ง พอเหนื่อยอีกรอบ จมูกพะเยิบพะยาบอยู่แท้ ๆ ยังยกนิ้วชี้หน้าได้อีก หน็อยยยยยย.. ฉันฝันว่าแกเอาไปแค่ยี่สิบ ที่แท้แกเอาไปสามสิบบาทเชียวเร๊อะไอ้อ๊ากก! มานี่เลยเอ็ง มานี่ซิ! ... คืนนั้นนะ กว่าผมจะอธิบายว่านั่นมันแค่ฝัน ก็เล่นเอาเกือบสว่าง ...ดูเอาสิ  ปู่หมอ ...’

ตอนฟังทิดอ๊ากเล่าเรื่อง ปู่จันจีเองก็นึกไปถึงนํ้ามันมวยเหมือนกัน ถ้ามันวางอยู่ใกล้ตัว ปู่หมอคงเผลอยกขึ้นซดแก้วิงเวียนเป็นแน่

‘ปู่ชื่นชมในตัวทิดอ๊ากนะ ทิดอ๊ากสมกับเป็นสุภาพบุรุษ  ไม่ใช่สิ  ต้องเสงี่ยมบุรุษสิ ดึกดื่นเที่ยงคืนยังไง ทิดอ๊ากก็ยังควบคุมจิตตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยม นี่สิถึงจะคู่ควรกับฉายาเสงี่ยมบุรุษ นับถือ นับถือ ปู่นับถือยิ่ง ’ ปู่หมอเอ่ยบอกด้วยความชื่นชม

ปิดแฟ้มกระดาษยาเพชฌฆาตลงในอ้อมขาขัดสมาธิ ปู่หมอยังไม่วายนึกถึงคำสนทนากับทิดอ๊ากอีกเรื่อง

‘ผมเคยลองมาแล้วปู่หมอ ’ นั่นคือคำยืนยันจากคนร่างถึก หลังจากปู่จันจีให้ลองแอบหายตัวไปสักสองสามคืนดู ไม่ต้องนอนที่บ้าน เพื่อดูว่านางพญาของทิดอ๊ากจะมีปฏิกิริยาเยี่ยงใด

‘ผมหายไปแค่คืนเดียวเอง พอเข้าบ้านอีกวัน แม่ยายดีกรีนักธรรมเอกก็ดันโผล่เพิ่มมาในบ้านซะงั้น ’ พูดไปส่ายหัวไป สายตาจ้องแน่วอยู่กับหัวแม่เท้าปู่หมอ ไม่กล้าจะเปิดเผยสายตาของผู้แพ้เวร แพ้กรรมตัวเอง

‘แล้วมันไม่ดีดอกหรือ  ที่บรรยากาศในบ้านจะได้เปลี่ยนเวอร์ชั่นใหม่มั่ง ’

‘ดีกับผี เย๊ย! ดีกับแม่ยายผมน่ะสิครับ ’ มีแวบหนึ่งแล้ว ที่ทิดอ๊ากเริ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตา ‘เตียงที่ผมนอนมาตั้งแต่คืนส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาว มันถูกยึดไปโดยนักธรรมเอกกับลูกสาวเฉยเลย ผมต้องได้ย้ายไปนอนหน้าเตาผิงแทน ’

‘โอว้...  ดูท่าทิดอ๊ากจะรวยไม่เบานะ ที่บ้านมีเตาผิงด้วย ’

‘เตาอั้งโล่ครับปู่  เอาไว้ต้มหน่อไม้ปี๊บ นอนเหม็นกลิ่นเปรี้ยวไม่พอ  ยังเหม็นกลิ่นฟืนต้นตะโกอีกต่างหาก ’ ฟังเสียงเล่าเรื่องซึ่งไร้ความขมขื่นใด ๆ ปู่หมอได้แต่อมยิ้มอยู่คนเดียว อ๊ากเอ๊ยอ๊าก.. เอ็งมันช่างสมกับฉายา‘เสงี่ยมบุรุษ ’ซะจริง ๆ

ปู่หมอหลับตาลง ใบหน้าเจ้าอ๊ากลอยล่อง ทำให้ต้องยิ้มด้วยความสุขอีกครั้งเมื่อนึกถึงแผนที่มอบให้ไป ถึงแม้จะคล้ายกับวิธีการเดิมของเจ้าอ๊าก แต่คราวนี้ปู่หมอเพิ่มเติมบทพระนางเข้าไปให้อีกซีน รายละเอียดถูกกำชับเป็นขั้นเป็นตอน ทิดอ๊ากไม่จำเป็นต้องหายศีรษะไปจากบ้าน เพียงแต่หลบไปจากขอบเหวเตียงแค่นั้นพอ เจ้าจอมถึกปฏิบัติตามแผนได้แน่นอน  เพราะมันน่าจะชินกับเตาผิงและกลิ่นฟืนแล้ว

คืนนี้สินะ.. ทาสในเรือนฝัน หรือเสงี่ยมบุรุษในเรือนจริง มันจะได้เมียคนเดิมกลับมาเสียที

‘ ปู่หมอใช่ไหมค๊าาา..  ’ ปู่จันจีสะดุ้งโหยง!!

พอหันไปมอง ก็เห็นหญิงร่างท้วมนุ่งผ้าถุงคนหนึ่งกำลังคุกเข่าคลานเข้ามาหา

‘จำเริญ..จำเริญจ้า.. โอ๊ะโอว้  ไม่ต้อง ๆ  ไม่ต้องกราบปู่หรอกแม่นาง ’ ปู่หมอโบกมือพัลวันเมื่อเห็นเธอทำท่าจะก้มลงกราบ ซึ่งพอได้ยินอย่างนั้น ร่างอวบอ้วนจึงขยับตัวนั่งพับเพียบยิ้มแป้น

‘มีอะไรให้ปู่ช่วยเหรอ  เอ่อ ..  ชื่ออะไรล่ะ  ปู่จะได้เรียกถูก ’

‘ชื่อตุ้ยค่ะ ’ ...เออแฮะ  ช่างเข้ากับสรีระแท้ ยิ่งหากเติมนุ้ยเข้าไปด้วยนะ ยิ่งจะเป๊ะเลย... ปู่หมอคิดทะเล้นอยู่คนเดียว เปิดปึกกระดาษหาหน้าว่าง จรดดินสอหัวกุดบันทึกข้อมูล เริ่มต้นด้วยชื่อคนไข้รายใหม่ แม่นางตุ้ย

............

............

จบตอนที่ 1

ขออภัยคุณน้ำด้วยนะครับ ที่บังอาจเขียนสองตอน เหตุผลอยู่ในสปอยล์ครับผม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้