ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราโสดมานานมาก แล้วคือเราก็เคยเห็นกันกับคนๆนี้ มาเป็นปีเราก็เคยมองว่าเขาน่ารักดีนะ แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก แล้วเมื่อไม่นานมานี้เขาได้ย้ายแผนก มาที่ตึกเดียวกันกับเรา เขาเป็นระดับหัวหน้างานเราอ่ะนะคะ แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันโดยตรง แล้วทีนี้ก็ได้มีการพูดคุยทักทายกัน แล้วทีนี้มันมีวันนึงที่งานเรายุ่งมาก แล้วเขาเดินผ่านมา แล้วถามเราว่ากินข้าวรึยัง ไหวไหม คือเนี่ยมันทำให้เราปลื้มเขามาก แล้วหลังจากนั้นเวลาเจอกันเขาก็จะทักทายพูดคุยกับเราตลอด มันเลยทำให้เราชอบเขาไปเรื่อยๆ จนเหมือนจะมากเกินไป แล้วทีนี้เหตุการณ์โควิดนี่แหละค่ะ เขาให้รักษาระยะห่างกัน พี่คนนั้นเลยต้องย้ายไปอยู่อีกชั้น แต่ก็ไม่ไกลกันมาก แต่เขาจะเข้ามาดูงานที่แผนกที่เขาดูแลอยู่ใกล้ๆ โต๊ะทำงานเรา เขาก็จะเดินผ่านโต๊ะเราตลอดเขาก็จะหยุดคุยกับเราตลอด คือเขาเฟรนด์ลี่มาก เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา นี่เราก็พยายามที่จะเลิกชอบเขาอยู่แต่ยังทำไม่ได้ ล่าสุดต้องไปคุยงานกันกับเขา แล้วเขาแบบแนะนำเราดีมาก แล้วคุยกับเราเป็นกันเองมากด้วยนะ แล้วแบบจังหวะก้มมาถามเราว่าติดตรงไหนไม่เข้าใจอะไรตรงไหนถามพี่ได้นะ คือเราแบบ ใจกระเจิงไปหมดแล้ว นี่ก็พยายามไม่เจอเขานะ แต่ก็เจอที่โรงอาหารตลอด คิดว่าถ้าไม่เจอเดี๋ยวก็คงเลิกชอบไปเอง เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย คือเราเอื้อมไม่ถึง นี่อาจจะเป็นความเหงาหรือเราโสดมานานรึเปล่าพอมีคนมาทำดีด้วยเลยหวั่นไหว แต่เป็นเฉพาะกับคนนี้เท่านั้นนะคะ