ขอบคุณทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น ณ.ดินแดนท้องทุ่งนา จังหวัดฉะเชิงเทรา ที่ที่วิเศษที่สุดตั้งแต่ผมได้พบเจอมา... 
     ขอบคุณ คุณน้อง(ขอสงวนนาม)ไกด์ทัวร์นำเที่ยว จนเกิดขึ้นเป็นความรักเล็กๆในช่วงเวลาสั้นๆ
ถึงขนาดผมคิดอยากแต่งงานกับเธอจริงจัง แต่เธอไม่เอาเรา (สมนํ้าหน้าตัวเอง 555) มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเราตลอดครึ่งปี 2564 นี้

     และก็ถึงตอนจบ ตอนอวสาน ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปคนละทิศทาง และมิอาจได้กลับมาพบเจอกันอีกได้ อันด้วย ทิฐิ หรือ สัจจะที่กล่าวเรา

    บทความนี้คงเป็นย่อหน้าสุดท้ายบนพันทิปที่เราจะบอกเธอ ดูแลตัวเองดีๆนะ อย่าทำให้เราเป็นห่วง และขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เลือกค่ะ  เราคงต้องไปแระ กรุงเทพฯคงเหมาะกับชีวิตเรามากกว่าที่จะเดินทางไปกลับรวมระยะทางทั้งสิ้นกว่า 3 พันกิโลเพื่อมาหาเธอ ตลกดีนะ55
และวันนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เราก็ไม่อาจบังคับความรู้สึกใครได้ ก็ต้องถอยออกจากถิ่นที่คุ้นเคยที่เราเคยอยู่ไปกลับมาตลอด 179 วัน ขอบคุณสำหรับอนาคตที่ดีของเรานะ เรารู้เธอต้องการให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าเธอมาตลอด เราก็จะไปค่ะ ทั้งๆที่เราตัดสินใจเลือกเธอไปแล้วตั้งแต่วันแรกก็ตาม คงจำได้สินะ555 บายครับเราไม่รู้จักกันอีกตลอดไปนะ ขอให้ลืมทุกอย่างทั้งหมดในทันที...ปิ้ง   โชคดีคับ