ขออธิบายความเป็นมาเป็นไปของครอบครัวก่อนนะคะ
1. เราไม่ได้จดทะเบียนสมรส
2. เขามีครอบครัวแล้ว ไม่ทราบว่าจะหรือเปล่า
3. เรามีลูก 1 คน
ตลอดระยะเวลาที่ได้คบกัน 1-2 ปี เค้าไม่เคยบอกเลยว่าเคยมีครอบครัวมาแล้วจนกระทั่งเราจับได้  ซึ่งก่อนหน้านั้นมีการปิดบังตลอดทำให้ตัวดิฉันเข้าใจผิดว่าขอเป็นหนุ่มโสดคนนึง  เพราะพฤติกรรมของเค้าค่อนข้างเนียนชนิดที่เรียกว่าหาตัวจับยาก  จนกระทั่งวันนึงที่เรารู้ความจริงว่าสามีเคยมีเคยมีครอบครัวมาแล้ว  เราขอเลิกเพราะรับไม่ได้  ด้วยความรักบังตาทำให้หูหนวกตาบอดประกอบกับคำพูดของเขาที่หว่านล้อมชักแม่น้ำทั้งห้า ทำให้เรายินยอมที่จะกลับมาคบกัน เราเชื่อทุกครั้งที่เค้าพูด ถึงแม้ในใจจะคิดว่ามันไม่ใช่นะเห้ย  เขาหลอกแกแล้วก็เถอะ
กลับกลายเป็นเราเองก็ยังหลอกตัวเองเพียงเพื่อมีเขาต่อไปในชีวิตและหวังว่าสักวันเราจะมีความสุขตามที่เขาสร้างจินตนาการและวิมานเอาไว้
เขามักจะหายไปในช่วงสุดสัปดาห์และมีการติดต่อที่ค่อยข้างลำบากมาก แต่เค้าก็ให้เหตุผลว่าจำเป็นจะต้องเข้าทำงานการทดลองทางวิทยาศาสตร์ต้องใช้อุปกรณ์ เครื่องมือต่างๆ ทำให้ไม่สะดวกที่รับสายหรือตอบแชทเราเลยทันที ซึ่งเราก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาไปไหน ทำอะไร เพราะเขาจะใช้การแชร์โลเคชั่นปลอมๆ มาหลอกเรา (ตั้งพิกัดตามที่เราเชื่อว่าเขาอยู่) ****เขาสารภาพเองว่าตั้งไว้หลอกหลังจากที่จับได้เรื่องเมียน้อยในที่ทำงาน

ในระหว่างที่เราคบกันนั้นก็มีผู้หญิงมากหน้าหลายตาสลับสับเปลี่ยนกันเข้ามาในชีวิตของสามีเราอยู่เรื่อยๆ
มาในรูปแบบของคนคุย คนคบคบมา กิ๊ก หรือแฟน เราก็เราก็สู้ฝ่าฟันสู้จนสาวๆ พวกนั้นออกไปจากสามีของเราทุกคน

จุดเปลี่ยนในชีวิตเกิด เราทะเลาะกันหนักมากและตัดสิ้นใจว่าเลิกแน่นอน ไม่เอาแล้วคนเห็นแก่ตัวแบบนี้
แต่น้องดันมา เราทั้งคู่เลยต้องลากชีวิตคู่ฝืนกันอยู่เรื่อยมา
เราคิดว่า ไหนๆ ก็มีลูกแล้วจะพยายามทำตัวดีๆ ไม่หาเรื่องเขา แต่ฟ้าไม่เป็นใจ เพราะเราจับได้ว่า สามีแอบไปอยู่กับเมียน้อยทุกวัน ดูแลเทคแคร์จนดึกถึงกลับมาหาเราที่ท้องและมักอ้างงานเสมอ ภาษีนางดีเพราะเป็นดร. หน้าตาพอได้ ทำงานอยู่ที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันแต่คนละสาขาเป็นคนเหนืออายุเท่าๆ กับเรา ผู้หญิงคนนี้รู้เรื่องว่าสามีมีครอบครัวตั้งแต่แรกเพราะตอนที่จับได้เราก็ท้องอยู่  แต่คนจะเอานางคงคิดว่าเหมาะสมกันเป็นดร. ทั้งคู่ เราจึงมรการเจรจาหลังที่จับได้ ผู้หญิงยินยอมที่จะเลิกรา แต่สุดท้ายก็กลับไปหากันทุกครั้ง ไม่ต่ำกว่า 10 ครั้งที่เราแชทข้อความไปหานาง พฤติกรรมสามีเราไปนอนค้างบ้านผู้หญิงมากกว่าค้างกับเราหรือลูก เพื่อนในที่ทำงานหลายคนรับรู้ แต่ปฏิบัติเหมือนเป็นเรื่องปกติ  ทั้งที่เป็นหน่วยงานราชการ จนเรารู้สึกไม่ไหวแล้วอยากจบๆ ซักที เพราะเราก็ต้องทำงานเลี้ยงลูกแล้วมาเจอเรื่องแบบนี้อีกเหนื่อยเป็นเท่าตัว ขอให้เขาเลือกเขาไม่เลือกเพราะเขาขอมี 2 บ้าน (ซึ่งเราเดาว่า บ้านเก่ากับภรรยาเก่าก็นับเป็นบ้านที่ 3)
ดังนั้น เราก็เลยเลือกที่จะถอยออกมาแล้วให้เขาไปอยู่กับคนของเขา ในระหว่างที่เราเงียบเค้าก็พยายามถามหาลูกตลอด เราก็สงสารลูก สุดท้ายเค้ากลับมาตีเนียนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และก็ดอดไปบ้านหลังที่ 2 อีกเมื่อสบโอกาส สมัยก่อนเราขี่รถตามสามีกลับบ้าน (ไปตามบ้านเมียน้อย) ตีสองตีสามก็ตามแต่มาหยุดตามก็ตรงเราโดนสามีตี ตบ เตะ และต่อยสารพัดที่คนเกลียดกันจะทำได้
เราอึดอัด เหนื่อย แล้วก็รู้สึกท้อมาก เราอยากให้เขาไปจากชีวิตเราและลูก เพราะตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเขาเป็นพ่อที่ไม่น่ารักพูดจาไม่ดีสอนลูกแต่สิ่งที่ไม่ดีเพียงเพื่อให้ตัวเองเกิดความสนุกตลกขบขัน เช่น เตะให้หัวหลุด เดี๋ยวต่อยเลย ทั้งที่ลูกเป็นเด็กผู้หญิง และเราก็ไม่สามารถให้อภัยอะไรเค้าได้เลยเรารู้ตัวดี เพราะทุกเพราะทุกครั้งที่เค้าไม่ได้อยู่กับเรา เราก็มักจะจินตนาการว่าเค้าไปทำในเรื่องที่ดีต่อให้เค้าทำเรื่องดีหรือทำตามที่เค้าพูดจริงๆเราก็ไม่เชื่อแต่มันก็เป็นชนวนให้เราต้องทะเลาะกัน
ที่เราตั้งกระทู้นี้เพียงเพื่ออยากใช้ชีวิตกับลูกให้มีความสุขไม่อยากอยู่ในโลกนี้ แล้วมันเป็นทุกข์ เราเข้มแข็งพอที่จะอยู่เพียงลำพังกับลูกและครอบครัวของเราโดยไม่มีเขา แต่เราไม่รู้วิธีรับมือและจัดการกับเขายังไง