เราเป็นลูกคนกลางที่หลายๆคนก็คิดว่าดีจังเลยมีทั้งพี่มีทั้งน้อง แต่ที่จริงเป็นคนที่โดนลำเอียงตลอดไม่เคยได้อะไรจากครอบครัวเลย ถึงให้ก็น้อยกว่าเพื่อน น้องทำเราก่อน เราทำกลับแม่ก็จะมาว่าแต่เรา น้องเราไม่เคยผิดสักอย่าง แล้วแม่เราก็รักพี่มาก รักแบบไม่ให้ใครมาแตะ พี่เราได้ทุกอย่าง แม่ให้เงินเยอะมาก ทั้งที่พี่หาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว เราเหนื่อยไม่ไหวแล้ว แทบจะไม่อยากอยู่บนโลกนี้ เราโคตรเกลียดทุกคนในครอบครัวเลย มีแต่พวก toxic เหนื่อยจนไม่ไหวแล้ว เราเป็นคนโมโหง่าย พอเราโมโหแม่เราก็ชอบด่าเราว่า “ ประสาท อิบ้า ” คำนี้มันทำให้เราดิ่งมาก อยากหลับไม่ตื่น เราแค่อยากจะมีคนในครอบครัวที่เข้าใจเรา แต่แต่ละคนก็ดีดีทั้งนั้นเลย เราพูดเรื่องนี้กับใครไม่ได้เลย อยากมีวิธีที่ทำให้เราฮีลตัวเองขึ้นได้ ไม่ต้องพึ่งใคร