คือเรากับแฟนอยู่คนละจังหวัดค่ะ แต่ไม่ได้ห่างไกลกันขนาดนั้นประมาณครึ่งชม.ก็ถึงถ้าจะเจอกัน แต่เนื่องด้วยสถานการณ์โควิดแบบนี้ทำให้เราไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้ว ปล.คือแฟนเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยค่ะ คิดมาก เอาแต่ใจบ้าง เป็นคนชอบให้โอ๋ พูดดีๆกับเค้า นิสัยคล้ายผู้หญิงนี่แหล่ะค่ะ แล้วเหมือนช่วงหลังๆมานี้ไม่ค่อยได้โทรหากันเลย ทุกทีอย่างน้อยๆก็โทรกัน1-2ชม.ก่อนนอนบ้าง แต่นี่ไม่ได้โทรเลยเพราะเขาไม่ค่อยสะดวกคุย แต่เราพอมูฟออนแล้วทำใจได้แล้วนะคะ แต่เราว่าแฟนบอกเลิกไม่ค่อยมีเหตุผลแบบไม่ชัดเจนสำหรับเราหรือเปล่า ตอนนี้มันยังทำให้เราค้างคาอยู่ในใจน่ะค่ะ ก่อนวันที่เขาบอกเลิก เราไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ ปกติดูโอเครทุกอย่างและพึ่งครบรอบได้ไปไม่กี่วัน ยังบอกรัก ยังบอกให้สู้ๆกับปัญหาที่ต้องเจอ ยังยํ้าให้โทรปลุก แต่หลังจากคืนนั้น เช้ามาเราก็โทรปลุกปกติค่ะ แต่ได้คุยกันไม่ถึง 1นาทีเลยด้วยซำ้ และเขาก็ถามทำไรตามปกติ ละเขาก็เปิดประเด็นมาว่าคุยแบบนี้ทุกวันนี่เบื่อเนอะ แล้วเราไม่อยากให้เขาเครียดและคิดมากไปกว่านี้ ยังชวนคุยติดตลกอยู่แต่เหมือนเขาไม่เล่นแล้วและจริงจังขึ้นเรื่อยๆ เราคิดว่าสถานการณ์มันไม่โอเครจริงๆ เลยโทรหาเพื่อนเขาแล้วปรึกษากันไปช่วยกันยื้อไป สรุปคือไม่ได้ผล **เขาบอกเหตุผลที่เลิกกับเราว่าเบื่อ **บอกกับเพื่อนตัวเองว่าไม่มีความสุข แต่เขาก็ยังสับสนอะไรของเขาสักอย่างว่า ถ้ากลับมาแล้วมันเป็นเหมือนเดิมล่ะ ก็ไม่อยากให้เรามาเจ็บอีก ทุกวันนี้เขาก็ยังคอยถามเพื่อนเขาว่าเราได้ออกไปไหนไหม กลับดึกรึป่าว ทำไมชอบทำให้คนเป็นห่วงจัง และเขายังตามติดชีวิตเราอยู่ในทุกๆสตอรี่ที่เราลง มันเลยทำให้เราค้างคาใจว่าเราควรรอดีมั้ย แต่ถ้ารอแล้วเขาไม่กลับมาล่ะ หรือ ถ้าไม่รอแล้วเขายังไม่ได้ไปไหนล่ะ คือใจยังรักและหวังดีกับเขาเสมอเลยค่ะ กลับมาก็ยังโอเคร แต่ถ้าตอนนี้กลับมาแล้วยังไม่ได้เจอกัน ไม่ค่อยได้โทรหา มันก็เป็นเหมือนเดิมอีก เจ็บกว่าเดิมด้วยซํ้า แบบนี้เราควรทำยังไงดีคะ ควรรอหรือยังไงดี ในเมื่อเหตุผลเขายังไม่ได้ชัดเจนสำหรับเราสักเท่าไหร่นัก