ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี 4 ที่มหาลัยแห่งหนึ่งค่ะ ตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้เราเปลี่ยนเพื่อนมาหลายกลุ่มมากๆ บางครั้งเราเคยคิดว่าที่มันเป็นแบบนั้นเป็นเพราะตัวเราหรือเปล่าแต่ทุกครั้งที่เราคบเพื่อนคนไหนเราเต็มที่และให้ความจริงใจกับเพื่อนทุกคนแต่สิ่งที่เราได้กลับมาเราได้แค่ความเย็นชาว่างเปล่า เรามองไม่เห็นความจริงใจของเพื่อนๆเหล่านั้น จนตอนนี้เราคบกับเพื่อนกลุ่มปัจจุบันมาได้ 2 ปี ก้ยังคงเป็นเหมือนทุกกลุ่มที่ผ่านๆมาแต่เราก้ยังอดทนยิ้มและฝืนทำทุกอย่างว่าเราไม่ได้รู้สึกเสียใจ บางครั้งเราเห็นเพื่อนเค้าไปกินข้าวกันทำกิจกรรมร่วมกันแต่เขาไม่เคยทักมาชวนเราเลยค่ะ เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ เราเคยลองเข้าหาเพื่อนๆก่อนด้วยนะ แบบทักไปถามว่าวันนี้ไปไหนกันหรือชวนไปนั้นมานี่ พอเราไปอยู่ตรงนั้นกับเพื่อนๆเราเหมือนหลุมเลยค่ะ ในจังหวะที่ทุกคนหัวเราะคุยเรื่องสนุกๆกัน พอเราพูดด้วยทุกคนจะเงียบแล้วบรรยากาศมันจะอึดอัดทันที จนเรารู้สึกว่าเราควรนั่งตรงนี้ต่อไปหรือเราควรไปดี เป็นแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ เวลามีเรื่องไม่สบายใจเราคุยกับใครไม่ได้เลย ครอบครัวยิ่งแล้วใหญ่เรารู้ค่ะ ว่าปัญหาแค่นี้มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นในวัยเรียนออกไปทำงานเราจะเจอสังคมที่แย่หรืออาจจะดีกว่านี้ แต่ก็อยากได้คำแนะนำในการใช่ชีวิตในปัจจุบันค่ะ พูดง่ายๆเราอยากระบายค่ะ เพราะพูดกับใครไม่ได้เลยจริงๆ