เรากับรุ่นพี่ญเคยสนิทกันถึงขั้นคุยเเชทกันทุกวันคอลหากันทุกวันมาเล่นด่วยกันถึงบ้านมีเรื่องกลุ้มใจหรือมีปัญหาอะไรก็มักจะเเชร์ให้กันฟังอยู่ตลอดเราไม่ได้คิดเกินเลยเเต่พอมารู้ว่ารุ่นพี่ญเค้าคิดมากกว่าพี่น้องเเต่เราก็อยู่กันได้เเต่พอที่โรงเรียนรู้เค้าก็ชอบเเซวนู่นเเซวนี่เราก็ไม่ค่อยokเราก็เลยมีเเฟนเเล้วพอรุ่นพี่ญรู้ว่าเรามีเเฟนก็เริ่มไม่คอลหากันบ่อยขึ้นไม่ค่อยทักหาเเล้วพอช่วงนึงเราไม่ว่างที่จะคุยกับรุ่นพี่ญเราก็เลยบอกเค้าว่า"รำคาญ"เเต่ไม่คิดว่าเค้าจะหายไปไม่ทักหาเเล้วยังไม่พอช่วงกีฬาสีเราอยู่สีเดียวกันเค้าคอยซัพพอตเราถ่ายรูปให้เอาน้ำมาให้นวดขาให้เหมือนจะดีเเต่พอหมดช่วงกีฬาสีพวกเราก็ห่างเหินกันเหมือนเดิมเหมือนไม่เคยรู้จักกันเพื่อนรุ่นพี่ญเค้าบอกว่าตอนกีฬาสีเราว่าให้รุ่นพี่ญเเต่เราจำไม่ได้ว่าเราว่าอะไรรุ่นพี่ญเค้าไปเค้าอาจเข้าใจผิดหรือเราอาจจะเเซวเค้าไปเเต่เราไม่รู้ว่า้ราควรขอโทษมั้ยไม่กล้าทักไปเพราะเค้ามีคนมาเเทนเราเเล้วนั้นก็คือเพื่อนเราเองก็ไม่รู้จะทำยังไงดีช่วงนี้เราก็คุยกันได้เเต่ไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อนเราควรจะขอโทษเเล้วทุกอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรือปล่อยเค้าให้เพื่อนเราเเล้วเราก็อยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่มีใครให้คำปรึกษาไม่มีใครปลอบใจไม่มีใครคอลหาไม่มีใครคอยฟังคำระบายเเบบนี้หรอคะช่วยเเนะนำหน่อยค่ะว่าจะเอายังไงดีหน่วงมากกังวลมาก=_=