สวัสดีค่ะเรามีเรื่องที่จะมาระบายที่โดนมาแล้วมันยังไม่ลืม 

ตอนชั้นม.4เราอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่ง คือเรากับเพื่อนย้ายมาจากโรงเรียนอื่นพอมาอยู่ได้สักพักก็เริ่มชินๆกับสภาพแวดล้อม แต่มีครูคนนึงทำให้เราไม่อยากมาโรงเรียนอีกเพราะรู้สึกอาย เรื่องมันมีอยู่ว่าเราไม่เคยมีอคติกับครูเลยนพคะ 👋🏻 แต่เรื่องนี้มันทำให้เราโกรธจนลืมไม่ได้จริงๆ ขอเรียกชื่อย่อครูคนนี้ว่าครูเอแล้วกันนะคะ 

ประมาณใกล้จะสอบปลายภาคแล้วก็จะปิดเทอม ครูคนเอเป็นครูประจำชั้นค่ะ 

ครูเข้ามาถามว่า "ไหนใครที่มีงานค้าง" ครูก็ไล่ชื่อไปเรื่อยๆก็มีคนที่ยังไม่ส่งงานส่งสมุดเยอะมาก เยอะกว่าเรากับเพื่อนค่ะ แล้วพอครูไล่มาถึงชื่อเพื่อนกับเรา ครูก็เริ่มบ่น บ่นทีนี้คือเหมือนไม่ได้บ่นอะค่ะ "ถ้าทำแบบนี้ก็กลับโรงเรียนกลับเธอไปไหม" เห้ยเรากับเพื่อนไม่ได้เป็นเด็กเกเรเลยนะคะเราเข้าเรียนทุกคาบแต่เรายอมรับว่าเราเรียนไม่ค่อยเก่งตามเพื่อนไม่ค่อยทัน แต่เรารู้สึกแบบเออครูคงอยากให้เราเร่งตัวเองให้ดีกว่านี้มั่ง แต่คือเราก็คิดอีกแง่คือครูก็บอกหรือพูดกับเด็กได้แบบไม่ทำให้เด็กมันเสียความรู้สึกคือไม่รู้หรอกนะคะว่าครูพูดกับเด็กแบบนี้ไปกี่คนแต่ก็ช่วยเข้าใจความรู้สึ้กด้วยเพราะเรากับเพื่อนพยายามกันมาเพื่อจะได้เข้าโรงเรียนนี้ แต่ครูแบบให้พวกหนูกับไปปปไม่รู้ว่าจะกดดันหรืออะไรก็ชั่งแต่ทำแบบนี้โคตร ปญอ ไม่ใช่มีแค่เรากับเพื่อนเพื่อนนะที่เป็นเด็กใหม่ยังมีอีกประมาณ 4-5 คนอะ แต่ประมาณผ่านไป1week

มันเป็นการท่องตารางธาตุที่บอกไปใกล้จะสอบแล้วแต่ยังเหลือท่องตารางธาตุไม่ใช่มีแค่เรานะยังมีอีกครึ่งห้องที่ยังไม่ไปสอบท่อง พอเราไปสอบท่องก็แบบโดนครูเอแซะว่า "นี่ไงบอกครูไปสิว่าครูให้กลับไปโรงเรียนเดิม " อ่าคือเราคิดในใจว่าอีนี้ แบบอุตส่าห์ไม่คิดอะไรแล้วแต่ยังจะมาพูดงี้อีกมันทำ

ให้เราจำมาถึงทุกวันนี้ค่ะ 😓🖐🏽