ผมเขาเรียนม.ปลายเเละได้รู้จักกับเธอคนที่ผมบอกชอบเธอนั้นอยู่ห้องเดียวกันเทอมๆเเรกก็ไม่สนิทอะไรกันมากพอขึ้นม.5รู้สึกเราสนิทกันมากขึ้นเเล้วสิ่งที่เธอทำให้ผมตกหลุ่มรักนั้นคือความห่วงใย ผมรถล้มเป็นเเผลมาเธอก็มาก็มาดูเป็นห่วงมากเลยดูละเอียดยันเเผล ยกของทำปัจฉิมหนักเหงื่อออกก็เอาทิจฉู่มาให้ก็เลยเเอะใจทำไมคนนี้มันดูเป็นห่วงเราจังก็เลยทำให้ผมตกหลุมรักคับเเต่ผมก็คิดไม่อยากเข้าข้างตัวว่าเขาชอบเรา ผมได้ทำการไปจีบโดยไม่ให้รู้ว่าจีบผมหยอกล้อกับเขามากขึ้นเขาไปคุยมากขึ้นจนกระทั่งผมได้บอกชอบเขาไปผ่านเเชท ทำให้เขารู้สึกตกใจเเล้วก็ทำตัวไม่ถูก พอเขาถามทำไมถึงชอบ ผมก็ลนลานไม่ตอบตามความรู้ตัวเองเขาก็ได้บอกความรู้สึกกับผมว่าไม่ได้คิดอะไร เเล้วก็บอกว่าไม่ค่อยอยากมีใคร เขาบอกว่าเหมือนผมไม่ค่อยสนใจเขา ทำให้คิดว่าผมน่าจะรีบบอกชอบเร็วเกินไปจริงๆ....(คิดไม่ออกว่าจะพิมพ์อะไรต่อละ555)